Hellas Alive Dictionary - Επικουρειος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: Ἐπικούρειος Ἐπικούρειον

Structure: Ἐπικουρει (Stem) + ος (Ending)

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	Ἐπικούρειος Ἐπικουρείου	Ἐπικουρειότερος Ἐπικουρειοτέρου	Ἐπικουρειότατος Ἐπικουρειοτάτου
Adverb	Ἐπικουρείως	Ἐπικουρειότερον	Ἐπικουρειότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

συντέτακται μέν, ὦ Πάμφιλε, ὡσ οἶσθα, ἐκ βασιλέωσ μισθοφορά τισ οὐ φαύλη κατὰ γένη τοῖσ φιλοσόφοισ, Στωϊκοῖσ λέγω καὶ Πλατωνικοῖσ καὶ Ἐπικουρείοισ, ἔτι δὲ καὶ τοῖσ ἐκ τοῦ Περιπάτου, τὰ ἴσα τούτοισ ἅπασιν. (Lucian, Eunuchus, (no name) 3:1)
ἡμῖν τοῖσ Ἐπικουρείοισ τοὺσ πλακοῦντασ δότε καὶ τὰσ παλάθασ· (Lucian, Piscator, (no name) 43:7)
ἡ δὲ οὐδ’ ὅτε φιλοσοφεῖν ἤρξατο ἐπαύσατο ἑταιροῦσα, πᾶσι δὲ τοῖσ Ἐπικουρείοισ συνῆν ἐν τοῖσ κήποισ, Ἐπικούρῳ δὲ καὶ ἀναφανδὸν ὥστ’ ἐκεῖνον πολλὴν φροντίδα ποιούμενον αὐτῆσ τοῦτ’ ἐμφανίζειν διὰ τῶν πρὸσ Ἕρμαρχον Ἐπιστολῶν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 53 2:2)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com