뜻

2. 미운, 진저리나는, 불쾌한

1. Stygian
2. hateful, abominable

예문

• ἐπεὶ δ ἔπαυς εἰλαπίνας θεοῖς βροτείῳ τε γένει, Ζεὺς μειλίσσων στυγίους Ματρὸς ὀργὰς ἐνέπει: (Euripides, Helen, choral, strophe 21)

  (에우리피데스, Helen, choral, strophe 21)

• οὐκ ὄζει τόκου βαρὺ καὶ δυσχερὲς ὥσπερ ἰοῦ καθ ἡμέραν ἐπιρρυπαίνοντος τὴν πολυτέλειαν, οὐδ ἀναμνήσει τῶν καλανδῶν καὶ τῆς νουμηνίας, ἣν ἱερωτάτην ἡμερῶν οὖσαν ἀποφράδα ποιοῦσιν οἱ δανεισταὶ καὶ στύγιον. (Plutarch, De vitando aere alieno, chapter, section 2 2:3)

  (플루타르코스, De vitando aere alieno, chapter, section 2 2:3)

• στυγίων πέλοι τόδ ἆθλον. (Aeschylus, Suppliant Women, choral, antistrophe 13)

  (아이스킬로스, 탄원하는 여인들, choral, antistrophe 13)

• εἰ θέμις ἐστί μοι τὰν ἀφανῆ θεὸν καὶ σὲ λιταῖς σεβίζειν, ἐννυχίων ἄναξ, Αἰδωνεῦ Αἰδωνεῦ, λίσσωμαι ἄπονα μήτ ἐπὶ βαρυαχεῖ ξένον ἐξανύσαι μόρῳ τὰν παγκευθῆ κάτω νεκρῶν πλάκα καὶ Στύγιον δόμον. (Sophocles, Oedipus at Colonus, choral, strophe 11)

  (소포클레스, Oedipus at Colonus, choral, strophe 11)

• τούτου δὲ αὖ καταντικρὺ ὁ τέταρτος ἐκπίπτει εἰς τόπον πρῶτον δεινόν τε καὶ ἄγριον, ὡς λέγεται, χρῶμα δ ἔχοντα ὅλον οἱο῀ν ὁ κυανός, ὃν δὴ ἐπονομάζουσι Στύγιον, καὶ τὴν λίμνην ἣν ποιεῖ ὁ ποταμὸς ἐμβάλλων, Στύγα: (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 907:3)

  (플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 907:3)

유사 형태

• στύγιον (3)
• στυγίων (1)
• Στυγία (1)
• στυγίους? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.