- κρανίον ἐλάφου γυμνὸν τῶν σαρκῶν, καὶ τὰ μὲν κέρατα πήχεισ ὥσπερ ἦσαν, ζυγώσασ δὲ αὐτὰ καὶ ἐνάψασ τὰ νεῦρα, οὐδὲ κόλλοπι περιστρέψασ, ἐμελῴδει ἄμουσόν τι καὶ ἀπῳδόν, ἄλλο μὲν αὐτὸσ βοῶν, ἄλλο δὲ ἡ λύρα ὑπήχει, ὥστε οὐδὲ κατέχειν τὸν γέλωτα ἐδυνάμεθα ἐπὶ τῷ ἐρωτικῷ ἐκείνῳ ᾅσματι· (Lucian, Dialogi Marini, doris and galataea, chapter 45)
(루키아노스, Dialogi Marini, doris and galataea, chapter 45)
- ἔφη γυναῖκά τινα τῶν ἐριφανῶν τὰ μὲν ἄλλα καλὴν καὶ κόσμιον, μικρὰν δὲ καὶ πολὺ τοῦ συμμέτρου ἀποδέουσαν, ἐπαινεῖσθαι πρόσ τινοσ ποιητοῦ ἐν ᾄσματι τά τε ἄλλα καὶ ὅτι καλή τε καὶ μεγάλη ἦν αἰγείρῳ δ’ αὐτῆσ εἴκαζεν ἐκεῖνοσ τὸ εὔμηκὲσ τε καὶ ὄρθιον. (Lucian, Pro imaginibus, (no name) 4:2)
(루키아노스, Pro imaginibus, (no name) 4:2)
- καὶ οὔτε αὐτὸσ ὁ Γλαῦκοσ ἠγανάκτησεν τοῖσ ἐφόροισ τῶν ἀθλητῶν θεοῖσ ἀντεπαινούμενοσ, οὔτε ἐκεῖνοι ἠμύναντο ἢ τὸν Γλαῦκον ἢ τὸν ποιητὴν ὡσ ἀσεβοῦντα περὶ τὸν ἔπαινον, ἀλλὰ εὐδοκίμουν ἄμφω καὶ ἐτιμῶντο ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων, ὁ μὲν ἐπὶ τῇ ἀλκῇ, ὁ Γλαῦκοσ, ὁ δὲ ποιητὴσ ἐπί τε τοῖσ ἄλλοισ καὶ ἐπ’ αὐτῷ τούτῳ μάλιστα τῷ ᾄσματι. (Lucian, Pro imaginibus, (no name) 19:14)
(루키아노스, Pro imaginibus, (no name) 19:14)
- οἱ δέ γε διθυραμβοποιοὶ καὶ τοὺσ τρόπουσ μετέβαλλον Δωρίουσ τε καὶ Φρυγίουσ καὶ Λυδίουσ ἐν τῷ αὐτῷ ᾄσματι ποιοῦντεσ, καὶ τὰσ μελῳδίασ ἐξήλλαττον τότε μὲν ἐναρμονίουσ ποιοῦντεσ, τότε δὲ χρωματικάσ, τότε δὲ διατόνουσ, καὶ τοῖσ ῥυθμοῖσ κατὰ πολλὴν ἄδειαν ἐνεξουσιάζοντεσ διετέλουν, οἵ γε δὴ κατὰ Φιλόξενον καὶ Τιμόθεον καὶ Τελεστήν, ἐπεὶ παρά γε τοῖσ ἀρχαίοισ τεταγμένοσ ἦν καὶ ὁ διθύραμβοσ. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 1915)
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1915)
- λέγει δ’ ὁ Εὐριπίδησ ἐν τῷ ᾄσματι ταῦτα· (Plutarch, , chapter 11 2:1)
(플루타르코스, , chapter 11 2:1)