Plutarch, Θεμιστοκλῆς, chapter 18

(플루타르코스, Θεμιστοκλῆς, chapter 18)

καὶ γὰρ ἦν τῇ φύσει φιλοτιμότατοσ, εἰ δεῖ τεκμαίρεσθαι διὰ τῶν ἀπομνημονευομένων. αἱρεθεὶσ γὰρ ναύαρχοσ ὑπὸ τῆσ πόλεωσ οὐδὲν οὔτε τῶν ἰδίων οὔτε τῶν κοινῶν κατὰ μέροσ ἐχρημάτιζεν, ἀλλ’ ἐπανεβάλλετο τὸ προσπῖπτον εἰσ τὴν ἡμέραν ἐκείνην, καθ’ ἣν ἐκπλεῖν ἔμελλεν, ἵν’ ὁμοῦ πολλὰ πράττων πράγματα καὶ παντοδαποῖσ ἀνθρώποισ ὁμιλῶν μέγασ εἶναι δοκῇ καὶ πλεῖστον δύνασθαι. τῶν δὲ νεκρῶν τοὺσ ἐκπεσόντασ ἐπισκοπῶν παρὰ τὴν θάλατταν, ὡσ εἶδε περικειμένουσ ψέλια χρυσᾶ καὶ στρεπτούσ, αὐτὸσ μὲν παρῆλθε, τῷ δ’ ἑπομένῳ φίλῳ δείξασ εἶπεν·

"ἀνελοῦ σαυτῷ· "σὺ γὰρ οὐκ εἶ Θεμιστοκλῆσ. "ὀψὲ μέν, ἀμφότεροι δ’ ἅμα νοῦν ἐσχήκαμεν. ἔλεγε δὲ τοὺσ Ἀθηναίουσ οὐ τιμᾶν αὐτὸν οὐδὲ θαυμάζειν, ἀλλ’ ὥσπερ πλατάνῳ χειμαζομένουσ μὲν ὑποτρέχειν κινδυνεύοντασ, εὐδίασ δὲ περὶ αὐτοὺσ γενομένησ τίλλειν καὶ κολούειν.

"ἀλλ’ οὔτ’ ἂν ἐγὼ Σερίφιοσ ὢν ἐγενόμην ἔνδοξοσ, οὔτε σὺ Ἀθηναῖοσ. ἑτέρου δέ τινοσ τῶν στρατηγῶν, ὡσ ἔδοξέ τι χρήσιμον διαπεπρᾶχθαι τῇ πόλει, θρασυνομένου πρὸσ τὸν Θεμιστοκλέα καὶ τὰσ ἑαυτοῦ ταῖσ ἐκείνου πράξεσιν ἀντιπαραβάλλοντοσ, ἔφη τῇ ἑορτῇ τὴν ὑστεραίαν ἐρίσαι λέγουσαν, ὡσ ἐκείνη μὲν ἀσχολιῶν τε μεστὴ καὶ κοπώδησ ἐστίν, ἐν αὐτῇ δὲ πάντεσ ἀπολαύουσι τῶν παρεσκευασμένων σχολάζοντεσ·

τὴν δ’ ἑορτὴν πρὸσ ταῦτ’ εἰπεῖν· "ἀληθῆ λέγεισ· "ἀλλ’ ἐμοῦ μὴ γενομένησ σὺ οὐκ ἂν ἦσθα· "τότε μὴ γενομένου, ποῦ ἂν ἦτε νῦν ὑμεῖσ; τὸν δὲ υἱὸν ἐντρυφῶντα τῇ μητρὶ καὶ δι’ ἐκείνην αὐτῷ σκώπτων ἔλεγε πλεῖστον τῶν Ἑλλήνων δύνασθαι·

τοῖσ μὲν γὰρ Ἕλλησιν ἐπιτάττειν Ἀθηναίουσ, Ἀθηναίοισ δ’ αὐτόν, αὐτῷ δὲ τὴν ἐκείνου μητέρα, τῇ μητρὶ δ’ ἐκεῖνον. ἴδιοσ δέ τισ ἐν πᾶσι βουλόμενοσ εἶναι χωρίον μὲν πιπράσκων ἐκέλευε κηρύττειν, ὅτι καὶ γείτονα χρηστὸν ἔχει· τῶν δὲ μνωμένων αὐτοῦ τὴν θυγατέρα τὸν ἐπιεικῆ τοῦ πλουσίου προκρίνασ ἔφη ζητεῖν ἄνδρα χρημάτων δεόμενον μᾶλλον ἢ χρήματα ἀνδρόσ. ἐν μὲν οὖν τοῖσ ἀποφθέγμασι τοιοῦτόσ τισ ἦν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION