Sense

1. a Vestal virgin

Examples

• τὴν δὲ πέμπτην ταῖσ φυλαττούσαισ τὸ ἱερὸν πῦρ παρθένοισ, αἳ καλοῦνται πρὸσ αὐτῶν ἐπὶ τῆσ θεᾶσ ἣν θεραπεύουσιν ἑστιάδεσ, αὐτὸσ πρῶτοσ ἱερὸν ἱδρυσάμενοσ Ῥωμαίοισ Ἑστίασ καὶ παρθένουσ ἀποδείξασ αὐτῇ θυηπόλουσ· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 64 7:1)

Similar forms

• ἐστιν (10755)
• ἐστι (7989)
• ἔστι (5017)
• ἐστὶ (4881)
• ἐστὶν (4612)
• ἔστιν (4381)
• ἐστίν (2248)
• ἐστί (1050)
• ἑστίας (130)
• ἑστίαν (108)
• ἑστίασιν (42)
• ἑστιάσεις (40)
• ἑστία (36)
• ἑστιῶν (35)
• ἐστιν‧ (32)
• [ἐστὶ] (29)
• [ἐστιν] (24)
• ἑστιᾶν (19)
• ἑστιάσας (18)
• ἑστιᾶσθαι (17)
• ἐστίν‧ (17)
• [ἐστι] (15)
• Ἑστίᾳ (15)
• ἑστιῶντος (14)
• ἑστιᾷ (14)
• ἑστιάσεως (13)
• [ἐστὶν] (10)
• ἑστιῶντα (8)
• ἑστιάσεσι (7)
• Ἑστιάδων (7)
• ἑστιᾶσαι (6)
• ἑστιάσει (6)
• εστις (6)
• ἑστιάτωρ (6)
• ἑστιῶνται (6)
• ἑστιῶντες (5)
• Ἑστιάσι (5)
• Ἑστιαιεῖς (5)
• ἐστιν] (5)
• ἑστιῶντι (5)
• <ἐστιν> (4)
• ἐστίν] (4)
• ἑστιαθεὶς (4)
• ΕΣΤΙ (4)
• Ἑστιάδας (4)
• ἑστιᾷς (4)
• Ἑστίῃ (4)
• [ἐστίν] (4)
• Ἑστίαιαν (4)
• Ἑστιαῖος (4)
• ἑστιάτορα (4)
• ἑστιοῦχον (3)
• ἐστι‧ (3)
• ἑστίαις (3)
• ἑστίασις (3)
• ἑστιῶσιν (3)
• ἑστιώντων (3)
• ἑστιάσεων (3)
• ἑστιῶσι (3)
• ΕΣΤΙΝ (3)
• ἑστιάσειν (3)
• ἑστίασίν (3)
• ἐστι· (2)
• [ἔστιν (2)
• ἔστιλβε (2)
• <ἐστι> (2)
• ἑστιᾶσθε (2)
• ἐστιν̓‧ (2)
• ἑστιῷντο (2)
• ἔστιχεν (2)
• ἑ̓́στι (2)
• Ἑστιαίου (2)
• ἑστιῶντας (2)
• ἔστί (2)
• Ἑστιαιέων (2)
• ἑστίη (2)
• ἑστιώμεθα (2)
• ἔστιλβεν (2)
• ἐστιν̓ (2)
• <ἔστιν> (2)
• ἔστιζον (2)
• ἐστί‐ (1)
• ἑστιάδες (1)
• Ἑστιαιεύς (1)
• ἑστιάσω (1)
• ἐστιβίζου (1)
• ἑστίης (1)
• [ἐσ]τιν (1)
• ἔστιν‧ (1)
• ἐστιχέτην (1)
• ἐστἰ (1)
• Ἑστιαίαν (1)
• ἑστιάρχας (1)
• ἑστιάτω (1)
• Ἑστιεῖς (1)
• ἐσ]τιν (1)
• ἐστὶνἑρ́δ (1)
• ἑστιωμένῃ (1)
• ἐ]στι (1)
• <ἔστι> (1)
• 3ἔστι (1)
• ἑστίαι (1)
• ἑστίαιν (1)
• ἑστιάτορ (1)
• ἔστιξε (1)
• ἐστΐν (1)
• ἐστίν> (1)
• <ἐστὶν> (1)
• ἐστίχθαι (1)
• ἑστιάματα (1)
• ἐστίβηται (1)
• ἔ[στι]ν (1)
• ἑστιοῦχ (1)
• ἑστιῴμεθα (1)
• Ἒστι (1)
• ἑστιαθῇ (1)
• ἑστιάτορι (1)
• ἔστιδ (1)
• ἔστιλβον (1)
• [ἐστ]ίν (1)
• 1εστιν (1)
• ἑστιῶ (1)
• ἐστὶ] (1)
• <ἐστὶ> (1)
• ἑστιάσῃς (1)
• ἑστιᾶτε (1)
• ἔστιξαν (1)
• ἐστὶι (1)
• ἑστιν (1)
• ἐστῖν (1)
• ἔστ<ιν> (1)
• ἑστιούχῳ (1)
• Ἐστίωνες (1)
• ἐστιῶντος (1)
• ἔστιχον (1)
• ἑστι (1)
• ἔστὶ (1)
• Ἑστιαίας (1)
• Ἑστιαιῶν (1)
• ἑστιάσεσί (1)
• ἐστ[ίν] (1)
• ἑστιοῦται (1)
• ἑστιῶτις (1)
• [ἐστὶ (1)
• ἐστί‧ (1)
• Ἐστία (1)
• Ἑστιαίᾳ (1)
• ἑστιαθείς (1)
• ἔστιξεν (1)
• ἔστὶν (1)
• [ἐστὶν (1)
• ἔστι‐‐τῷ (1)
• ἑστιῶσα (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.