뜻

1. one who calls each thing by its name

예문

• ἐγὼ γὰρ οὐ τῶν ἀφανῶν ἐν Ἀκράγαντι ὤν, ἀλλ εἰ καί τις ἄλλος εὖ γεγονὼς καὶ τραφεὶς ἐλευθερίως καὶ παιδείᾳ προσεσχηκώς, ἀεὶ διετέλουν τῇ μὲν πόλει δημοτικὸν ἐμαυτὸν παρέχων, τοῖς δὲ συμπολιτευομένοις ἐπιεικῆ καὶ μέτριον, βίαιον δὲ ἢ σκαιὸν ἢ ὑβριστικὸν ἢ αὐθέκαστον οὐδεὶς οὐδὲν ἐπεκάλει μου τῷ προτέρῳ ἐκείνῳ βίῳ. (Lucian, Phalaris, book 1 2:1)

  (루키아노스, Phalaris, book 1 2:1)

• ὅτι τοίνυν ἁπλοῦς τις ὁ Μάρκιος ὑπείληπται τῷ τρόπῳ γεγονέναι καὶ αὐθέκαστος, ὁ δὲ Ἀλκιβιάδης πανοῦργος ἐν τῇ πολιτείᾳ καὶ ἀναλήθης, οὐκ ἄδηλόν ἐστι. (Plutarch, Comparison of Alcibiades and Coriolanus, chapter 2 1:1)

  (플루타르코스, Comparison of Alcibiades and Coriolanus, chapter 2 1:1)

• ταύτας καὶ πλεῖστον καὶ μέγιστον ἐν ἡγεμονίαις δυνηθείσας τῶν ἐθνῶν ἀπεκληρώσαντο τὰς πολιτείας, Πέρσαι μὲν αὐτοκρατῆ βασιλείαν καὶ ἀνυπεύθυνον, Σπαρτιᾶται δ, ἀριστοκρατικὴν ὀλιγαρχίαν καὶ αὐθέκαστον, Ἀθηναῖοι δ, αὐτόνομον καὶ ἄκρατον δημοκρατίαν. (Plutarch, De unius in republica dominatione, chapter, section 3 3:1)

  (플루타르코스, De unius in republica dominatione, chapter, section 3 3:1)

• ἀντίρροπός ἐστι περὶ τὰς πτώσεις, ποικίλη περὶ τοὺς σχηματισμούς, ὀλιγοσύνδεσμος, ἄναρθρος, ἐν πολλοῖς ὑπεροπτικὴ τῆς ἀκολουθίας, ἥκιστ ἀνθηρά, μεγαλόφρων, αὐθέκαστος, ἀκόμψευτος, τὸν ἀρχαϊσμὸν καὶ τὸν πίνον ἔχουσα κάλλος. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 2211)

  (디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2211)

• καὶ τῆς ἡμερότητος, οἷς ὑποδέδυκε καὶ προσπλέκεται κολακεύουσα τὸν εὐδυσώπητον ὡς φιλάνθρωπον καὶ πολιτικὸν καὶ κοινὸν ἔχοντα νοῦν καὶ οὐκ ἄτεγκτον οὐδ αὐθέκαστον. (Plutarch, De vitioso pudore, section 2 9:1)

  (플루타르코스, De vitioso pudore, section 2 9:1)

• ἡ δὲ Θουκυδίδου αὐθέκαστός τις καὶ πικρὰ καὶ τῇ πατρίδι τῆς φυγῆς μνησικακοῦσα. (Dionysius of Halicarnassus, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 3 15:3)

  (디오니시오스, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 3 15:3)

• ἐν δὲ τούτοις οὕτως εὔκολος καὶ ἀφελὴς τοῖς ὑπὸ χεῖρα φαινόμενος, αὖθις ἀνταπεδίδου τὴν σεμνότητα καὶ τὸ βάρος ἀπαραίτητος ὢν ἐν τῷ δικαίῳ καὶ τοῖς ὑπὲρ τῆς ἡγεμονίας προστάγμασιν ὄρθιος καὶ αὐθέκαστος, ὥστε μηδέποτε τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν ἐκείνοις μήτε φοβερωτέραν μήτε προσφιλεστέραν γενέσθαι. (Plutarch, Marcus Cato, chapter 6 3:1)

  (플루타르코스, Marcus Cato, chapter 6 3:1)

• ἂν δ ᾖ τις οἰόμενος πολὺν ἔχειν νοῦν καὶ βουλόμενος αὐστηρὸς εἶναι καὶ αὐθέκαστος ὑπὸ δή τινος ὀρθότητος ἀεὶ προβάλληται τὸ Τυδείδη, μήτ ἄρ με μάλ αἴνεε μήτε τι νείκει, οὐ ταύτῃ πρόσεισιν ὁ τεχνίτης κόλαξ, ἀλλ ἔστι τις ἑτέρα μηχανὴ πρὸς τὸν τοιοῦτον. (Plutarch, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 14 7:1)

  (플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 14 7:1)

유사 형태

• αὐθέκαστον (5)
• αὐθέκαστος (5)
• αὐθέκαστός (2)
• αὐθεκάστως? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.