- ὡσ ἡδὺ τὸ μέλοσ ὦ πότνιαι Γενετυλλίδεσ καὶ θηλυδριῶδεσ καὶ κατεγλωττισμένον καὶ μανδαλωτόν, ὥστ’ ἐμοῦ γ’ ἀκροωμένου ὑπὸ τὴν ἕδραν αὐτὴν ὑπῆλθε γάργαλοσ. (Aristophanes, Thesmophoriazusae, Prologue, iambics1)
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Prologue, iambics1)
- ὦ πότνιαι Μοῖραι τί τόδε δέρκομαι νεοχμὸν αὖ τέρασ; (Aristophanes, Thesmophoriazusae, Choral, lyric2)
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Choral, lyric2)
- ἥκετ’ εὔφρονεσ ἵλαοι, πότνιαι, ἄλσοσ ἐσ ὑμέτερον, οὗ δὴ ἀνδράσιν οὐ θέμισ εἰσορᾶν ὄργια σεμνὰ θεοῖν, ἵνα λαμπάσι φαίνετον ἄμβροτον ὄψιν. (Aristophanes, Thesmophoriazusae, Choral, strophe 21)
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Choral, strophe 21)
- μήποτε μήποτέ μ’, ὦ <πότνιαι> Μοῖραι, λεχέων Διὸσ εὐνά‐ τειραν ἴδοισθε πέλουσαν· (Aeschylus, Prometheus Bound, choral, antistrophe 11)
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, choral, antistrophe 11)
- ὦ πότνιαι δεινῶπεσ, εὖτε νῦν ἕδρασ πρώτων ἐφ’ ὑμῶν τῆσδε γῆσ ἔκαμψ’ ἐγώ, Φοίβῳ τε κἀμοὶ μὴ γένησθ’ ἀγνώμονεσ, ὅσ μοι, τὰ πόλλ’ ἐκεῖν’ ὅτ’ ἐξέχρη κακά, ταύτην ἔλεξε παῦλαν ἐν χρόνῳ μακρῷ, ἐλθόντι χώραν τερμίαν, ὅπου θεῶν σεμνῶν ἕδραν λάβοιμι καὶ ξενόστασιν, ἐνταῦθα κάμψειν τὸν ταλαίπωρον βίον, κέρδη μὲν οἰκήσαντα τοῖσ δεδεγμένοισ, ἄτην δὲ τοῖσ πέμψασιν, οἵ μ’ ἀπήλασαν· (Sophocles, Oedipus at Colonus, episode 3:6)
(소포클레스, Oedipus at Colonus, episode 3:6)