Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀναγινώσκω

Non-contract Verb; 이형 Transliteration:

Principal Part: ἀναγινώσκω

Structure: ἀνα (Prefix) + γινώσκ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. post-classical spelling of ἀναγιγνώσκω ‎(anagignṓskō)

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀναγινώσκω ἀναγινώσκεις ἀναγινώσκει
Dual ἀναγινώσκετον ἀναγινώσκετον
Plural ἀναγινώσκομεν ἀναγινώσκετε ἀναγινώσκουσιν*
SubjunctiveSingular ἀναγινώσκω ἀναγινώσκῃς ἀναγινώσκῃ
Dual ἀναγινώσκητον ἀναγινώσκητον
Plural ἀναγινώσκωμεν ἀναγινώσκητε ἀναγινώσκωσιν*
OptativeSingular ἀναγινώσκοιμι ἀναγινώσκοις ἀναγινώσκοι
Dual ἀναγινώσκοιτον ἀναγινωσκοίτην
Plural ἀναγινώσκοιμεν ἀναγινώσκοιτε ἀναγινώσκοιεν
ImperativeSingular ἀναγίνωσκε ἀναγινωσκέτω
Dual ἀναγινώσκετον ἀναγινωσκέτων
Plural ἀναγινώσκετε ἀναγινωσκόντων, ἀναγινωσκέτωσαν
Infinitive ἀναγινώσκειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀναγινωσκων ἀναγινωσκοντος ἀναγινωσκουσα ἀναγινωσκουσης ἀναγινωσκον ἀναγινωσκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀναγινώσκομαι ἀναγινώσκει, ἀναγινώσκῃ ἀναγινώσκεται
Dual ἀναγινώσκεσθον ἀναγινώσκεσθον
Plural ἀναγινωσκόμεθα ἀναγινώσκεσθε ἀναγινώσκονται
SubjunctiveSingular ἀναγινώσκωμαι ἀναγινώσκῃ ἀναγινώσκηται
Dual ἀναγινώσκησθον ἀναγινώσκησθον
Plural ἀναγινωσκώμεθα ἀναγινώσκησθε ἀναγινώσκωνται
OptativeSingular ἀναγινωσκοίμην ἀναγινώσκοιο ἀναγινώσκοιτο
Dual ἀναγινώσκοισθον ἀναγινωσκοίσθην
Plural ἀναγινωσκοίμεθα ἀναγινώσκοισθε ἀναγινώσκοιντο
ImperativeSingular ἀναγινώσκου ἀναγινωσκέσθω
Dual ἀναγινώσκεσθον ἀναγινωσκέσθων
Plural ἀναγινώσκεσθε ἀναγινωσκέσθων, ἀναγινωσκέσθωσαν
Infinitive ἀναγινώσκεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀναγινωσκομενος ἀναγινωσκομενου ἀναγινωσκομενη ἀναγινωσκομενης ἀναγινωσκομενον ἀναγινωσκομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἔτι δὲ πῶσ οἱ Μεγαλοπολῖται τῆσ ἐπιστολῆσ ἀναγινωσκομένησ οὐκ ἐάσαιεν εἰσ τέλοσ ἀναγνωσθῆναι, μικροῦ δὲ καταλεύσαιεν τοὺσ γραμματοφόρουσ, ἑώσ τούτου διεσάφησε. (Polybius, Histories, book 2, chapter 61 5:1)

Related

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION