Plutarch, Θεμιστοκλῆς, chapter 4

(플루타르코스, Θεμιστοκλῆς, chapter 4)

καὶ πρῶτον μὲν τὴν Λαυρεωτικὴν πρόσοδον ἀπὸ τῶν ἀργυρείων μετάλλων ἔθοσ ἐχόντων Ἀθηναίων διανέμεσθαι, μόνοσ εἰπεῖν ἐτόλμησε παρελθὼν εἰσ τὸν δῆμον, ὡσ χρὴ τὴν διανομὴν ἐάσαντασ ἐκ τῶν χρημάτων τούτων κατασκευάσασθαι τριήρεισ ἐπὶ τὸν πρὸσ Αἰγινήτασ πόλεμον. ἤκμαζε γὰρ οὗτοσ ἐν τῇ Ἑλλάδι μάλιστα καὶ κατεῖχον οἱ νησιῶται πλήθει νεῶν τὴν θάλασσαν. ᾗ καὶ ῥᾷον Θεμιστοκλῆσ συνέπεισεν, οὐ Δαρεῖον οὐδὲ Πέρσασ μακρὰν γὰρ ἦσαν οὗτοι καὶ δέοσ οὐ πάνυ βέβαιον ὡσ ἀφιξόμενοι παρεῖχον ἐπισείων, ἀλλὰ τῇ πρὸσ Αἰγινήτασ ὀργῇ καὶ φιλονεικίᾳ τῶν πολιτῶν ἀποχρησάμενοσ εὐκαίρωσ ἐπὶ τὴν παρασκευήν.

ἑκατὸν γὰρ ἀπὸ τῶν χρημάτων ἐκείνων ἐποιήθησαν τριήρεισ, αἷσ καὶ πρὸσ Ξέρξην ἐναυμάχησαν. ἐκ δὲ τούτου κατὰ μικρὸν ὑπάγων καὶ καταβιβάζων τὴν πόλιν πρὸσ τὴν θάλασσαν, ὡσ τὰ πεζὰ μὲν οὐδὲ τοῖσ ὁμόροισ ἀξιομάχουσ ὄντασ, τῇ δ’ ἀπὸ τῶν νεῶν ἀλκῇ καὶ τοὺσ βαρβάρουσ ἀμύνασθαι καὶ τῆσ Ἑλλάδοσ ἄρχειν δυναμένουσ, ἀντὶ μονίμων ὁπλιτῶν, ὥσ φησιν ὁ Πλάτων, ναυβάτασ καὶ θαλαττίουσ ἐποίησε, καὶ διαβολὴν καθ’ αὑτοῦ παρέσχεν, ὡσ ἄρα Θεμιστοκλῆσ τὸ δόρυ καὶ τὴν ἀσπίδα τῶν πολιτῶν παρελόμενοσ εἰσ ὑπηρέσιον καὶ κώπην συνέστειλε τὸν Ἀθηναίων δῆμον.

ἔπραξε δὲ ταῦτα Μιλτιάδου κρατήσασ ἀντιλέγοντοσ, ὡσ ἱστορεῖ Στησίμβροτοσ. εἰ μὲν δὴ τὴν ἀκρίβειαν καὶ τὸ καθαρὸν τοῦ πολιτεύματοσ ἔβλαψεν ἢ μὴ ταῦτα πράξασ, ἔστω φιλοσοφώτερον ἐπισκοπεῖν·

ὅτι δὲ ἡ τότε σωτηρία τοῖσ Ἕλλησιν ἐκ τῆσ θαλάσσησ ὑπῆρξε καὶ τὴν Ἀθηναίων πόλιν αὖθισ ἀνέστησαν αἱ τριήρεισ ἐκεῖναι, τά τ’ ἄλλα καὶ Ξέρξησ αὐτὸσ ἐμαρτύρησε. τῆσ γὰρ πεζικῆσ δυνάμεωσ ἀθραύστου διαμενούσησ ἔφυγε μετὰ τὴν τῶν νεῶν ἧτταν, ὡσ οὐκ ὢν ἀξιόμαχοσ, καὶ Μαρδόνιον ἐμποδὼν εἶναι τοῖσ Ἕλλησι τῆσ διώξεωσ μᾶλλον ἢ δουλωσόμενον αὐτούσ, ὡσ ἐμοὶ δοκεῖ, κατέλιπεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION