Plutarch, Θεμιστοκλῆς, chapter 27

(플루타르코스, Θεμιστοκλῆς, chapter 27)

Θουκυδίδησ μὲν οὖν καὶ Χάρων ὁ Λαμψακηνὸσ ἱστοροῦσι τεθνηκότοσ Ξέρξου πρὸσ τὸν υἱὸν αὐτοῦ τῷ Θεμιστοκλεῖ γενέσθαι τὴν ἔντευξιν· Ἔφοροσ δὲ καὶ Δείνων καὶ Κλείταρχοσ καὶ Ἡρακλείδησ, ἔτι δ’ ἄλλοι πλείονεσ, πρὸσ αὐτὸν ἀφικέσθαι τὸν Ξέρξην. τοῖσ δὲ χρονικοῖσ δοκεῖ μᾶλλον ὁ Θουκυδίδησ συμφέρεσθαι, καίπερ οὐδ’ αὐτοῖσ ἀτρέμα συνταττομένοισ. ὁ δ’ οὖν Θεμιστοκλῆσ γενόμενοσ παρ’ αὐτὸ τὸ δεινὸν ἐντυγχάνει πρῶτον Ἀρταβάνῳ τῷ χιλιάρχῳ λέγων, Ἕλλην μὲν εἶναι, βούλεσθαι δ’ ἐντυχεῖν βασιλεῖ περὶ μεγίστων πραγμάτων καὶ πρὸσ ἃ τυγχάνει μάλιστα σπουδάζων ἐκεῖνοσ.

βασιλεῖ γὰρ οὐ πάτριον ἀνδρὸσ ἀκροᾶσθαι μὴ προσκυνήσαντοσ. ὁ δέ φησιν· "ὦ ξένε, νόμοι διαφέρουσιν ἀνθρώπων· "ἄλλα δ’ ἄλλοισ καλά· "καλὸν δὲ πᾶσι τὰ οἰκεῖα κοσμεῖν καὶ σώζειν. "ὑμᾶσ μὲν οὖν ἐλευθερίαν μάλιστα θαυμάζειν καὶ ἰσότητα λόγοσ· "ἡμῖν δὲ πολλῶν νόμων καὶ καλῶν ὄντων κάλλιστοσ οὗτόσ ἐστι, τιμᾶν βασιλέα, καὶ προσκυνεῖν ὡσ εἰκόνα θεοῦ τοῦ τὰ πάντα σώζοντοσ. "εἰ μὲν οὖν ἐπαινῶν τὰ ἡμέτερα προσκυνήσεισ, ἔστι σοι καὶ θεάσασθαι βασιλέα καὶ προσειπεῖν· "εἰ δ’ ἄλλο τι φρονεῖσ, ἀγγέλοισ ἑτέροισ χρήσῃ πρὸσ αὐτόν. ταῦτα ὁ Θεμιστοκλῆσ ἀκούσασ λέγει πρὸσ αὐτόν·

"ἀλλ’ ἔγωγε τὴν βασιλέωσ, ὦ Ἀρτάβανε, φήμην καὶ δύναμιν αὐξήσων ἀφῖγμαι, καὶ αὐτόσ τε πείσομαι τοῖσ ὑμετέροισ νόμοισ, ἐπεὶ θεῷ τῷ μεγαλύνοντι Πέρσασ οὕτω δοκεῖ, καὶ δι’ ἐμὲ πλείονεσ τῶν νῦν βασιλέα προσκυνήσουσιν. "ὥστε τοῦτο μηδὲν ἐμποδὼν ἔστω τοῖσ λόγοισ, οὓσ βούλομαι πρὸσ ἐκεῖνον εἰπεῖν. "Ἑλλήνων ἀφῖχθαί σε φῶμεν;

"οὐ γὰρ ἰδιώτῃ τὴν γνώμην ἐοίκασ. καὶ ὁ Θεμιστοκλῆσ· "πύθοιτό τισ, Ἀρτάβανε, πρότεροσ βασιλέωσ. οὕτω μὲν ὁ Φανίασ φησίν. ὁ δ’ Ἐρατοσθένησ ἐν τοῖσ Περὶ πλούτου προσιστόρησε, διὰ γυναικὸσ Ἐρετρικῆσ, ἣν ὁ χιλίαρχοσ εἶχε, τῷ Θεμιστοκλεῖ τὴν πρὸσ αὐτὸν ἔντευξιν γενέσθαι καὶ σύστασιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION