Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

βλάστημα

Third declension Noun; Neuter Transliteration:

Principal Part: βλάστημα βλάστηματος

Structure: βλαστηματ (Stem)

Sense

  1. offspring, an offshoot
  2. an eruption

Declension

Third declension
Singular Dual Plural
Nominative βλάστημα βλαστήματε βλαστήματα
Genitive βλαστήματος βλαστημάτοιν βλαστημάτων
Dative βλαστήματι βλαστημάτοιν βλαστήμασιν*
Accusative βλάστημα βλαστήματε βλαστήματα
Vocative βλάστημα βλαστήματε βλαστήματα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἢ σῆσ ἔμελλον γῆσ τεμεῖν βλαστήματα πλεύσαντεσ αὖθισ; (Euripides, Hecuba, episode, lyric 5:7)
  • καὶ τἄλλ’ ὅσα χθὼν καλὰ φέρει βλαστήματα. (Euripides, Helen, episode 4:20)
  • Πιττοκοπίητῷ ἐμπάττειν ξυνεχήσ· φοινίσσειν δὲ καὶ τὴν κεφαλὴν, ἄλλοτε μὲν σίνηπι ξὺν ἄρτῳ διπλόῳ ἐγχρίοντα, ὡσ μὴ ἀφόρητον εἰή τὸ πῦρ· ἄλλοτε δὲ φάρμακα ξυναλείφοντα, ὡσ τὸ ξύνθετον τὸ διὰ τῆσ λιμνήστιδοσ καὶ εὐφορβίου καὶ πυρέθρου · ἔχει δὲ καὶ ἀνώδυνον περί τε τὸν ἐν καιρῷ πόνον καὶ ἐσ μόχλευσιν τῆσ Ῥίζησ τοῦ κακοῦ, θαψίησ ὁ ὀπὸσ, καὶ τὰ ξὺν τῇδε φάρμακα, ὁκόσα ἐσοιδαίνει τὸ δέρμα, καὶ ἰόνθοισι ἴκελα ἐκφύει βλαστήματα. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 53)
  • δισσὰ φάη, Μίλητε, τεῆσ βλαστήματα γαίησ, Ἰταλὶσ ὠκυμόρουσ ἀμφεκάλυψε κόνισ· (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 3731)

Synonyms

  1. offspring

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION