- ἔπρεπεν δὲ ἤδη σοι καὶ γεγαμηκέναι, μὴ μέντοι ἀγροῖκόν τινα καὶ χωρῖτιν, οἱαῖ κατὰ τὴν Ἴδην αἱ γυναῖκες, ἀλλά τινα ἐκ τῆς Ἑλλάδος, ἢ Ἀργόθεν ἢ ἐκ Κορίνθου ἢ Λάκαιναν οἱάπερ ἢ Ἑλένη ἐστίν, νέα τε καὶ καλὴ καὶ κατ οὐδὲν ἐλάττων ἐμοῦ, καὶ τὸ δὴ μέγιστον, ἐρωτική. (Lucian, Dearum judicium, (no name) 13:6)
(루키아노스, Dearum judicium, (no name) 13:6)
- μετὰ δὲ τοῦτον ἑκατέρωθεν διαρκεῖς τοῖς ἀποδυομένοις ἀποθέσεις, καὶ μέσος οἶκος ὕψει τε ὑψηλότατος καὶ φωτὶ φαιδρότατος, ψυχροῦ ὕδατος ἔχων τρεῖς κολυμβήθρας, Λακαίνῃ λίθῳ κεκοσμημένος, καὶ εἰκόνες ἐν αὐτῷ λίθου λευκοῦ τῆς ἀρχαίας ἐργασίας, ἡ μὲν Ὑγιείας, ἡ δὲ Ἀσκληπιοῦ. (Lucian, (no name) 5:3)
(루키아노스, (no name) 5:3)
- αἱ δὲ ποδώκεις κύνες αἱ Κελτικαὶ καλοῦνται μὲν οὐέρτραγοι φωνῇ τῇ Κελτῶν, οὐκ ἀπὸ ἔθνους οὐδενός, καθάπερ αἱ Κρητικαὶ ἢ Καρικαὶ ἢ Λάκαιναι, ἀλλ᾿ ὡς τῶν Κρητικῶν αἱ διάπονοι ἀπὸ τοῦ φιλοπονεῖν καὶ αἱ ἰταμαὶ ἀπὸ τοῦ ὀξέος καὶ αἱ μικταὶ ἀπ᾿ ἀμφοῖν, οὕτω δὲ καὶ αὗται ἀπὸ τῆς ὠκύτητος. (Arrian, Cynegeticus, chapter 3 6:2)
(아리아노스, Cynegeticus, chapter 3 6:2)
- ὣς τὴν Λάκαιναν σύγγονον Διοσκόροιν Ἑλένην ἴδοιμι: (Euripides, Hecuba, episode 5:41)
(에우리피데스, Hecuba, episode 5:41)
- στένει δὲ καί τις ἀμφὶ τὸν εὔροον Εὐρώταν Λάκαινα πολυδάκρυτος ἐν δόμοις κόρα, πολιάν τ ἐπὶ κρᾶτα μάτηρ τέκνων θανόντων τίθεται χέρα δρύπτεται παρειάν, δίαιμον ὄνυχα τιθεμένα σπαραγμοῖς. (Euripides, Hecuba, choral, epode2)
(에우리피데스, Hecuba, choral, epode2)
- ὅσαι δ ἄκληροι Τρῳάδων, ὑπὸ στέγαις ταῖσδ εἰσί, τοῖς πρώτοισιν ἐξῃρημέναι στρατοῦ, σὺν αὐταῖς δ ἡ Λάκαινα Τυνδαρὶς Ἑλένη, νομισθεῖς αἰχμάλωτος ἐνδίκως. (Euripides, The Trojan Women, episode 1:14)
(에우리피데스, The Trojan Women, episode 1:14)
- ὦ φιλτάτη Λάκαινα χαῖρε Λαμπιτοῖ. (Aristophanes, Lysistrata, Prologue 2:29)
(아리스토파네스, Lysistrata, Prologue 2:29)
- ἀλλ ὦ φίλη Λάκαινα, σὺ γὰρ ἐὰν γένῃ μόνη μετ ἐμοῦ, τὸ πρᾶγμ ἀνασωσαίμεσθ ἔτ <ἄν>, ξυμψήφισαί μοι. (Aristophanes, Lysistrata, Prologue 4:12)
(아리스토파네스, Lysistrata, Prologue 4:12)
- Ταΰγετον αὖτ ἐραννὸν ἐκλιπῶα Μῶα μόλε Λάκαινα πρεπτὸν ἁμὶν κλέωα τὸν Ἀμύκλαις σιὸν καὶ χαλκίοικον Ἀσάναν, Τυνδαρίδας τ ἀγασώς, τοὶ δὴ πὰρ Εὐρώταν ψιάδδοντι. (Aristophanes, Lysistrata, Lyric-Scene, lyric1)
(아리스토파네스, Lysistrata, Lyric-Scene, lyric1)
