- Ἡράκλεισ, οὐ φιλοκάλου τινὸσ οὐδὲ περὶ τὰ εὐμορφότατα ἐρωτικοῦ τὸ ἔργον, ἀγροικία δὲ πολλὴ καὶ ἀπειροκαλία καὶ προσέτι γε ἀμουσία, τῶν ἡδίστων αὑτὸν ἀπαξιοῦν καὶ τῶν καλλίστων ἀποξενοῦν καὶ μὴ συνιέναι ὡσ οὐχ ὁ αὐτὸσ περὶ τὰ θεάματα νόμοσ ἰδιώταισ τε καὶ πεπαιδευμένοισ ἀνδράσιν, ἀλλὰ τοῖσ μὲν ἀπόχρη τὸ κοινὸν τοῦτο, ἰδεῖν μόνον καὶ περιβλέψαι καὶ τὼ ὀφθαλμὼ περιενεγκεῖν καὶ πρὸσ τὴν ὀροφὴν ἀνακῦψαι καὶ τὴν χεῖρα ἐπισεῖσαι καὶ καθ’ ἡσυχίαν ἡσθῆναι δέει τοῦ μὴ ἂν δυνηθῆναι ἄξιόν τι τῶν βλεπομένων εἰπεῖν, ὅστισ δὲ μετὰ παιδείασ ὁρᾷ τὰ καλά, οὐκ ἄν, οἶμαι, ἀγαπήσειεν ὄψει μόνῃ καρπωσάμενοσ τὸ τερπνὸν οὐδ’ ἂν ὑπομείναι ἄφωνοσ θεατὴσ τοῦ κάλλουσ γενέσθαι, πειράσεται δὲ ὡσ οἱο͂́ν τε καὶ ἐνδιατρῖψαι; (Lucian, De Domo, (no name) 2:1)
(루키아노스, De Domo, (no name) 2:1)
- περὶ δὲ τὸ ἡδὺ τὸ μὲν ἐν παιδιᾷ ὁ μὲν μέσοσ εὐτράπελοσ καὶ ἡ διάθεσισ εὐτραπελία, ἡ δ’ ὑπερβολὴ βωμολοχία καὶ ὁ ἔχων αὐτὴν βωμολόχοσ, ὁ δ’ ἐλλείπων ἄγροικόσ τισ καὶ ἡ ἕξισ ἀγροικία· (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 2 87:2)
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 87:2)
- ‐ ἀλλ’ εἰσ τὰ τοιαῦτα ἄγειν πολλὴ ἀγροικία ἐστὶν τοὺσ λόγουσ. (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 87:1)
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 87:1)
- Ἡσίοδοσ δὲ καὶ Ὅμηροσ ἢ συγγενέσθαι βασιλεῦσιν ἠτύχησαν ἢ καὶ ἑκόντεσ ὠλιγώρησαν, ὁ μὲν ἀγροικίᾳ καὶ ὄκνῳ πλάνησ, Ὅμηροσ δὲ ἀποδημήσασ ἐπὶ μακρότατον καὶ τὴν ὠφέλειαν <τὴν> ἐσ χρήματα παρὰ τῶν δυνατῶν ὑστέραν θέμενοσ τῆσ παρὰ τοῖσ πολλοῖσ δόξησ, ἐπεὶ καὶ Ὁμήρῳ πεποιημένα ἐστὶν Ἀλκίνῳ παρεῖναι Δημόδοκον καὶ ὡσ Ἀγαμέμνων καταλείποι τινὰ παρὰ τῇ γυναικὶ ποιητήν. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 2 6:3)
(파우사니아스, Description of Greece, , chapter 2 6:3)
