αἵμων
Third declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
αἵμων
Structure:
αἱμων
(Stem)
+
ς
(Ending)
Sense
- eager, skilful in
- bloody
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἡμεῖσ δὲ νῦν μὲν οὐδὲν οὕτω τῶν ῥευμάτων ἴσμεν ὀνομαζόμενον, εἰκάζομεν δὲ τὸν καλούμενον Αἵμονα Θερμώδοντα λέγεσθαι τότε· (Plutarch, Demosthenes, chapter 19 2:2)
- Μελαινέα Θεσπρωτὸν Ἕλικα Νύκτιμον Πευκέτιον, Καύκωνα Μηκιστέα Ὁπλέα Μακαρέα Μάκεδνον, Ὅρον Πόλιχον Ἀκόντην Εὐαίμονα Ἀγκύορα, Ἀρχεβάτην Καρτέρωνα Αἰγαίωνα Πάλλαντα Εὔμονα, Κάνηθον Πρόθοον Λίνον Κορέθοντα Μαίναλον, Τηλεβόαν Φύσιον Φάσσον Φθῖον Λύκιον, Ἁλίφηρον Γενέτορα Βουκολίωνα Σωκλέα Φινέα, Εὐμήτην Ἁρπαλέα Πορθέα Πλάτωνα Αἵμονα, Κύναιθον Λέοντα Ἁρπάλυκον Ἡραιέα Τιτάναν, Μαντινέα Κλείτορα Στύμφαλον Ὀρχομενόν . (Apollodorus, Library and Epitome, book 3, chapter 8 1:3)
- ποιεῖ γὰρ τὸν πατέρα λέγοντα περὶ τῆσ θυγατρὸσ ἐν τῷ ἰάμβῳ χρημάτων δ’ ἀέλπτον οὐθέν ἐστιν οὐδ’ ἀπώμοτον, καὶ τὸν Χάρωνα τὸν τέκτονα ἐν τῷ ἰάμβῳ οὗ ἀρχὴ οὔ μοι τὰ Γύγεω, καὶ ὡσ Σοφοκλῆσ τὸν Αἵμονα ὑπὲρ τῆσ Ἀντιγόνησ πρὸσ τὸν πατέρα ὡσ λεγόντων ἑτέρων. (Aristotle, Rhetoric, Book 3, chapter 17 16:3)
- ἔνθ’ ὅ γε Νέστορ’ ἔτετμε λιγὺν Πυλίων ἀγορητὴν οὓσ ἑτάρουσ στέλλοντα καὶ ὀτρύνοντα μάχεσθαι ἀμφὶ μέγαν Πελάγοντα Ἀλάστορά τε Χρομίον τε Αἵμονά τε κρείοντα Βίαντά τε ποιμένα λαῶν· (Homer, Iliad, Book 4 31:2)
- υἱὸν δὲ Στροφίοιο Σκαμάνδριον αἵμονα θήρησ Ἀτρεί̈δησ Μενέλαοσ ἕλ’ ἔγχεϊ ὀξυόεντι ἐσθλὸν θηρητῆρα· (Homer, Iliad, Book 5 7:2)