Τριόπιον?
Second declension Noun; Neuter
Transliteration: Triopion
Principal Part:
Τριόπιον
Τριόπιου
Structure:
Τριοπι
(Stem)
+
ον
(Ending)
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- πυθόμενος δὲ τοὺς βασιλέως στρατηγοὺς μεγάλῳ στρατῷ καὶ ναυσὶ πολλαῖς ἐφεδρεύειν περὶ Παμφυλίαν, καὶ βουλόμενος αὐτοῖς ἄπλουν καὶ ἀνέμβατον ὅλως ὑπὸ φόβου τὴν ἐντὸς Χελιδονίων ποιήσασθαι θάλατταν, ὡρ´μησεν ἄρας ἀπὸ Κνίδου καὶ Τριοπίου διακοσίαις τριήρεσι, πρὸς μὲν τάχος ἀπ ἀρχῆς καὶ περιαγωγὴν ὑπὸ Θεμιστοκλέους ἄριστα κατεσκευασμέναις, ἐκεῖνος δὲ τότε καὶ πλατυτέρας ἐποίησεν αὐτὰς καὶ διάβασιν τοῖς καταστρώμασιν ἔδωκεν, ὡς ἂν ὑπὸ πολλῶν ὁπλιτῶν μαχιμώτεραι προσφέροιντο τοῖς πολεμίοις. (Plutarch, , chapter 12 2:1)
- ἀπέχει γὰρ τῇ μὲν τῆς Πελοποννήσου μικρόν, τῇ δὲ τῆς Ἀσίας τοῦ περὶ Τριόπιον τόπου καὶ Ῥόδου. (Aristotle, Politics, Book 2 254:1)
- προσῆκτο δὲ καὶ Κῶ καὶ Τριόπιον. (Arrian, Anabasis, book 2, chapter 5 7:2)
- ὁμοίως δὲ τὸ καλούμενον Τριόπιον ἐκπολιορκήσας εἰς τρισχιλίους ἔλαβεν αἰχμαλώτους. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 105 2:1)
- Ιὤνες μὲν ἐν Ἐφέσῳ τὸ τῆς Ἀρτέμιδος, Δωριεῖς δ ἐπὶ Τριοπίῳ τὸ τοῦ Ἀπόλλωνος: (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 25 6:2)
- Τριόπας δὲ πλεύσας εἰς τὴν Καρίαν κατέσχεν ἀκρωτήριον τὸ ἀπ ἐκείνου Τριόπιον κληθέν. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 57 6:1)
- δἰ ἣν αἰτίαν ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων μισηθέντα φυγεῖν ἐκ Θετταλίας, καὶ καταπλεῦσαι μετὰ τῶν συμπλευσάντων λαῶν εἰς τὴν Κνιδίαν, ἐν ᾗ κτίσαι τὸ καλούμενον ἀπ αὐτοῦ Τριόπιον. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 61 2:2)
