Σύρος
Second declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
Σύρος
Σύρου
Structure:
Συρ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- καὶ δὴ χαριζόμενοσ τοῖσ κατὰ τὴν Καισάρειαν Σύροισ πολλοὺσ τῶν Ιοὐδαίων ἀπέκτεινεν. (Flavius Josephus, 64:2)
- οὗτοσ δ’ ἐοίκε τοῖσ νεωνήτοισ Σύροισ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 71 6:3)
- οὗτοι δέ εἰσιν ἀπόγονοι τῶν ἐν Ἰνδοῖσ φιλοσόφων, καλοῦνται δέ, ὥσ φασιν, οἱ φιλόσοφοι παρὰ μὲν Ἰνδοῖσ Καλανοί, παρὰ δὲ Σύροισ Ιοὐδαῖοι τοὔνομα λαβόντεσ ἀπὸ τοῦ τόπου· (Flavius Josephus, Contra Apionem, 201:2)
- καὶ τὴν γλῶτταν, ὥσπερ ὄργανόν τι πολύχορδον, εὐπετῶσ τρέπουσα καθ’ ἣν βούλοιτο διάλεκτον ὀλίγοισ παντάπασι δἰ ἑρμηνέωσ ἐνετύγχανε βαρβάροισ, τοῖσ δὲ πλείστοισ αὐτὴ δἰ αὑτῆσ ἀπεδίδου τὰσ ἀποκρίσεισ, οἱο͂ν Αἰθίοψι, Τρωγλοδύταισ, Ἑβραίοισ, Ἄραψι, Σύροισ, Μήδοισ, Παρθυαίοισ. (Plutarch, Antony, chapter 27 3:2)
- "ὅθεν οὐ παρ’ Αἰγυπτίοισ μόνον οὐδὲ Σύροισ, ἀλλὰ καὶ παρ’ Ἕλλησι γέγονεν ἁγνείασ μέροσ ἀποχὴ ἰχθύων, μετὰ τοῦ δικαίου καὶ τὸ περίεργον οἶμαι τῆσ βρώσεωσ ἀποδιοπομπουμένοισ. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 8, 18:19)
