Σύρος
Second declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
Σύρος
Σύρου
Structure:
Συρ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- οὐχ ὡσ υἱοὶ Αἰθιόπων ὑμεῖσ ἐστε ἐμοί, υἱοὶ Ἰσραήλ̣ λέγει Κύριοσ. οὐ τὸν Ἰσραὴλ ἀνήγαγον ἐκ γῆσ Αἰγύπτου καὶ τοὺσ ἀλλοφύλουσ ἐκ Καππαδοκίασ καὶ τοὺσ Σύρουσ ἐκ βόθρου̣ ‐ (Septuagint, Prophetia Amos 9:7)
- βάρβαροσ μὲν γὰρ κἀκεῖνοσ καὶ οὐδέν τι φαίησ ἂν τοὺσ Σύρουσ ἡμᾶσ φαυλοτερουσ εἶναι τῶν Σκυθῶν. (Lucian, Scytha 18:4)
- ἐγὼ γοῦν ἤκουσά τινοσ τὴν μὲν ἐπ̓ Εὐρώπῳ μάχην ἐν οὐδ̓ ὅλοισ ἑπτὰ ἔπεσι παραδραμόντοσ, εἴκοσι δὲ μέτρα ἢ ἔτι πλείω ὕδατοσ ἀναλωκότοσ ἐσ ψυχρὰν καὶ οὐδὲν ἡμῖν προσήκουσαν διήγησιν, ὡσ Μαῦρόσ τισ ἱππεὺσ Μαυσάκασ τοὔνομα ὑπὸ δίψουσ πλανώμενοσ ἀνὰ τὰ ὄρη καταλάβοι Σύρουσ τινὰσ τῶν ἀγροίκων, ἄριστον παρατιθεμένουσ, καὶ ὅτι τὰ μὲν πρῶτα ἐκεῖνοι φοβηθεῖεν αὐτόν, εἶτα μέντοι μαθόντεσ ὡσ τῶν φίλων εἰή κατεδέξαντο καὶ εἱστίασαν· (Lucian, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 281)
- ’ ὀψοφάγοσ γάρ, ὥστε τοὺσ λάρουσ εἶναι Σύρουσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 27 2:3)
- παραγενομένου δὲ κατεβόα τὸ πλῆθοσ, ἄρχειν αὐτὸν παρακαλοῦντεσ καὶ πολεμεῖν πρὸσ Οὐάρον καὶ τοὺσ ἐν τῇ Καισαρείᾳ Σύρουσ. (Flavius Josephus, 70:2)
