Ὀλύμπιος
First/Second declension Adjective;
Transliteration:
Principal Part:
Ὀλύμπιος
Ὀλύμπιον
Structure:
Ὀλυμπι
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- Olympian, of Olympus, dwelling on Olympus
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ὅμωσ δ’ οὖν οἱ παριόντεσ εἰσ τὸν νεὼν οὔτε τὸν ἐξ Ἰνδῶν ἐλέφαντα ἔτι οἰόνται ὁρᾶν οὔτε τὸ ἐκ τῆσ Θρᾴκησ μεταλλευθὲν χρυσίον ἀλλ’ αὐτὸν τὸν Κρόνου καὶ Ῥέασ, εἰσ τὴν γῆν ὑπὸ Φειδίου μετῳκισμένον καὶ τὴν Πισαίων ἐρημίαν ἐπισκοπεῖν κεκελευσμένον, ἀγαπῶντα εἰ διὰ πέντε ὅλων ἐτῶν θύσει τισ αὐτῷ πάρεργον Ὀλυμπίων. (Lucian, De sacrificiis, (no name) 11:3)
- Ἡρόδοτοσ τοῦτ̓ ἐκεῖνο ἥκειν οἱ νομίσασ τὸν καιρόν, οὗ μάλιστα ἐγλίχετο, πλήθουσαν τηρήσασ τὴν πανήγυριν, ἁπανταχόθεν ἤδη τῶν ἀρίστων συνειλεγμένων, παρελθὼν ἐσ τὸν ὀπισθόδομον οὐ θεατήν, ἀλλ̓ ἀγωνιστὴν παρεῖχεν ἑαυτὸν Ὀλυμπίων ᾅδων τὰσ ἱστορίασ καὶ κηλῶν τοὺσ παρόντασ, ἄχρι τοῦ καὶ Μούσασ κληθῆναι τὰσ βίβλουσ αὐτοῦ, ἐννέα καὶ αὐτὰσ οὔσασ. (Lucian, Herodotus 3:1)
- Ἡρόδοτοσ μὲν οὖν ‐ ἐπάνειμι γὰρ ἐπ̓ ἐκεῖνον ‐ ἱκανὴν τῶν Ὀλυμπίων τὴν πανήγυριν ἡγεῖτο καὶ συγγραφέα θαυμαστὸν δεῖξαι τοῖσ Ἕλλησι τὰσ Ἑλληνικὰσ νίκασ διεξιόντα, ὡσ ἐκεῖνοσ διεξῆλθεν. (Lucian, Herodotus 12:1)
- αὐτοί τε οὖν ἤδη συνεληλύθατε, ὅ τι περ ὄφελοσ ἐξ ἑκάστησ πόλεωσ, αὐτὸ δὴ τὸ κεφάλαιον ἁπάντων Μακεδόνων, καὶ ὑποδέχεται πόλισ ἡ ἀρίστη οὖσα οὐ κατὰ Πίσαν μὰ Δί̓ οὐδὲ τὴν κεῖθι στενοχωρίαν καὶ σκηνὰσ καὶ καλύβασ καὶ πνῖγοσ, οἵ τε αὖ πανηγυρισταὶ οὐ συρφετώδησ ὄχλοσ, ἀθλητῶν μᾶλλον φιλοθεάμονεσ, ἐν παρέργῳ οἱ πολλοὶ τὸν Ἡρόδοτον τιθέμενοι, ἀλλὰ ῥητόρων τε καὶ συγγραφέων καὶ σοφιστῶν οἱ δοκιμώτατοι, ὅσον οὐ μικρὸν ἤδη, μὴ τοὐμὸν παρὰ πολὺ ἐνδεέστερον φαίνηται τῶν Ὀλυμπίων. (Lucian, Herodotus 14:1)
- "οὕτω δὴ ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα ἐλθὼν ἄρτι μὲν Ἠλείοισ ἐλοιδορεῖτο, ἄρτι δὲ τοὺσ Ἕλληνασ ἔπειθεν ἀντάρασθαι ὅπλα Ῥωμαίοισ, ἄρτι δὲ ἄνδρα παιδείᾳ καὶ ἀξιώματι προὔχοντα, διότι καὶ ἐν τοῖσ ἄλλοισ εὖ ἐποίησεν τὴν Ἑλλάδα καὶ ὕδωρ ἐπήγαγεν τῇ Ὀλυμπίᾳ καὶ ἔπαυσε δίψει ἀπολλυμένουσ τοὺσ πανηγυριστάσ, κακῶσ ἠγόρευεν ὡσ καταθηλύναντα τοὺσ Ἕλληνασ, δέον τοὺσ θεατὰσ τῶν Ὀλυμπίων διακαρτερεῖν διψῶντασ καὶ νὴ Δία γε καὶ ἀποθνήσκειν πολλοὺσ αὐτῶν ὑπὸ σφοδρῶν τῶν νόσων, αἳ τέωσ διὰ τὸ ξηρὸν τοῦ χωρίου ἐν πολλῷ τῷ πλήθει ἐπεπόλαζον. (Lucian, De morte Peregrini, (no name) 9:44)