ἄραβος?
Second declension Noun;
Transliteration: arabos
Principal Part:
ἄραβος
Etym.: Formed from the sound.
Sense
- a gnashing or chattering
- ὡς δὲ λέοντε δύω ἀμφὶ κταμένης ἐλάφοιο ἀλλήλοις κοτέοντες ἐπὶ σφέας ὁρμήσωσι, δεινὴ δέ σφ ἰαχὴ ἄραβός θ ἅμα γίγνετ ὀδόντων: (Hesiod, Shield of Heracles, Book Sh. 37:1)
- καὶ Μᾶγος Ἄραβος, Ἀρτάβης τε Βάκτριος, σκληρᾶς μέτοικος γῆς, ἐκεῖ κατέφθιτο. (Aeschylus, Persians, episode14)
- πρόσωπα ἐρυθρὰ, πεποικιλμένα, ὀφθαλμοὶ μικροῦ δεῖν ἀτενέες, μόλις περιδινούμενοι, πνὶξ ἰσχυρὴ, ἀναπνοὴ κακὴ, χειρῶν καὶ σκελέων τάσις, μύες παλλόμενοι, πρόσωπα ποικίλως διάστροφα, μῆλα καὶ χείλεα τρομώδεα, γένυς παλλομένη, ὀδόντων ἄραβος· ἐπ ἄλλῳ δ ἄν τινι καὶ τὰ ὦτα, ἐγὼ δὲ ἐθηεύμην καὶ ἐθωύμαζον. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 39)
- ἄραβος δὲ διὰ στόμα γίγνετ ὀδόντων: (Homer, Iliad, Book 10 42:4)
- ἀναχωροῦντος δὲ τοῦ Ἄραβος τὰ πρῶτα, ἔπειτα μετὰ μυρίων ἱππέων ἐξαίφνης ἐπιφανέντος ὑπαντήσας τούτοις Ἀντίοχος καρτερῶς ἐμάχετο, καὶ δὴ νικῶν ἀπέθανεν παραβοηθῶν τῷ πονοῦντι μέρει. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 13 483:2)
