Sense

1. anything devoted to evil, an accursed thing
2. a curse

Examples

• καὶ οὐ προσκολληθήσεται οὐδὲν ἀπὸ τοῦ ἀναθέματοσ ἐν τῇ χειρί σου, ἵνα ἀποστραφῇ Κύριοσ ἀπὸ θυμοῦ τῆσ ὀργῆσ αὐτοῦ καὶ δώσῃ σοι ἔλεοσ καὶ ἐλεήσῃ σε καὶ πληθύνῃ σε, ὃν τρόπον ὤμοσε τοῖσ πατράσι σου, (Septuagint, Liber Deuteronomii 13:18)
• ἀλλὰ ὑμεῖσ φυλάξεσθε σφόδρα ἀπὸ τοῦ ἀναθέματοσ, μήποτε ἐνθυμηθέντεσ ὑμεῖσ αὐτοὶ λάβητε ἀπὸ τοῦ ἀναθέματοσ καὶ ποιήσητε τὴν παρεμβολὴν τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἀνάθεμα καὶ ἐκτρίψητε ἡμᾶσ. (Septuagint, Liber Iosue 6:18)
• ΚΑΙ ἐπλημμέλησαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ πλημμέλειαν μεγάλην καὶ ἐνοσφίσαντο ἀπὸ τοῦ ἀναθέματοσ. καὶ ἔλαβεν Ἄχαρ υἱὸσ Χαρμὶ υἱοῦ Ζαμβρὶ υἱοῦ Ζαρὰ ἐκ τῆσ φυλῆσ Ἰούδα ἀπὸ τοῦ ἀναθέματοσ. καὶ ἐθυμώθη Κύριοσ ὀργῇ τοῖσ υἱοῖσ Ἰσραήλ. (Septuagint, Liber Iosue 7:1)

Similar forms

• ἀναθεῖναι (100)
• ἀναθεὶς (30)
• ἀναθέντες (16)
• ἀναθέσθαι (16)
• ἀνάθεμα (15)
• ἀναθείη (14)
• ἀναθέντος (14)
• ἀναθέντας (14)
• ἀνάθεσιν (12)
• ἀναθέμενος (10)
• ἀναθέντα (9)
• ἀναθέντων (8)
• ἀναθείς (8)
• ἀναθέματος (7)
• ἀναθεῖναί (5)
• ἀναθέσει (5)
• ἀναθετέον (4)
• ἀναθεῖν (3)
• ἀναθέμενοι (3)
• ἀναθεῖσα (3)
• ἀναθέματι (3)
• ἀναθέσεις (3)
• ἀναθεματιεῖτε (3)
• ἀναθέσεως (3)
• ἀναθεωρῶν (3)
• ἀναθεῖεν (3)
• ἀναθέμενον (3)
• ἀναθεῖ (2)
• ἀνάθες (2)
• ἀναθείσης (2)
• ἀναθεματίσαι (2)
• ἀναθέτω (2)
• ἀναθέουσι (2)
• ἀνάθεσις (2)
• ἀναθέντι (2)
• ἀναθεωρεῖν (2)
• ἀνάθεμά (1)
• ἀναθεματίζειν (1)
• ἀνάθετε (1)
• ἀναθεμάτων (1)
• ἀναθεματιῶ (1)
• ἀναθέουσιν (1)
• ἀναθείμην (1)
• ἀναθεῖσαν (1)
• ἀναθεμένη (1)
• ΑΝΑΘΕΜΑ (1)
• ἀναθεῖσιν (1)
• ἀναθεμάτισαν (1)
• ἀναθείης (1)
• ἀναθεῖσαί (1)
• ἀναθεματιεῖς (1)
• ἀναθέμεν (1)
• ἀναθέσεσιν (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.