Hellas Alive Dictionary - απολιτευτος

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἀπολίτευτος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἀπολίτευτος

Structure: ἀπολιτευτ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: politeu/w

Sense

taking no part in public matters, living as a private person

Declension

First/Second declension

		M/F	Neuter
Singular	Nominative	ἀπολίτευτος	ἀπολίτευτον
	Genitive	ἀπολιτεύτου	ἀπολιτεύτου
	Dative	ἀπολιτεύτῳ	ἀπολιτεύτῳ
	Accusative	ἀπολίτευτον	ἀπολίτευτον
	Vocative	ἀπολίτευτε	ἀπολίτευτον
Dual	N/A/V	ἀπολιτεύτω	ἀπολιτεύτω
Dual	G/D	ἀπολιτεύτοιν	ἀπολιτεύτοιν
Plural	Nominative	ἀπολίτευτοι	ἀπολίτευτα
	Genitive	ἀπολιτεύτων	ἀπολιτεύτων
	Dative	ἀπολιτεύτοις	ἀπολιτεύτοις
	Accusative	ἀπολιτεύτους	ἀπολίτευτα
	Vocative	ἀπολίτευτοι	ἀπολίτευτα

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	ἀπολίτευτος ἀπολιτεύτου	ἀπολιτευτότερος ἀπολιτευτοτέρου	ἀπολιτευτότατος ἀπολιτευτοτάτου
Adverb	ἀπολιτεύτως	ἀπολιτευτότερον	ἀπολιτευτότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

τὰ μὲν γὰρ ἐν τοῖσ ψυχροῖσ τόποισ ἔθνη καὶ τὰ περὶ τὴν Εὐρώπην θυμοῦ μέν ἐστι πλήρη, διανοίασ δὲ ἐνδεέστερα καὶ τέχνησ, διόπερ ἐλεύθερα μὲν διατελεῖ μᾶλλον, ἀπολίτευτα δὲ καὶ τῶν πλησίον ἄρχειν οὐ δυνάμενα· (Aristotle, Politics, Book 7 107:2)
ἀλλ’ εὐτυχεῖτε καὶ ζῆτε βίον, ὃν ἂν προαιρῆσθε, οὕτωσ ἀπολίτευτα καὶ ἀκοινώνητα πρὸσ τοὺσ ταπεινοτέρουσ φρονοῦντεσ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 80 6:1)

Related

ἀκοινώνητος (not shared with)
προετικός (apt to throw away)
κακουχία (ill-treatment)
προλαμβάνω (to take or receive before)
γυμναστέος (one must practise)
ὁμοδοξία (unanimity)
ἀπόλαυσμα (enjoyment)
ἰατός (curable)
ἐμμενετικός (disposed to abide)
φιλοπόνηρος (a friend to bad men)
καταφρόνημα (contempt)
δοξοκοπία (thirst for popularity)
προνοητικός (provident)
ἀπαρρησίαστος (not speaking freely)
πορίζω (to carry)
ὑποφέρω (to carry away under)
φιλόχρηστος (loving goodness or honesty)
διχόνοια (discord)
ἀνύσιμος (efficacious)
ἀμεταμέλητος (not to be repented of)
εὐποιητικός (beneficent)
ἀδιάλυτος (undissolved)
κολούω (to cut short)
νεμεσητικός (disposed to just indignation)
ἀπρέπεια (unseemly conduct)
ἀπαράβατος (not passing over to)
βαναυσία (handicraft)
κακοθῡμίᾱ (malevolence)
ἀντιβαίνω (to go against)
ἀνεπιβούλευτος (without plots)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

SEARCH

MENU NAVIGATION