- τὸ καθαρὸν τῶν ὀνομάτων, ἡ ἀκρίβεια τῆσ διαλέκτου, τὸ διὰ τῶν κυρίων καὶ μὴ τροπικῶν κατασκευῶν ἐκφέρειν τὰ νοήματα, ἡ σαφήνεια, ἡ συντομία, τὸ συστρέφειν τε καὶ στρογγυλίζειν τὰ νοήματα, τὸ ὑπὸ τὰσ αἰσθήσεισ ἄγειν τὰ δηλούμενα, τὸ μηδὲν ἄψυχον ὑποτίθεσθαι πρόσωπον μηδὲ ἀνηθοποίητον, ἡ τῆσ συνθέσεωσ τῶν ὀνομάτων ἡδονὴ μιμουμένησ τὸν ἰδιώτην, τὸ τοῖσ ὑποκειμένοισ προσώποισ καὶ πράγμασι τοὺσ πρέποντασ ἐφαρμόττειν λόγουσ, ἡ πιθανότησ καὶ τὸ πειστικὸν καὶ ἡ χάρισ καὶ ὁ πάντα μετρῶν καιρόσ. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 13 1:1)
(디오니시오스, chapter 13 1:1)
- ὅταν οὖν τισ ἀγώνισμα ποιήσηται διὰ πάντων τῶν καλῶν τούτων διεξελθεῖν καὶ πάσασ μίξεισ μῖξαι περὶ τοὺσ λόγουσ, πρῶτον μὲν χρὴ τὰ ἤθη πρέποντα τοῖσ καιροῖσ ἀποδοῦναι, ἔπειτα τὰσ συζυγίασ, οὗ μὲν ἀκρίβεια, ἐνταῦθα ὡρ́αν προσθείσ, οὗ δὲ βραχύτησ, ἐνταῦθα τάχοσ, τῷ δὲ περιττῷ σαφήνειαν, χάριν δὲ οὗ σεμνότησ, οὗ δὲ εὑρ́εσισ, ἐνταῦθα διαχείρισιν. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 6:2)
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, , 6:2)
- ἀλλ’ ὅπου μάλιστα ὑπόκρισισ, ἐνταῦθα ἥκιστα ἀκρίβεια ἔνι. (Aristotle, Rhetoric, Book 3, chapter 12 5:8)
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 12 5:8)
- ἡ μὲν οὖν ἀκρίβεια ἐν ἐκείνῳ δηλοῦται τῷ λόγῳ, λεχθήσεται δὲ καὶ διὰ τῆσδε τῆσ πραγματείασ αὐτὰ τἀναγκαιότατα. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 74 6:1)
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 74 6:1)
- ὅταν οὖν ἡ τῆσ πείρασ ἀκρίβεια κατισχύῃ τὴν τῶν λόγων πιθανότητα, τὴν μὲν ἐπίνοιαν τἀνδρὸσ ἀποδεκτέον, τὴν δὲ πίστιν τοῖσ ὑπ’ αὐτοῦ λεγομένοισ οὐ δοτέον. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 39 5:1)
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 39 5:1)
- ἐκφανῶ ἐν σταθμῷ παιδείαν καὶ ἐν ἀκριβείᾳ ἀπαγγελῶ ἐπιστήμην. (Septuagint, Liber Sirach 16:25)
(70인역 성경, Liber Sirach 16:25)
- αἱ μέν γε ἐπὶ μέγα διαλιποῦσαι αὐτῷ τούτῳ τὸ συνεχὲσ τοῦ ἀκροβολισμοῦ ἀφανίζουσιν, αἱ δὲ ἄγαν ἐπάλληλοι τῇ ἀκριβείᾳ τῆσ θεωρίασ ἐμποδὼν ἵστανται τὸ δίκαιον αὐτῆσ ἀφαιρούμεναι· (Arrian, chapter 38 6:1)
(아리아노스, chapter 38 6:1)
- ἅ μὲν οὖν ἀξια μνήμησ τῶν περὶ Δημοσθένουσ καὶ Κικέρωνοσ ἱστορουμένων εἰσ τὴν ἡμετέραν ἀφῖκται γνῶσιν, ταῦτ’ ἐστίν, ἀφεικὼσ δὲ τὸ συγκρίνειν τὴν ἐν τοῖσ λόγοισ ἕξιν αὐτῶν, ἐκεῖνό μοι δοκῶ μὴ παρήσειν ἄρρητον, ὅτι Δημοσθένην μὲν εἰσ τὸ ῥητορικὸν ἐνέτεινε πᾶν ὅσον εἶχεν ἐκ φύσεωσ ἢ ἀσκήσεωσ λόγιον, ὑπερβαλλόμενοσ ἐνάργείᾳ μὲν καὶ δεινότητι τοὺσ ἐπὶ τῶν ἀγώνων καὶ τῶν δικῶν συν συνεξεταζομένουσ, ὄγκῳ δὲ καὶ μεγαλοπρέπείᾳ τοὺσ ἐπιδεικτικούσ, ἀκριβείᾳ δὲ καὶ τέχνῃ τοὺσ σοφιστάσ· (Plutarch, Comparison of Demosthenes with Cicero, chapter 1 1:1)
(플루타르코스, Comparison of Demosthenes with Cicero, chapter 1 1:1)
- τὰ δὲ ἔργα τῶν πραχθέντων ἐν τῷ πολέμῳ οὐκ ἐκ τοῦ παρατυχόντοσ ἠξίωσα γράφειν οὐδ’ ὡσ ἐμοὶ δοκεῖ, ἀλλ’ οἷσ τε αὐτὸσ παρῆ καὶ παρὰ τῶν ἄλλων ὅσον δυνατὸν ἀκριβείᾳ περὶ ἑκάστου ἐπεξελθών. (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 20 2:2)
(디오니시오스, , chapter 20 2:2)