Plutarch, Θεμιστοκλῆς, chapter 30

(플루타르코스, Θεμιστοκλῆς, chapter 30)

καταβαίνοντι δ’ αὐτῷ πρὸσ τὰσ Ἑλληνικὰσ πράξεισ ἐπὶ θάλατταν Πέρσησ ἀνὴρ Ἐπιξύησ ὄνομα, σατραπεύων τῆσ ἄνω Φρυγίασ, ἐπεβούλευσε, παρεσκευακὼσ ἔκπαλαι Πισίδασ τινὰσ ἀποκτενοῦντασ, ὅταν ἐν τῇ καλουμένῃ κώμῃ Λεοντοκεφάλῳ γενόμενοσ καταυλισθῇ. τῷ δὲ λέγεται καθεύδοντι μεσημβρίασ τὴν μητέρα τῶν θεῶν ὄναρ φανεῖσαν εἰπεῖν· "ὦ Θεμιστόκλεισ, ὑστέρει κεφαλῆσ λεόντων, ἵνα μὴ λέοντι περιπέσῃσ. ἐγὼ δὲ ἀντὶ τούτου σε αἰτῶ θεράπαιναν Μνησιπτολέμαν. διαταραχθεὶσ οὖν ὁ Θεμιστοκλῆσ προσευξάμενοσ τῇ θεῷ τὴν μὲν λεωφόρον ἀφῆκεν, ἑτέρᾳ δὲ περιελθὼν καὶ παραλλάξασ τὸν τόπον ἐκεῖνον ἤδη νυκτὸσ οὔσησ κατηυλίσατο.

τῶν δὲ τὴν σκηνὴν κομιζόντων ὑποζυγίων ἑνὸσ εἰσ τὸν ποταμὸν ἐμπεσόντοσ, οἱ τοῦ Θεμιστοκλέουσ οἰκέται τὰσ αὐλαίασ διαβρόχουσ γενομένασ ἐκπετάσαντεσ ἀνέψυχον. οἱ δὲ Πισίδαι τὰ ξίφη λαβόντεσ ἐν τούτῳ προσεφέροντο, καὶ τὰ ψυχόμενα πρὸσ τὴν σελήνην οὐκ ἀκριβῶσ ἰδόντεσ ᾠήθησαν εἶναι τὴν σκηνὴν τὴν Θεμιστοκλέουσ κἀκεῖνον ἔνδον εὑρήσειν ἀναπαυόμενον. ὡσ δ’ ἐγγὺσ γενόμενοι τὴν αὐλαίαν ἀνέστελλον, ἐπιπίπτουσιν αὐτοῖσ οἱ παραφυλάσσοντεσ καὶ συλλαμβάνουσι.

διαφυγὼν δὲ τὸν κίνδυνον οὕτω καὶ θαυμάσασ τὴν ἐπιφάνειαν τῆσ θεοῦ ναὸν κατεσκεύασεν ἐν Μαγνησίᾳ Δινδυμήνησ καὶ τὴν θυγατέρα Μνησιπτολέμαν ἱέρειαν ἀπέδειξεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION