Ancient Greek-English Dictionary Language

βλαστάνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: βλαστάνω

Structure: βλαστάν (Stem) + ω (Ending)

Etym.: 어근은 BLAST, v. blastei=n, blasth/.

Sense

  1. sprout, bud, begin to grow
  2. cause to grow, produce

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular βλαστάνω βλαστάνεις βλαστάνει
Dual βλαστάνετον βλαστάνετον
Plural βλαστάνομεν βλαστάνετε βλαστάνουσιν*
SubjunctiveSingular βλαστάνω βλαστάνῃς βλαστάνῃ
Dual βλαστάνητον βλαστάνητον
Plural βλαστάνωμεν βλαστάνητε βλαστάνωσιν*
OptativeSingular βλαστάνοιμι βλαστάνοις βλαστάνοι
Dual βλαστάνοιτον βλαστανοίτην
Plural βλαστάνοιμεν βλαστάνοιτε βλαστάνοιεν
ImperativeSingular βλάστανε βλαστανέτω
Dual βλαστάνετον βλαστανέτων
Plural βλαστάνετε βλαστανόντων, βλαστανέτωσαν
Infinitive βλαστάνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
βλαστανων βλαστανοντος βλαστανουσα βλαστανουσης βλαστανον βλαστανοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular βλαστάνομαι βλαστάνει, βλαστάνῃ βλαστάνεται
Dual βλαστάνεσθον βλαστάνεσθον
Plural βλαστανόμεθα βλαστάνεσθε βλαστάνονται
SubjunctiveSingular βλαστάνωμαι βλαστάνῃ βλαστάνηται
Dual βλαστάνησθον βλαστάνησθον
Plural βλαστανώμεθα βλαστάνησθε βλαστάνωνται
OptativeSingular βλαστανοίμην βλαστάνοιο βλαστάνοιτο
Dual βλαστάνοισθον βλαστανοίσθην
Plural βλαστανοίμεθα βλαστάνοισθε βλαστάνοιντο
ImperativeSingular βλαστάνου βλαστανέσθω
Dual βλαστάνεσθον βλαστανέσθων
Plural βλαστάνεσθε βλαστανέσθων, βλαστανέσθωσαν
Infinitive βλαστάνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
βλαστανομενος βλαστανομενου βλαστανομενη βλαστανομενης βλαστανομενον βλαστανομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ πρῶτον μὲν αὐτοῦ καρτερὸν ὄροσ καὶ δύσμαχον, ἐν ᾧ στρατοπεδεύων ἔτυχεν, ὡσ ἄνυδρον ἐκλιπόντοσ, αὐτὸ τοῦτο κατασχὼν ὁ Πομπήϊοσ, καὶ τῇ φύσει τῶν βλαστανόντων καὶ ταῖσ συγκλινίαισ τῶν τόπων τεκμαιρόμενοσ ἔχειν πηγὰσ τὸ χωρίον, ἐκέλευσεν ἐκβαλεῖν πανταχοῦ φρέατα, καὶ μεστὸν ἦν εὐθὺσ ὕδατοσ ἀφθόνου τὸ στρατόπεδον, ὥστε θαυμάζειν εἰ τῷ παντὶ χρόνῳ τοῦτο Μιθριδάτησ ἠγνόησεν. (Plutarch, Pompey, chapter 32 2:1)
  • "φυτῶν καὶ σπερμάτων εὐθαλούντων καὶ βλαστανόντων ἐπιμέλειαν αὐτῇ καὶ σωτηρίαν ἀποδιδόντεσ. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 1, 8:4)

Synonyms

  1. cause to grow

Related

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION