- τριῶν δ ὄντων προσώπων, καθάπερ ἐν ταῖς κωμῳδίαις, τοῦ διαβάλλοντος καὶ τοῦ διαβαλλομένου καὶ τοῦ πρὸς ὃν ἡ διαβολὴ γίνεται, καθ ἕκαστον αὐτῶν ἐπισκοπήσωμεν οἱᾶ εἰκὸς εἶναι τὰ γινόμενα. (Lucian, Calumniae non temere credundum, (no name) 6:4)
(루키아노스, Calumniae non temere credundum, (no name) 6:4)
- ὅθεν δὲ καὶ ἀπὸ τίνων ἀρξάμενον, ὡρ´α λέγειν, ἐπεδήμουν ποτὲ Κυβέλῳ, - τὸ δέ ἐστι πολίχνιον οὐκ ἀηδές, ἄποικον, ὡς ἔχει λόγος, Ἀθηναίων - ἐπηγόμην δὲ καὶ τὸ κράτιστον Ῥῶ, γειτόνων τὸ βέλτιστον κατηγόμην δὲ παρὰ κωμῳδιῶν τινι ποιητῇ: (Lucian, Judicium vocalium, (no name) 6:2)
(루키아노스, Judicium vocalium, (no name) 6:2)
- καὶ μέντοι καὶ εἰς τὸ θέατρον συνάγοντες αὐτοὺς δημοσίᾳ παιδεύομεν ὑπὸ κωμῳδίαις καὶ τραγῳδίαις ἀρετάς τε ἀνδρῶν παλαιῶν καὶ κακίας θεωμένους, ὡς τῶν μὲν ἀποτρέποιντο, ἐπ ἐκεῖνα δὲ σπεύδοιεν. (Lucian, Anacharsis, (no name) 22:3)
(루키아노스, Anacharsis, (no name) 22:3)
- ὃ καὶ μάλιστα διέσυρεν αὐτῶν, ὅτι μηδὲ χρῆσθαι ἴσασιν ταῖς ἐπιθυμίαις, ἀλλὰ κἀν ταύταις παρανομοῦσι καὶ τοὺς ὁρ´ους συγχέουσι, πάντοθεν τῇ τρυφῇ παραδόντες αὑτῶν τὰς ψυχὰς πατεῖν, καὶ τοῦτο δὴ τὸ ἐν ταῖς τραγῳδίαις τε καὶ κωμῳδίαις λεγόμενον, ἤδη: (Lucian, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 31:5)
(루키아노스, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 31:5)
- παῖδας δὲ αὐτῶν τοὺς ὡραίους καὶ κομήτας, οὓς Υἁκίνθους ἢ Ἀχιλλέας ἢ Ναρκίσσους ὀνομάζουσι, μεταξὺ ὀρέγοντας σφίσι τὸ ἔκπωμα φαλακροὺς γίνεσθαι ὑπορρεούσης τῆς κόμης καὶ πώγωνα φύειν ὀξύν, οἱοί῀ εἰσιν ἐν ταῖς κωμῳδίαις οἱ σφηνοπώγωνες, καὶ τὸ παρὰ τοῖς κροτάφοις πάνυ λάσιον καὶ κάρτα ἐκκεντοῦν, τὸ μεταξὺ δὲ λεῖον καὶ γυμνὸν εἶναι. (Lucian, Saturnalia, letter 1 6:3)
(루키아노스, Saturnalia, letter 1 6:3)
- πολὺ δ᾿ ἂν καὶ ἐν τῇ τραγῳδίᾳ καὶ ἐν τῇ ἀρχαίᾳ κωμῳδίᾳ εὑρ´οις τὸ ὑγιαίνειν πρῶτον εὐθὺς λεγόμενον: (Lucian, Pro lapsu inter salutandum 14:3)
(루키아노스, Pro lapsu inter salutandum 14:3)
- ἡ κωμῳδία δὲ καὶ τῶν προσώπων αὐτῶν τὸ καταγέλαστον μέρος τοῦ τερπνοῦ αὑτῇ νενόμικεν, οἱᾶ Δάων καὶ Τιβείων καὶ μαγείρων πρόσωπα. (Lucian, De saltatione, (no name) 29:1)
(루키아노스, De saltatione, (no name) 29:1)
- εἴπερ ἄρ ἐθέλεις ὡς ἀληθῶς ἐπαινεῖσθαι ἐπὶ λόγοις κἀν τοῖς πλήθεσιν εὐδοκιμεῖν, τὰ μὲν τοιαῦτα πάντα φεῦγε καὶ ἀποτρέπου, ἀρξάμενος δὲ ἀπὸ τῶν ἀρίστων ποιητῶν καὶ ὑπὸ διδασκάλοις αὐτοὺς ἀναγνοὺς μέτιθι ἐπὶ τοὺς ῥήτορας, καὶ τῇ ἐκείνων φωνῇ συντραφεὶς ἐπὶ τὰ Θουκυδίδου καὶ Πλάτωνος ἐν καιρῷ μέτιθι, πολλὰ καὶ τῇ καλῇ κωμῳδίᾳ καὶ τῇ σεμνῇ τραγῳδίᾳ ἐγγεγυμνασμένος: (Lucian, Lexiphanes, (no name) 22:3)
(루키아노스, Lexiphanes, (no name) 22:3)
- νῦν οὖν Ἠλέκτραν κατ ἐκείνην ἥδ ἡ κωμῳδία ζητοῦς ἦλθ, ἤν που πιτύχῃ θεαταῖς οὕτω σοφοῖς: (Aristophanes, Clouds, Parabasis, parabasis8)
(아리스토파네스, Clouds, Parabasis, parabasis8)
- ἐπιδοὺς οὖν ὁ Λίβιος εἰς ταῦτα τῇ βουλῇ τὴν ἑαυτοῦ δημαρχίαν νόμους ἔγραψεν οὔτε τῶν καλῶν τινος οὔτε τῶν λυσιτελῶν ἐχομένους, ἀλλὰ ἓν μόνον, ὑπερβαλέσθαι τὸν Γάϊον ἡδονῇ καὶ χάριτι τῶν πολλῶν, ὥσπερ ἐν κωμῳδίᾳ, σπεύδων καὶ διαμιλλώμενος. (Plutarch, Caius Gracchus, chapter 9 1:1)
(플루타르코스, Caius Gracchus, chapter 9 1:1)
