Ancient Greek-English Dictionary Language

Ἰσρᾱηλῑ́της

First declension Noun; Masculine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: Ἰσρᾱηλῑ́της Ἰσραηλίτου

Structure: Ἰσρᾱηλῑτ (Stem) + ης (Ending)

Sense

  1. Israelite

Examples

  • Ω τῶν Ἁβραμιαίων σπερμάτων ἀπόγονοι παῖδεσ Ἰσραηλῖται, πείθεσθε τῷ νόμῳ τούτῳ καὶ πάντα τρόπον εὐσεβεῖτε, (Septuagint, Liber Maccabees IV 18:1)
  • μαρτυρούντων δ’ ἐφ’ ἅπασιν αὐτῷ καὶ τὸ περὶ αὐτὸν πρόθυμον ἐνδεικνυμένων, "ἄνδρεσ, εἶπεν, Ἰσραηλῖται, τὸ μὲν ἔργον ἤδη τέλοσ ἔχει οἱο͂ν αὐτῷ τε τῷ θεῷ ἥδιστον ἦν καὶ δυνατὸν ἡμῖν, ἐπεὶ δὲ δεῖ τοῦτον τῇ σκηνῇ καταδέχεσθαι, δεῖ πρῶτον ἡμῖν τοῦ ἱερατευσομένου καὶ ὑπηρετήσοντοσ ταῖσ θυσίαισ καὶ ταῖσ ὑπὲρ ἡμῶν εὐχαῖσ. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 3 236:1)
  • ἤρχοντο δὲ φρονεῖν ἐφ’ ἑαυτοῖσ μέγα Ἰσραηλῖται καὶ τὴν πρὸσ τοὺσ πολέμουσ ἐπιθυμίαν ὑπερέτεινον. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 4 128:2)
  • Καὶ μετὰ ταῦτα πρὸσ μὲν τοὺσ πολεμίουσ μαλακῶσ εἶχον οἱ Ἰσραηλῖται, τῆσ δὲ γῆσ καὶ τῶν ταύτησ ἔργων ἐπεμελοῦντο. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 5 170:1)
  • καὶ οἱ μὲν Βενιαμῖται χαίροντεσ ἀνεχώρουν εἰσ τὴν πόλιν, οἱ δ’ Ἰσραηλῖται καταπεπληγότεσ ὑπὸ τῆσ ἥττησ εἰσ τὸ στρατόπεδον. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 5 199:1)

Synonyms

  1. Israelite

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION