- μᾶλλον δὲ ἡ μὲν ἀτραπόσ ἐστι στενὴ καὶ ἀκανθώδησ καὶ τραχεῖα, πολὺ τὸ δίψοσ ἐμφαίνουσα καὶ ἱδρῶτα· (Lucian, Rhetorum praeceptor, (no name) 7:4)
(루키아노스, Rhetorum praeceptor, (no name) 7:4)
- ἀλλ’ ἔστιν ἀτραπὸσ ξύντομοσ τετριμμένη ἡ διὰ θυείασ. (Aristophanes, Frogs, Prologue 5:8)
(아리스토파네스, Frogs, Prologue 5:8)
- οὐδὲ μὰ Δί’ ἐνταῦθά γ’ ἀτραπὸσ οὐδαμοῦ. (Aristophanes, Birds, Prologue 1:19)
(아리스토파네스, Birds, Prologue 1:19)
- μακραὶ δ’ αἰὲν ἐλευκαίνοντο κέλευθοι, ἀτραπὸσ ὣσ χλοεροῖο διειδομένη πεδίοιο. (Apollodorus, Argonautica, book 1 10:19)
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 10:19)
- οὐκοῦν ἀνάγκη, ἔφη, ἐκ πάντων τούτων παρίστασθαι δόξαν τοιάνδε τινὰ τοῖσ γνησίωσ φιλοσόφοισ, ὥστε καὶ πρὸσ ἀλλήλουσ τοιαῦτα ἄττα λέγειν, ὅτι "κινδυνεύει τοι ὥσπερ ἀτραπόσ τισ ἐκφέρειν ἡμᾶσ μετὰ τοῦ λόγου ἐν τῇ σκέψει, ὅτι, ἑώσ ἂν τὸ σῶμα ἔχωμεν καὶ συμπεφυρμένη ᾖ ἡμῶν ἡ ψυχὴ μετὰ τοιούτου κακοῦ, οὐ μή ποτε κτησώμεθα ἱκανῶσ οὗ ἐπιθυμοῦμεν· (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 124:1)
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 124:1)