Plutarch, Θεμιστοκλῆς, chapter 22

(플루타르코스, Θεμιστοκλῆς, chapter 22)

ἤδη δὲ καὶ τῶν πολιτῶν διὰ τὸ φθονεῖν ἡδέωσ τὰσ διαβολὰσ προσιεμένων ἠναγκάζετο λυπηρὸσ εἶναι τῶν αὑτοῦ πράξεων πολλάκισ ἐν τῷ δήμῳ μνημονεύων· "ὑπὸ τῶν αὐτῶν πολλάκισ εὖ πάσχοντεσ; ἠνίασε δὲ τοὺσ πολλοὺσ καὶ τὸ τῆσ Ἀρτέμιδοσ ἱερὸν εἱσάμενοσ, ἣν Ἀριστοβούλην μὲν προσηγόρευσεν, ὡσ ἄριστα τῇ πόλει καὶ τοῖσ Ἕλλησι βουλευσάμενοσ, πλησίον δὲ τῆσ οἰκίασ κατεσκεύασεν ἐν Μελίτῃ τὸ ἱερὸν, οὗ νῦν τὰ σώματα τῶν θανατουμένων οἱ δήμιοι προβάλλουσι καὶ τὰ ἱμάτια καὶ τοὺσ βρόχουσ τῶν ἀπαγχομένων καὶ καθαιρεθέντων ἐκφέρουσιν. ἔκειτο δὲ καὶ τοῦ Θεμιστοκλέουσ εἰκόνιον ἐν τῷ ναῷ τῆσ Ἀριστοβούλησ ἔτι καθ’ ἡμᾶσ·

καὶ φαίνεταί τισ οὐ τὴν ψυχὴν μόνον, ἀλλὰ καὶ τὴν ὄψιν ἡρωϊκὸσ γενόμενοσ. τὸν μὲν οὖν ἐξοστρακισμὸν ἐποιήσαντο κατ’ αὐτοῦ κολούοντεσ τὸ ἀξίωμα καὶ τὴν ὑπεροχήν, ὥσπερ εἰώθεσαν ἐπὶ πάντων, οὓσ ᾤοντο τῇ δυνάμει βαρεῖσ καὶ πρὸσ ἰσότητα δημοκρατικὴν ἀσυμμέτρουσ εἶναι.

κόλασισ γὰρ οὐκ ἦν ὁ ἐξοστρακισμόσ, ἀλλὰ παραμυθία φθόνου καὶ κουφισμὸσ ἡδομένου τῷ ταπεινοῦν τοὺσ ὑπερέχοντασ καὶ τὴν δυσμένειαν εἰσ ταύτην τὴν ἀτιμίαν ἀποπνέοντοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION