뜻

1. a mattock, a two-pronged hoe

예문

• παραλαβὼν οὖν αὐτόν τε καὶ τῶν ἄλλων πολλοὺσ ‐ εἵποντο γὰρ τοῦ παραδόξου ἕνεκα ‐ ἐκέλευον ἀγαγὼν ἐπὶ τὸν τόπον οὗ καταδεδυκότα τὸν δαίμονα ἑωράκειν, σκάπτειν λαβόντασ δικέλλασ καὶ σκαφεῖα, καὶ ἐπειδὴ ἐποίησαν, εὑρέθη ὅσον ἐπ’ ὀργυιὰν κατορωρυγμένοσ τισ νεκρὸσ ἑώλοσ μόνα τὰ ὀστᾶ κατὰ σχῆμα συγκείμενοσ. (Lucian, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 25:12)

  (루키아노스, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 25:12)

• λάζυσθαι χρεὼν μοχλοὺσ δικέλλασ θ’, ὥστε Κυκλώπων βάθρα φοίνικι κανόνι καὶ τύκοισ ἡρμοσμένα στρεπτῷ σιδήρῳ συντριαινῶσαι πάλιν. (Euripides, Heracles, episode, lyric 1:15)

  (에우리피데스, Heracles, episode, lyric 1:15)

• ὁ δ’ Ἀρκάσ, οὐκ Ἀργεῖοσ, Ἀταλάντησ γόνοσ τυφὼσ πύλαισιν ὥσ τισ ἐμπεσὼν βοᾷ πῦρ καὶ δικέλλασ, ὡσ κατασκάψων πόλιν· (Euripides, Phoenissae, episode 10:1)

  (에우리피데스, Phoenissae, episode 10:1)

• "ἐνηνοχέναι γὰρ δικέλλασ καὶ ἄμασ, ’ εἰ ταῦτ’ εἴχεθ’ ὑμεῖσ εἶπεν ἡ Γνάθαινα, ἐνέχυρα θέντεσ τὸ μίσθωμα ἂν ἀπεστείλατε. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 48 2:7)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 48 2:7)

• ἤδη δὲ πόρρω τῆσ ἡμέρασ ὄν, προελθὼν ὁ κῆρυξ ἀνεῖπε, Δελφῶν ὅσοι ἐπὶ δίετεσ ἡβῶσι, καὶ δούλουσ καὶ ἐλευθέρουσ, ἥκειν αὔριον ἅμα τῇ ἡμέρᾳ ἔχοντασ ἄμασ καὶ δικέλλασ πρὸσ τὸ Θυτεῖον ἐκεῖ καλούμενον· (Aeschines, Speeches, , section 122 1:2)

  (아이스키네스, 연설, , section 122 1:2)

유사 형태

• δικέλλῃ (7)
• δικέλλας (5)
• δίκελλαν (5)
• δίκελλα (5)
• δικέλλης (2)
• δικέλλαις (1)
• δικελλίτης (1)
• δίκελλαι (1)
• δικελλῶν (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.