뜻

1. 바리사이인, 바리새 사람

1. Pharisee, a member of an ancient religious sect of Judaism.

예문

• ἀθροίσασ οὖν συνέδριον τῶν τε φίλων καὶ συγγενῶν ἄλλα τε πολλὰ τῆσ ἀνθρώπου κατηγόρει καὶ τὴν εἰσ τὰσ ἑαυτοῦ θυγατέρασ ὕβριν, ὅτι τε Φαρισαίοισ μὲν χορηγήσειεν μισθοὺσ κατ’ αὐτοῦ καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτῷ κατασκευάσειεν πολέμιον ἐνδησαμένη φαρμάκοισ. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 805:3)

  (플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, 805:3)

• ἀλλὰ οὐαὶ ὑμῖν τοῖσ Φαρισαίοισ, ὅτι ἀποδεκατοῦτε τὸ ἡδύοσμον καὶ τὸ πήγανον καὶ πᾶν λάχανον, καὶ παρέρχεσθε τὴν κρίσιν καὶ τὴν ἀγάπην τοῦ θεοῦ· (, chapter 3 551:1)

  (, chapter 3 551:1)

• οὐαὶ ὑμῖν τοῖσ Φαρισαίοισ, ὅτι ἀγαπᾶτε τὴν πρωτοκαθεδρίαν ἐν ταῖσ συναγωγαῖσ καὶ τοὺσ ἀσπασμοὺσ ἐν ταῖσ ἀγοραῖσ. (, chapter 3 552:1)

  (, chapter 3 552:1)

• Τῶν δ’ ἐκ τῶν Σαδδουκαίων τῆσ αἱρέσεωσ, οἳ τὴν ἐναντίαν τοῖσ Φαρισαίοισ προαίρεσιν ἔχουσιν, Ιὠνάθησ τισ ἐν τοῖσ μάλιστα φίλοσ ὢν Ὑρκανῷ τῇ κοινῇ πάντων Φαρισαίων γνώμῃ ποιήσασθαι τὰσ βλασφημίασ τὸν Ἐλεάζαρον ἔλεγεν· (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 13 361:1)

  (플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 13 361:1)

• ἔπειτα ὡσ ἀπὸ νίκησ λαμπρῶσ εἰσ τὰ Ιἑροσόλυμα παραγινομένην τοῖσ Φαρισαίοισ ἐξουσίαν τινὰ παρασχεῖν· (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 13 497:1)

  (플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 13 497:1)

유사 형태

• Φαρισαῖοι (59)
• Φαρισαίων (41)
• Φαρισαῖος (10)
• Φαρισαίοις (8)
• Φαρισαίους (6)
• Φαρισαίου (2)
• Φαρισαῖον (2)
• Φαρισαῖε (1)
• Φαρισαῖοι] (1)
• Φαρισαῖός (1)

출처: Wiktionary 고전 그리스어 단어 목록