Hellas Alive Dictionary - συμφωνος

Ancient Greek-English Dictionary

σύμφωνος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: σύμφωνος

Structure: συμφων (Stem) + ος (Ending)

Etym.: fwnh/

Sense

agreeing in sound, harmonious

Declension

First/Second declension

		M/F	Neuter
Singular	Nominative	σύμφωνος	σύμφωνον
	Genitive	συμφώνου	συμφώνου
	Dative	συμφώνῳ	συμφώνῳ
	Accusative	σύμφωνον	σύμφωνον
	Vocative	σύμφωνε	σύμφωνον
Dual	N/A/V	συμφώνω	συμφώνω
Dual	G/D	συμφώνοιν	συμφώνοιν
Plural	Nominative	σύμφωνοι	σύμφωνα
	Genitive	συμφώνων	συμφώνων
	Dative	συμφώνοις	συμφώνοις
	Accusative	συμφώνους	σύμφωνα
	Vocative	σύμφωνοι	σύμφωνα

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	σύμφωνος συμφώνου	συμφωνότερος συμφωνοτέρου	συμφωνότατος συμφωνοτάτου
Adverb	συμφώνως	συμφωνότερον	συμφωνότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

σύμφωνοσ δὲ καὶ συνῳδὸσ καὶ ἡ Σωκράτουσ ἀπόκρισισ ταύτῃ φαίνεται. (Plutarch, De liberis educandis, section 8 10:1)
ὁρ́α τοίνυν, πῶσ αὑτῷ σύμφωνὸσ ἐστι, τὸν ἀφέλκοντα τοῦ ζῆν καὶ τῆσ ὑγιείασ καὶ τῆσ ἀπονίασ καὶ τῆσ τῶν αἰσθητηρίων ὁλοκληρίασ καὶ μηδὲν εἶναι ταῦτα φάσκοντα πρὸσ ἡμᾶσ, ἃ παρὰ τῶν θεῶν αἰτούμεθα, μάλιστα συμφωνεῖν τῷ βίῳ καὶ ταῖσ κοιναῖσ προλήψεσιν ἀποφαινόμενοσ. (Plutarch, De Stoicorum repugnantiis, section 17 2:1)
ὅτι δ’ οὐδ’ Ἐρασιστράτῳ σύμφωνόσ ἐστιν, ὃ ἐκεῖνοσ ἁπλοῦν καὶ πρῶτον ὀνομάζει, σύνθετον ἀποφαίνουσα, καὶ τὴν τῆσ φύσεωσ τέχνην ἀναιροῦσα, πρόδηλον καὶ τοῦτ’ εἶναί μοι δοκεῖ. (Galen, On the Natural Faculties., B, section 642)
βοῆσ δὲ τῆσ σῆσ ποῖοσ οὐκ ἔσται λιμήν, ποῖοσ Κιθαιρὼν οὐχὶ σύμφωνοσ τάχα, ὅταν καταίσθῃ τὸν ὑμέναιον, ὃν δόμοισ ἄνορμον εἰσέπλευσασ, εὐπλοίασ τυχών; (Sophocles, Oedipus Tyrannus, episode 7:9)
πιπίσκειν δὲ καὶ τοῦ κάστοροσ συχνὸν, καὶ τῆσ Ῥίζησ τοῦ ἁλικακκ άβου ὁκόσον δραχμὴν ὁλκῆσ, καὶ τῆσ ἡδυόσμου τὸ ἕψημα· ποικίλων δὲ, τὸ διὰ τῶν δύο πεπερέων, ἡ Σύμφωνοσ, ἡ Φίλωνοσ · ἄριστον καὶ τὸ διὰ τοῦ σκίγκου τοῦ θηρίου φάρμακον ποτὸν, καὶ ἡ τοῦ Βηστίνου, καὶ ἡ διὰ τῶν ἐχιδνῶν τῶν ἑρπετῶν. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 43)

διάφωνος (discordant)
εἰκασία (a likeness)
σχολαστικός (enjoying leisure)
γνωμολογία (a speaking in maxims)
ἐναρμόνιος (in accord or harmony)
μεθοδικοί (“methodic” physicians)
μεθοδικός (going to work by rule)
ὁμοφωνία (unison)
συστοιχία (a coordinate series)
δημιουργία (a making)
μελῳδίᾱ (song)
ὀργανικός (serving as instruments or engines)
ὀρεκτικός (of or for the desires)
δεκτέος (to be received)
εὐμνημόνευτος (easy to remember)
ἔντεχνος (within the province of art)
συνῳδός (singing or sounding in unison with)
κατάληψις (a seizing)
γεωμέτρης (a land-measurer)
εὐαρμοστία (easiness of temper)
διανοητικός (of or for thinking)
νοητικός (intelligent)
θρεπτικός (able to feed or rear)
μονόκωλος (with but one leg)
ὑποληπτέος (one must suppose)
ἀποδοτέος (one must give back)
διανεμητικός (distributive)
ἔμβραχυ (in brief)
ἐνδιατρίβω (to spend or consume in)
ἀκατάληπτος (Not to be seized or conquered)

Derived

ἀσύμφωνος (not agreeing in sound, discordant, at variance)

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

σύμφωνος

Sense

Declension

Examples

Related

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

σύμφωνος

Sense

Declension

Examples

Related

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어