Sense

1. anything devoted to evil, an accursed thing
2. a curse

Examples

• πᾶν δὲ ἀνάθεμα, ὃ ἐὰν ἀναθῇ ἄνθρωπος τῷ Κυρίῳ ἀπὸ πάντων, ὅσα αὐτῷ ἐστιν, ἀπὸ ἀνθρώπου ἕως κτήνους καὶ ἀπὸ ἀγροῦ κατασχέσεως αὐτοῦ, οὐκ ἀποδώσεται, οὐδὲ λυτρώσεται. πᾶν ἀνάθεμα ἅγιον ἁγίων ἔσται τῷ Κυρίῳ. (Septuagint, Liber Leviticus 27:28)
• καὶ εἰσήκουσε Κύριος τῆς φωνῆς Ἰσραὴλ καὶ παρέδωκε τὸν Χανανεὶν ὑποχείριον αὐτοῦ, καὶ ἀνεθεμάτισεν αὐτὸν καὶ τὰς πόλεις αὐτοῦ. καὶ ἐπεκάλεσαν τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου Ἀνάθεμα. (Septuagint, Liber Numeri 21:3)
• καὶ οὐκ εἰσοίσεις βδέλυγμα εἰς τὸν οἶκόν σου καὶ ἀνάθεμα ἔσῃ ὥσπερ τοῦτο. προσοχθίσματι προσοχθιεῖς καὶ βδελύγματι βδελύξῃ, ὅτι ἀνάθημά ἐστι. (Septuagint, Liber Deuteronomii 7:26)
• καὶ ἔσται ἡ πόλις ἀνάθεμα, αὐτὴ καὶ πάντα, ὅσα ἐστὶν ἐν αὐτῇ, Κυρίῳ Σαβαώθ. πλὴν Ραὰβ τὴν πόρνην περιποιήσασθε, αὐτὴν καὶ πάντα ὅσα ἐστὶν ἐν τῷ οἴκῳ αὐτῆς. (Septuagint, Liber Iosue 6:17)

Similar forms

• ἀναθεῖναι (100)
• ἀναθεὶς (30)
• ἀναθέντες (16)
• ἀναθέσθαι (16)
• ἀνάθεμα (15)
• ἀναθέντος (14)
• ἀναθέντας (14)
• ἀναθείη (14)
• ἀνάθεσιν (12)
• ἀναθέμενος (10)
• ἀναθέντα (9)
• ἀναθείς (8)
• ἀναθέντων (8)
• ἀναθέματος (7)
• ἀναθέσει (5)
• ἀναθεῖναί (5)
• ἀναθετέον (4)
• ἀναθεματιεῖτε (3)
• ἀναθέσεως (3)
• ἀναθεωρῶν (3)
• ἀναθεῖεν (3)
• ἀναθέμενον (3)
• ἀναθεῖν (3)
• ἀναθέμενοι (3)
• ἀναθεῖσα (3)
• ἀναθέματι (3)
• ἀναθέσεις (3)
• ἀναθέουσι (2)
• ἀνάθεσις (2)
• ἀναθέντι (2)
• ἀναθεωρεῖν (2)
• ἀναθεῖ (2)
• ἀνάθες (2)
• ἀναθείσης (2)
• ἀναθεματίσαι (2)
• ἀναθέτω (2)
• ἀναθείμην (1)
• ἀναθεῖσαν (1)
• ἀναθεμένη (1)
• ΑΝΑΘΕΜΑ (1)
• ἀναθεῖσιν (1)
• ἀναθεμάτισαν (1)
• ἀναθείης (1)
• ἀναθεῖσαί (1)
• ἀναθεματιεῖς (1)
• ἀναθέμεν (1)
• ἀναθέσεσιν (1)
• ἀνάθεμά (1)
• ἀναθεματίζειν (1)
• ἀνάθετε (1)
• ἀναθεμάτων (1)
• ἀναθεματιῶ (1)
• ἀναθέουσιν? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.