Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀκοίτης

First declension Noun; Masculine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀκοίτης

Structure: ἀκοιτ (Stem) + ης (Ending)

Etym.: 계사 a , koi/th, cf. a)/loxos

Sense

  1. a bedfellow, spouse, husband.

Declension

First declension
Singular Dual Plural
Nominative ἀκοίτης ἀκοίτᾱ ἀκοῖται
Genitive ἀκοίτου ἀκοίταιν ἀκοιτῶν
Dative ἀκοίτῃ ἀκοίταιν ἀκοίταις
Accusative ἀκοίτην ἀκοίτᾱ ἀκοίτᾱς
Vocative ἀκοῖτα ἀκοίτᾱ ἀκοῖται

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τόφρα δὲ Δαρδανίην καὶ Τρώιον οὖδασ ἀμείψασ Ἰσμαρίδοσ μεθέηκε παραπλώων στόμα λίμνησ, αἶψα δὲ Θρηικίοιο μετ’ οὔρεα Παγγαίοιο Φυλλίδοσ ἀντέλλοντα φιλήνοροσ ἔδρακε τύμβον καὶ δρόμον ἐννεάκυκλον ἀλήμονοσ εἶδε κελεύθου, ἔνθα διαστείχουσα κινύρεο, Φυλλίσ, ἀκοίτην δεχνυμένη παλίνορσον ἀπήμονα Δημοφόωντα, ὁππότε νοστήσειεν Ἀθηναίησ ἀπὸ δήμων. (Colluthus, Rape of Helen, book 1108)
  • ἣ δὲ καὶ ὣσ κατὰ θυμὸν ἑὸν τίεσκεν ἀκοίτην, ὡσ οὔ πώ τισ ἔτισε γυναικῶν θηλυτεράων· (Hesiod, Shield of Heracles, Book Sh. 2:5)
  • οἱᾶ δ’ ἀκοίτην κουρίδιον θαλεροῖσι δάμαρ προσπτύσσετο μύθοισ· (Apollodorus, Argonautica, book 4 17:13)
  • "σχέτλιοί ἐστε, θεοί, ζηλήμονεσ ἔξοχον ἄλλων, οἵ τε θεαῖσ ἀγάασθε παρ’ ἀνδράσιν εὐνάζεσθαι ἀμφαδίην, ἤν τίσ τε φίλον ποιήσετ’ ἀκοίτην. (Homer, Odyssey, Book 5 11:2)
  • ᾗ τε καὶ ἄλλωσ κεῖται ἐν ἄλγεσι θυμόσ, ἐπεὶ φίλον ὤλεσ’ ἀκοίτην. (Homer, Odyssey, Book 21 7:2)

Synonyms

  1. a bedfellow

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION