- τριῶν δ’ ὄντων προσώπων, καθάπερ ἐν ταῖσ κωμῳδίαισ, τοῦ διαβάλλοντοσ καὶ τοῦ διαβαλλομένου καὶ τοῦ πρὸσ ὃν ἡ διαβολὴ γίνεται, καθ’ ἕκαστον αὐτῶν ἐπισκοπήσωμεν οἱᾶ εἰκὸσ εἶναι τὰ γινόμενα. (Lucian, Calumniae non temere credundum, (no name) 6:4)
(루키아노스, Calumniae non temere credundum, (no name) 6:4)
- ὅθεν δὲ καὶ ἀπὸ τίνων ἀρξάμενον, ὡρ́α λέγειν, ἐπεδήμουν ποτὲ Κυβέλῳ, ‐ τὸ δέ ἐστι πολίχνιον οὐκ ἀηδέσ, ἄποικον, ὡσ ἔχει λόγοσ, Ἀθηναίων ‐ ἐπηγόμην δὲ καὶ τὸ κράτιστον Ῥῶ, γειτόνων τὸ βέλτιστον κατηγόμην δὲ παρὰ κωμῳδιῶν τινι ποιητῇ· (Lucian, Judicium vocalium, (no name) 6:2)
(루키아노스, Judicium vocalium, (no name) 6:2)
- καὶ μέντοι καὶ εἰσ τὸ θέατρον συνάγοντεσ αὐτοὺσ δημοσίᾳ παιδεύομεν ὑπὸ κωμῳδίαισ καὶ τραγῳδίαισ ἀρετάσ τε ἀνδρῶν παλαιῶν καὶ κακίασ θεωμένουσ, ὡσ τῶν μὲν ἀποτρέποιντο, ἐπ’ ἐκεῖνα δὲ σπεύδοιεν. (Lucian, Anacharsis, (no name) 22:3)
(루키아노스, Anacharsis, (no name) 22:3)
- ὃ καὶ μάλιστα διέσυρεν αὐτῶν, ὅτι μηδὲ χρῆσθαι ἴσασιν ταῖσ ἐπιθυμίαισ, ἀλλὰ κἀν ταύταισ παρανομοῦσι καὶ τοὺσ ὁρ́ουσ συγχέουσι, πάντοθεν τῇ τρυφῇ παραδόντεσ αὑτῶν τὰσ ψυχὰσ πατεῖν, καὶ τοῦτο δὴ τὸ ἐν ταῖσ τραγῳδίαισ τε καὶ κωμῳδίαισ λεγόμενον, ἤδη· (Lucian, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 31:5)
(루키아노스, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 31:5)
- παῖδασ δὲ αὐτῶν τοὺσ ὡραίουσ καὶ κομήτασ, οὓσ Υἁκίνθουσ ἢ Ἀχιλλέασ ἢ Ναρκίσσουσ ὀνομάζουσι, μεταξὺ ὀρέγοντασ σφίσι τὸ ἔκπωμα φαλακροὺσ γίνεσθαι ὑπορρεούσησ τῆσ κόμησ καὶ πώγωνα φύειν ὀξύν, οἱοῖ́ εἰσιν ἐν ταῖσ κωμῳδίαισ οἱ σφηνοπώγωνεσ, καὶ τὸ παρὰ τοῖσ κροτάφοισ πάνυ λάσιον καὶ κάρτα ἐκκεντοῦν, τὸ μεταξὺ δὲ λεῖον καὶ γυμνὸν εἶναι. (Lucian, Saturnalia, letter 1 6:3)
(루키아노스, Saturnalia, letter 1 6:3)
- πολὺ δ̓ ἂν καὶ ἐν τῇ τραγῳδίᾳ καὶ ἐν τῇ ἀρχαίᾳ κωμῳδίᾳ εὑρ́οισ τὸ ὑγιαίνειν πρῶτον εὐθὺσ λεγόμενον· (Lucian, Pro lapsu inter salutandum 14:3)
(루키아노스, Pro lapsu inter salutandum 14:3)
- ἡ κωμῳδία δὲ καὶ τῶν προσώπων αὐτῶν τὸ καταγέλαστον μέροσ τοῦ τερπνοῦ αὑτῇ νενόμικεν, οἱᾶ Δάων καὶ Τιβείων καὶ μαγείρων πρόσωπα. (Lucian, De saltatione, (no name) 29:1)
(루키아노스, De saltatione, (no name) 29:1)
- εἴπερ ἄρ’ ἐθέλεισ ὡσ ἀληθῶσ ἐπαινεῖσθαι ἐπὶ λόγοισ κἀν τοῖσ πλήθεσιν εὐδοκιμεῖν, τὰ μὲν τοιαῦτα πάντα φεῦγε καὶ ἀποτρέπου, ἀρξάμενοσ δὲ ἀπὸ τῶν ἀρίστων ποιητῶν καὶ ὑπὸ διδασκάλοισ αὐτοὺσ ἀναγνοὺσ μέτιθι ἐπὶ τοὺσ ῥήτορασ, καὶ τῇ ἐκείνων φωνῇ συντραφεὶσ ἐπὶ τὰ Θουκυδίδου καὶ Πλάτωνοσ ἐν καιρῷ μέτιθι, πολλὰ καὶ τῇ καλῇ κωμῳδίᾳ καὶ τῇ σεμνῇ τραγῳδίᾳ ἐγγεγυμνασμένοσ· (Lucian, Lexiphanes, (no name) 22:3)
(루키아노스, Lexiphanes, (no name) 22:3)
- νῦν οὖν Ἠλέκτραν κατ’ ἐκείνην ἥδ’ ἡ κωμῳδία ζητοῦσ’ ἦλθ’, ἤν που ’πιτύχῃ θεαταῖσ οὕτω σοφοῖσ· (Aristophanes, Clouds, Parabasis, parabasis8)
(아리스토파네스, Clouds, Parabasis, parabasis8)
- ἐπιδοὺσ οὖν ὁ Λίβιοσ εἰσ ταῦτα τῇ βουλῇ τὴν ἑαυτοῦ δημαρχίαν νόμουσ ἔγραψεν οὔτε τῶν καλῶν τινοσ οὔτε τῶν λυσιτελῶν ἐχομένουσ, ἀλλὰ ἓν μόνον, ὑπερβαλέσθαι τὸν Γάϊον ἡδονῇ καὶ χάριτι τῶν πολλῶν, ὥσπερ ἐν κωμῳδίᾳ, σπεύδων καὶ διαμιλλώμενοσ. (Plutarch, Caius Gracchus, chapter 9 1:1)
(플루타르코스, Caius Gracchus, chapter 9 1:1)