- τιμᾶται δὲ παρὰ Λαμψακηνοῖς ὁ Πρίηπος ὁ αὐτὸς ὢν τῷ Διονύσῳ, ἐξ ἐπιθέτου καλούμενος οὕτως, ὡς Θρίαμβος καὶ Διθύραμβος. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 54 1:4)
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 54 1:4)
- οἱ δέ γε διθυραμβοποιοὶ καὶ τοὺς τρόπους μετέβαλλον Δωρίους τε καὶ Φρυγίους καὶ Λυδίους ἐν τῷ αὐτῷ ᾄσματι ποιοῦντες, καὶ τὰς μελῳδίας ἐξήλλαττον τότε μὲν ἐναρμονίους ποιοῦντες, τότε δὲ χρωματικάς, τότε δὲ διατόνους, καὶ τοῖς ῥυθμοῖς κατὰ πολλὴν ἄδειαν ἐνεξουσιάζοντες διετέλουν, οἵ γε δὴ κατὰ Φιλόξενον καὶ Τιμόθεον καὶ Τελεστήν, ἐπεὶ παρά γε τοῖς ἀρχαίοις τεταγμένος ἦν καὶ ὁ διθύραμβος. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 1915)
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1915)
- ἀρχέτω δὲ Πίνδαρος, καὶ τούτου διθύραμβός τις οὗ ἐστιν ἀρχή: (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 2220)
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2220)
- οὐκ ἔστι διθύραμβος ὅκχ ὕδωρ πίῃς. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 24 4:3)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 24 4:3)
- <δηλοῖ δ ἡ ποίησις,> οἱο῀ν ὁ διθύραμβος ὁμολογουμένως εἶναι δοκεῖ Φρύγιον. (Aristotle, Politics, Book 8 122:1)
(아리스토텔레스, 정치학, Book 8 122:1)