διττός
First/Second declension Adjective;
이형
Transliteration:
Principal Part:
διττός
διττή
διττόν
Structure:
διττ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- Attic spelling of δισσός (dissós)
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- στάσεων πολλαὶ καὶ παντοδαπαὶ φυόμεναι ἑκάστησ ἡμέρασ διαφοραί, εἰδέναι μέν που χρὴ πάντα τινὰ ἄνδρα, ᾧ καὶ βραχὺ δόξησ ὀρθῆσ μετέδωκεν θεία τισ τύχη, ὡσ οὐκ ἔστιν παῦλα κακῶν τοῖσ στασιάσασιν, πρὶν ἂν οἱ κρατήσαντεσ μάχαισ καὶ ἐκβολαῖσ ἀνθρώπων καὶ σφαγαῖσ μνησικακοῦντεσ καὶ ἐπὶ τιμωρίασ παύσωνται τρεπόμενοι τῶν ἐχθρῶν, ἐγκρατεῖσ δὲ ὄντεσ αὑτῶν, θέμενοι νόμουσ κοινοὺσ μηδὲν μᾶλλον πρὸσ ἡδονὴν αὑτοῖσ ἢ τοῖσ ἡττηθεῖσιν κειμένουσ, ἀναγκάσωσιν αὐτοὺσ χρῆσθαι τοῖσ νόμοισ διτταῖσ οὔσαισ ἀνάγκαισ, αἰδοῖ καὶ φόβῳ, φόβῳ μὲν διὰ τὸ κρείττουσ αὐτῶν εἶναι δεικνύντεσ τὴν βίαν, αἰδοῖ δὲ αὖ διὰ τὸ κρείττουσ φαίνεσθαι περί τε τὰσ ἡδονὰσ καὶ τοῖσ νόμοισ μᾶλλον ἐθέλοντέσ τε καὶ δυνάμενοι δουλεύειν. (Plato, Epistles, Letter 7 87:1)
- καὶ μὴν εἴπερ ἓν καὶ ταὐτὸ στόμα διτταῖσ ὑπηρετεῖ δυνάμεσιν, ἐν διαφόροισ χρόνοισ εἰσ τἀναντία τὴν ὁλκὴν ποιουμέναισ, ἔμπροσθεν μὲν τῇ κατὰ τὸ ἧπαρ, ἐν δὲ τῷ τῆσ καθάρσεωσ καιρῷ τῇ τοῦ φαρμάκου, τί θαυμαστόν ἐστι διττὴν ὑπηρεσίαν τε καὶ χρείαν εἶναι ταῖσ φλεψὶ ταῖσ ἐν τῷ μέσῳ τεταγμέναισ ἥπατόσ τε καὶ τῶν κατὰ τὴν κοιλίαν, ὥσθ’, ὁπότε μὲν ἐν τούτοισ ἄφθονοσ εἰή περιεχομένη τροφή, διὰ τῶν εἰρημένων εἰσ ἧπαρ ἀναφέρεσθαι φλεβῶν, ὁπότε δ’ εἰή κενὰ καὶ δεόμενα τρέφεσθαι, διὰ τῶν αὐτῶν αὖθισ ἐξ ἥπατοσ ἕλκεσθαι; (Galen, On the Natural Faculties., G, section 1310)
- καὶ διέμειναν ἐπὶ τῆσ αὐτῆσ οἰκήσεωσ οὐκέτι πρὸσ ἑτέρων ἐξελαθέντεσ, ὀνομάτων ἀλλαγαῖσ διτταῖσ οἱ αὐτοὶ ἄνθρωποι προσαγορευόμενοι, μέχρι μὲν τοῦ Τρωικοῦ πολέμου τὴν ἀρχαίαν τῶν Ἀβοριγίνων ὀνομασίαν ἔτι σώζοντεσ, ἐπὶ δὲ Λατίνου βασιλέωσ, ὃσ κατὰ τὸν Ἰλιακὸν πόλεμον ἐδυνάστευε, Λατῖνοι ἀρξάμενοι καλεῖσθαι. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 9 5:2)
- τοῦτο δ’ ἦν ὥσπερ γάμμα διτταῖσ ἐπὶ μίαν ὀρθὴν ἐπιζευγνύμενον ταῖσ πλαγίοισ, ὡσ ϝελένη καὶ ϝάναξ καὶ ϝοῖκοσ καὶ ϝαὴρ καὶ πολλὰ τοιαῦτα. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 20 5:1)
- τοιούτοισ δὴ καιροῖσ ἐπιστὰσ οὕτω ταραχώδεσι καὶ φοβεροῖσ τοὺσ μὲν πολεμίουσ ἅμα τῷ συνάρχοντι ἐνίκησα διτταῖσ μάχαισ καὶ ἠνάγκασα καταλιπόντασ τὸ φρούριον ἀπελθεῖν· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 29 6:1)