ἄσχετος
First/Second declension Adjective;
Transliteration:
Principal Part:
ἄσχετος
ἄσχετη
ἄσχετον
Structure:
ἀ
(Prefix)
+
σχετ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- not to beheld in or checked, irrepressible, ungovernable
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἄλλοτε μὲν γὰρ φθέγγονθ’ ὥστε θεοῖσι συνιέμεν, ἄλλοτε δ’ αὖτε ταύρου ἐριβρύχεω, μένοσ ἀσχέτου, ὄσσαν ἀγαύρου, ἄλλοτε δ’ αὖτε λέοντοσ ἀναιδέα θυμὸν ἔχοντοσ, ἄλλοτε δ’ αὖ σκυλάκεσσιν ἐοικότα, θαύματ’ ἀκοῦσαι, ἄλλοτε δ’ αὖ ῥοίζεσχ’, ὑπὸ δ’ ἤχεεν οὔρεα μακρά. (Hesiod, Theogony, Book Th. 78:6)
- τοὐντεῦ θεν ἄλλοσ ἄλλῃ μαίνεται· οἱ μὲν θέουσι ἀσχέτωσ, οὔτε ὅπωσ εἰδότεσ ἐσ ταὐτὰ παλινδρομέουσι· οἱ δὲ ἐσ δηρὸν τοῖσι πέλασ ἀφικνέονται· ἄλλοι δ’ αὖ βοῶσι ὀλοφυρόμενοι ἁρπαγὴν, ἢ βίην. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 86)
- εἰ δ’ ἐπὶ τοιούτοισ ἡ "κακία" ἐστὶν τοὔνομα, τοὐναντίον τούτου ἡ "ἀρετὴ" ἂν εἰή, σημαῖνον πρῶτον μὲν εὐπορίαν, ἔπειτα δὲ λελυμένην τὴν ῥοὴν τῆσ ἀγαθῆσ ψυχῆσ εἶναι ἀεί, ὥστε τὸ ἀσχέτωσ καὶ τὸ ἀκωλύτωσ ἀεὶ ῥέον ἐπωνυμίαν εἴληφεν, ὡσ ἐοίκε, τοῦτο τοὔνομα, <ὃ> ὀρθῶσ μὲν ἔχει "ἀειρείτην" καλεῖν, ἴσωσ δὲ αἱρετὴν λέγει, ὡσ οὔσησ ταύτησ τῆσ ἕξεωσ αἱρετωτάτησ, συγκεκρότηται δὲ καὶ καλεῖται "ἀρετή. (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 194:7)
- ληγούσησ δὲ τῆσ ἡμέρασ ὁ Καῖσαρ τὸν στρατὸν ἀσχέτωσ που περιθέων ἱκέτευε προσπονῆσαι, μέχρι καὶ τὸν χάρακα τοῦ Πομπηίου λάβοιεν, ἐκδιδάσκων, ὅτι, εἰ συσταῖεν αὖθισ οἱ πολέμιοι, μίαν ἡμέραν ἔσονται νενικηκότεσ, εἰ δὲ τὸ στρατόπεδον αὐτῶν ἕλοιεν, τὸν πόλεμον ἑνὶ τῷδε ἔργῳ κατωρθωκότεσ ἂν εἰε͂ν. (Appian, The Civil Wars, book 2, chapter 11 10:4)
- καὶ αὐτοὺσ ἀσχέτωσ ἔχοντασ τοῦ δρόμου Λουκίλιοσ ἰδὼν ὑπέστη καὶ ὡσ Βροῦτοσ ὢν ἠξίου πρὸσ Ἀντώνιον ἀντὶ τοῦ Καίσαροσ ἀναχθῆναι· (Appian, The Civil Wars, book 4, chapter 16 13:6)
- ἔνθ’ οὐκ ἄν σε διατμήξειαν ἀκωκαὶ γηγενέων ἀνδρῶν, οὐδ’ ἄσχετοσ ἀίσσουσα φλὸξ ὀλοῶν ταύρων. (Apollodorus, Argonautica, book 3 17:21)
- καὶ γὰρ καὶ τὰ καρδιοβόλα βρώματα οὐ τὸν στόμαχον σίνεται, ἀλλὰ δι’ αὐτέου τὴν καρδίην · ἐπεὶ καὶ οἱ ἐπὶ τοῖσδε θνήσκοντεσ σημεῖα ἴσχουσι καρδίησ πάθεοσ, σφυγμοὺσ μικροὺσ, ἀδρανέασ, πάταγον τῆσ καρδίησ, ἐπὶ πηδήσι καρτερῇ, σκοτόδινοσ, λειποθυμίη, νάρκη, καὶ παρέσιεσ μελέων, ἱδρὼσ ἄσχετοσ, πουλὺσ, ψύξισ ὅλου, ἀναισθησίη , ἀφωνίη. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 103)
- ἐπὴν οὖν λυθῇ τῆσ φύσιοσ τὰ δεσμὰ, τόδε ἐστὶ ἡ συγκοπὴ, τότε ἱδρὼσ ἄσχετοσ πάντη τοῦ σώματοσ, ἀναπνοὴ ψυχρὴ, ἀτμὸσ ἀνὰ Ῥῖνασ πουλὺσ, ἄδιψοι, ἐξήρανται γὰρ τά τ’ ἄλλα, ἀτὰρ καὶ τὰ ἄλλα διψαλέα ὄργανα, στόμα, στόμαχοσ· οὖρα λεπτὰ, ὑδατώδεα· κοιλίη τὰ πολλὰ μὲν ξηρὴ, ἔστι δὲ καὶ οἷσι ὑποφέρει βραχέα χολώδεα, πουλὺσ πλάδοσ, διαρρέει δὲ καὶ τὰ ὀστέα λυόμενα · καὶ ἀπὸ πάντων ὡσ ἐν ποταμῷ ἐσ τὰ ἔξω ἡ φορή. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 115)
- Ὁρμὴ δέ ἐστι ἄσχετοσ ἐσ ὁμιλίην · ἀτὰρ οὐδ’ ἐν τῇσι προσόδοισι οὐδὲν ὠφελέονται · οὐδὲ ἐπὶ πολλῇσι καὶ συνεχέεσι ὁμιλίῃσι πρηο̈́νονται τὸ ὄρθιον. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 260)
- ἱδρὼσ ἄσχετοσ, τενόντων ἐξαπίνησ ἄλγοσ, ὡσπερεί τινοσ πατάξαντοσ ξύλῳ· ναυτίη, ἔμετοσ χολωδέων, κατάπτωσισ τοῦ ἀνθρώπου · ἢν δ’ ἐπιτείνῃ κοτὲ τὸ πάθοσ, ὥνθρωποσ ἐτελεύτησε . (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 14)