Sense

1. a daughter's son, grandson

Examples

• ὁ γάρ τοι γενναιότατοσ οὗτοσ Διόνυσοσ ἡμιάνθρωποσ ὤν, οὐδὲ Ἕλλην μητρόθεν ἀλλὰ Συροφοίνικόσ τινοσ ἐμπόρου τοῦ Κάδμου θυγατριδοῦσ, ἐπείπερ ἠξιώθη τῆσ ἀθανασίασ, οἱο͂σ μὲν αὐτόσ ἐστιν οὐ λέγω, οὔτε τὴν μίτραν οὔτε τὴν μέθην οὔτε τὸ βάδισμα· (Lucian, Deorum concilium, (no name) 4:2)
• καὶ ἐκβάλλειν τούτουσ ἠξίωκασ θυγατριδοῦσ ὄντασ ἐκ τῆσ οἰκίασ τῆσ αὑτῶν ἐν τριβωνίοισ, ἀνυποδήτουσ, οὐ μετὰ ἀκολούθου, οὐ μετὰ στρωμάτων, οὐ μετὰ ἱματίων, οὐ μετὰ τῶν ἐπίπλων, ἃ ὁ πατὴρ αὐτοῖσ κατέλιπεν, οὐδὲ μετὰ τῶν παρακαταθηκῶν, ἃσ ἐκεῖνοσ παρὰ σοὶ κατέθετο. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 25 8:1)
• καίτοι τί αὐτὸν οἰέσθε πεποιηκέναι περὶ ὧν αὐτῷ οὐδεὶσ σύνοιδεν, ἀλλ’ αὐτὸσ μόνοσ διεχείριζεν, ὃσ, ἃ δι’ ἑτέρων ἐπράχθη καὶ οὐ χαλεπὸν ἦν περὶ τούτων πυθέσθαι, ἐτόλμησε ψευσάμενοσ τέτταρσι καὶ εἴκοσι μναῖσ τοὺσ αὑτοῦ θυγατριδοῦσ ζημιῶσαι; (Dionysius of Halicarnassus, chapter 27 5:1)
• πρῶτοσ μὲν γὰρ ἱδρύσατο Τύχησ ἱερὸν Μάρκιοσ Ἄγκοσ, ὁ Νομᾶ θυγατριδοῦσ καὶ τέταρτοσ ἀπὸ Ῥωμύλου βασιλεὺσ γενόμενοσ· (Plutarch, De fortuna Romanorum, section 5 1:4)
• καὶ μὴν τό τε λαθεῖν αὐτοὺσ τρεφομένουσ καὶ παιδευομένουσ ἐν Γαβίοισ ἀγνοηθῆναι τε Σιλβίασ ὄντασ υἱοὺσ καὶ θυγατριδοῦσ Νομίτοροσ τοῦ βασιλέωσ παντάπασι Τύχησ κλέμμα α καὶ σόφισμα α φαίνεται γεγενημένον, ὅπωσ μὴ ἀπόλωνται πρὸ τῶν ἔργων διὰ τὸ γένοσ, ἀλλ’ ἐν αὐτοῖσ φανῶσι τοῖσ κατορθώμασι, γνωρίσματα τῆσ εὐγενείασ τὴν ἀρετὴν παρέχοντεσ. (Plutarch, De fortuna Romanorum, section 8 4:1)

Similar forms

• θυγατριδοῦς (21)
• θυγατριδοῦν (15)
• θυγατριδοῖς (2)
• θυγατριδοῦ (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.