Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀσύμφωνος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀσύμφωνος ἀσύμφωνη ἀσύμφωνον

Structure: ἀ (Prefix) + συμφων (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. not agreeing in sound, discordant, at variance, with

Examples

  • Ὀδυσσεὺσ τὸ μετὰ τοῦτο δῆθεν μεμηνώσ, ἅτε συστρατεύειν τοῖσ Ἀτρείδαισ μὴ θέλων πάρεισι δὲ οἱ πρέσβεισ ἤδη καλοῦντεσ, καὶ τὰ μὲν τῆσ ὑποκρίσεωσ πιθανὰ πάντα, ἡ ἀπήνη, τὸ τῶν ὑπεζευγμένων ἀσύμφωνον, ἡ ἄνοια τῶν δρωμένων· (Lucian, De Domo, (no name) 30:1)
  • καὶ μὴν καὶ τὰσ μὲν ἄλλασ τέχνασ, εἰ καί τι κατὰ ταύτασ ἀσύμφωνον εἰή, κἂν παρέλθοι τισ συγγνώμησ ἀξιώσασ, ἐπεὶ μέσαι τε δοκοῦσι καὶ αἱ καταλήψεισ αὐτῶν οὐκ εἰσὶν ἀμετάπτωτοι φιλοσοφίαν δὲ τίσ ἂν καὶ ^ ἀνάσχοιτο μὴ μίαν εἶναι καὶ μηδὲ σύμφωνον αὐτὴν ἑαυτῇ μᾶλλον τῶν ὀργάνων; (Lucian, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 28:1)
  • "ἐπαινεῖσ, ὃσ ἐφορεύων Φρύνιδοσ τοῦ μουσικοῦ σκεπάρνῳ τὰσ δύο τῶν ἐννέα χορδῶν ἐξέτεμε, καὶ τοὺσ ἐπὶ Τιμοθέῳ πάλιν τὸ αὐτὸ τοῦτο πράξαντασ, ἡμᾶσ δὲ μέμφῃ τρυφὴν καὶ πολυτέλειαν καὶ ἀλαζονείαν ἐκ τῆσ Σπάρτησ ἀναιροῦντασ, ὥσπερ οὐχὶ κἀκείνων τὸ ἐν μουσικῇ σοβαρὸν καὶ περιττὸν ὅπωσ ἐνταῦθα μὴ προέλθῃ φυλαττομένων, ὅπου γενομένων βίων καὶ τρόπων ἀμετρία καὶ πλημμέλεια τὴν πόλιν ἀσύμφωνον καὶ ἀνάρμοστον ἑαυτῇ πεποίηκεν. (Plutarch, Agis, chapter 10 4:1)
  • ἤδη δ’ ἔγωγε καὶ ἐν τοῖσ πολυανθρωποτάτοισ θεάτροισ, ἃ συμπληροῖ παντοδαπὸσ καὶ ἄμουσοσ ὄχλοσ, ἔδοξα καταμαθεῖν, ὡσ φυσική τισ ἁπάντων ἐστὶν ἡμῶν οἰκειότησ πρὸσ ἐμμέλειάν τε καὶ εὐρυθμίαν, κιθαριστήν τε ἀγαθὸν σφόδρα εὐδοκιμοῦντα ἰδὼν θορυβηθέντα ὑπὸ τοῦ πλήθουσ, ὅτι μίαν χορδὴν ἀσύμφωνον ἔκρουσε καὶ διέφθειρεν τὸ μέλοσ, καὶ αὐλητὴν ἀπὸ τῆσ ἄκρασ ἕξεωσ χρώμενον τοῖσ ὀργάνοισ τὸ αὐτὸ τοῦτο παθόντα, ὅτι σομφὸν ἐμπνεύσασ ἢ μὴ πιέσασ τὸ στόμα θρυλιγμὸν ἢ τὴν καλουμένην ἐκμέλειαν ηὔλησε. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 1113)
  • καίτοι ἔγωγε οἶμαι, ὦ βέλτιστε, καὶ τὴν λύραν μοι κρεῖττον εἶναι ἀνάρμοστόν τε καὶ διαφωνεῖν, καὶ χορὸν ᾧ χορηγοίην, καὶ πλείστουσ ἀνθρώπουσ μὴ ὁμολογεῖν μοι ἀλλ’ ἐναντία λέγειν μᾶλλον ἢ ἕνα ὄντα ἐμὲ ἐμαυτῷ ἀσύμφωνον εἶναι καὶ ἐναντία λέγειν. (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 214:3)

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION