Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀνακλαίω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀνακλαίω

Structure: ἀνα (Prefix) + κλαί (Stem) + ω (Ending)

Etym.: Note also that there is another verb a)nakla/w

Sense

  1. to weep aloud, burst into tears
  2. to weep for

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνακλαίω ἀνακλαίεις ἀνακλαίει
Dual ἀνακλαίετον ἀνακλαίετον
Plural ἀνακλαίομεν ἀνακλαίετε ἀνακλαίουσιν*
SubjunctiveSingular ἀνακλαίω ἀνακλαίῃς ἀνακλαίῃ
Dual ἀνακλαίητον ἀνακλαίητον
Plural ἀνακλαίωμεν ἀνακλαίητε ἀνακλαίωσιν*
OptativeSingular ἀνακλαίοιμι ἀνακλαίοις ἀνακλαίοι
Dual ἀνακλαίοιτον ἀνακλαιοίτην
Plural ἀνακλαίοιμεν ἀνακλαίοιτε ἀνακλαίοιεν
ImperativeSingular ἀνακλαίε ἀνακλαιέτω
Dual ἀνακλαίετον ἀνακλαιέτων
Plural ἀνακλαίετε ἀνακλαιόντων, ἀνακλαιέτωσαν
Infinitive ἀνακλαίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀνακλαιων ἀνακλαιοντος ἀνακλαιουσα ἀνακλαιουσης ἀνακλαιον ἀνακλαιοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνακλαίομαι ἀνακλαίει, ἀνακλαίῃ ἀνακλαίεται
Dual ἀνακλαίεσθον ἀνακλαίεσθον
Plural ἀνακλαιόμεθα ἀνακλαίεσθε ἀνακλαίονται
SubjunctiveSingular ἀνακλαίωμαι ἀνακλαίῃ ἀνακλαίηται
Dual ἀνακλαίησθον ἀνακλαίησθον
Plural ἀνακλαιώμεθα ἀνακλαίησθε ἀνακλαίωνται
OptativeSingular ἀνακλαιοίμην ἀνακλαίοιο ἀνακλαίοιτο
Dual ἀνακλαίοισθον ἀνακλαιοίσθην
Plural ἀνακλαιοίμεθα ἀνακλαίοισθε ἀνακλαίοιντο
ImperativeSingular ἀνακλαίου ἀνακλαιέσθω
Dual ἀνακλαίεσθον ἀνακλαιέσθων
Plural ἀνακλαίεσθε ἀνακλαιέσθων, ἀνακλαιέσθωσαν
Infinitive ἀνακλαίεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀνακλαιομενος ἀνακλαιομενου ἀνακλαιομενη ἀνακλαιομενης ἀνακλαιομενον ἀνακλαιομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ δεδιττομένου τὴν βουλὴν ἐφ’ οἷσ αὐτὸν ἔδει δεδιέναι καὶ ἀγαπᾶν εἰ τῶν γεγονότων ἀθῷοσ ἀπαλλάξει καὶ ἀνύποπτοσ, οὕτωσ περιφανῶσ καὶ ἰταμῶσ τοὺσ κοινοὺσ ἐξαρπάζων πολεμίουσ καὶ τὴν παρ’ οὐδὲν ἐλθοῦσαν ἀπολέσθαι πατρίδα τοιαύτην καὶ τοσαύτην ὁμολογῶν μὴ ἐλεεῖν, ἀλλ’ οὓσ ἔδει μὴ γενέσθαι μηδὲ φῦναι δακρύων καὶ ἀνακλαιόμενοσ, εἰ φόνων μεγάλων καὶ κινδύνων ἀπαλλάξουσι τὴν πόλιν ἀποθανόντεσ. (Plutarch, Cato the Younger, chapter 23 2:1)

Synonyms

  1. to weep aloud

  2. to weep for

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION