뜻

1. 손자, 외손자

1. a grandson

예문

• πάλιν δὴ ἐρωτῶ, ὦ ἄνδρες δικασταί, πότερος οἰκειότερός ἐστιν καὶ προσήκει μᾶλλον Ἁγνίᾳ τῷ πρώτῳ ἐκείνῳ, ὁ Πολέμωνος υἱὸς Ἁγνίας καὶ Εὐβουλίδης ὁ Φυλομάχης υἱὸς καὶ Φιλάγρου, ἢ Θεόπομπος ὁ Χαριδήμου υἱός, Στρατίου δὲ ὑϊδοῦς· (Demosthenes, Speeches 41-50, 32:1)

  (데모스테네스, Speeches 41-50, 32:1)

• ἐγὼ μὲν γὰρ οἶμαι, ὦ ἄνδρες δικασταί, εἴπερ καὶ ὁ υἱὸς οἰκειότατός ἐστιν καὶ ἡ θυγάτηρ, πάλιν ὁ ὑϊδοῦς καὶ ὁ ἐκ τῆς θυγατρὸς υἱός, οὗτοι οἰκειότεροί εἰσι μᾶλλον ἢ ὁ τοῦ ἀδελφιδοῦ υἱὸς καὶ ὁ ἐξ ἑτέρου ὢν οἴκου. (Demosthenes, Speeches 41-50, 32:2)

  (데모스테네스, Speeches 41-50, 32:2)

• Ἅβρωνος γὰρ τοῦ Βουσέλου υἱέος ἔλαβεν τὴν θυγατριδῆν Καλλίστρατος, Εὐβουλίδου μὲν υἱὸς ὤν, Βουσέλου δ ὑϊδοῦς: (Demosthenes, Speeches 41-50, 113:3)

  (데모스테네스, Speeches 41-50, 113:3)

• αἰήτου δὲ ὑιδοῦς ἐτύγχανε βασιλεύων αὐτῶν. (Xenophon, Anabasis, , chapter 6 41:1)

  (크세노폰, Anabasis, , chapter 6 41:1)

유사 형태

• ὑϊδοῦς (3)
• ὑιδοῦν (1)
• ὑιδοῦς? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.