Plutarch, Θεμιστοκλῆς, chapter 12

(플루타르코스, Θεμιστοκλῆς, chapter 12)

λέγεται δ’ ὑπό τινων τὸν μὲν Θεμιστοκλέα περὶ τούτων ἀπὸ τοῦ καταστρώματοσ ἄνωθεν τῆσ νεὼσ διαλέγεσθαι, γλαῦκα δ’ ὀφθῆναι διαπετομένην ἀπὸ δεξιᾶσ τῶν νεῶν καὶ τοῖσ καρχησίοισ ἐπικαθίζουσαν· διὸ δὴ καὶ μάλιστα προσέθεντο τῇ γνώμῃ καὶ παρεσκευάζοντο ναυμαχήσοντεσ. ἀλλ’ ἐπεὶ τῶν πολεμίων ὅ τε στόλοσ τῇ Ἀττικῇ κατὰ τὸ Φαληρικὸν προσφερόμενοσ τοὺσ πέριξ ἀπέκρυψεν αἰγιαλούσ, αὐτόσ τε βασιλεὺσ μετὰ τοῦ πεζοῦ στρατοῦ καταβὰσ ἐπὶ τὴν θάλατταν ἅθρουσ ὤφθη, τῶν δὲ δυνάμεων ὁμοῦ γενομένων, ἐξερρύησαν οἱ τοῦ Θεμιστοκλέουσ λόγοι τῶν Ἑλλήνων καὶ πάλιν ἐπάπταινον οἱ Πελοποννήσιοι πρὸσ τὸν Ἰσθμόν, εἴ τισ ἄλλο τι λέγοι χαλεπαίνοντεσ, ἐδόκει δὲ τῆσ νυκτὸσ ἀποχωρεῖν καὶ παρηγγέλλετο πλοῦσ τοῖσ κυβερνήταισ, ἔνθα δὴ βαρέωσ φέρων ὁ Θεμιστοκλῆσ, εἰ τὴν ἀπὸ τοῦ τόπου καὶ τῶν στενῶν προέμενοι βοήθειαν οἱ Ἕλληνεσ διαλυθήσονται κατὰ πόλεισ, ἐβουλεύετο καὶ συνετίθει τὴν περὶ τὸν Σίκιννον πραγματείαν.

ἦν δὲ τῷ μὲν γένει Πέρσησ ὁ Σίκιννοσ, αἰχμάλωτοσ, εὔνουσ δὲ τῷ Θεμιστοκλεῖ καὶ τῶν τέκνων αὐτοῦ παιδαγωγόσ.

ὃν ἐκπέμπει πρὸσ τὸν Ξέρξην κρύφα, κελεύσασ λέγειν, ὅτι Θεμιστοκλῆσ ὁ τῶν Ἀθηναίων στρατηγὸσ αἱρούμενοσ τὰ βασιλέωσ ἐξαγγέλλει πρῶτοσ αὐτῷ τοὺσ Ἕλληνασ ἀποδιδράσκοντασ, καὶ διακελεύεται μὴ παρεῖναι φυγεῖν αὐτοῖσ, ἀλλ’ ἐν ᾧ ταράττονται τῶν πεζῶν χωρὶσ ὄντεσ ἐπιθέσθαι καὶ διαφθεῖραι τὴν ναυτικὴν δύναμιν.

ταῦτα δ’ ὁ Ξέρξησ ὡσ ἀπ’ εὐνοίασ λελεγμένα δεξάμενοσ ἥσθη, καὶ τέλοσ εὐθὺσ ἐξέφερε πρὸσ τοὺσ ἡγεμόνασ τῶν νεῶν, τὰσ μὲν ἄλλασ πληροῦν καθ’ ἡσυχίαν, διακοσίαισ δ’ ἀναχθέντασ ἤδη περιβαλέσθαι τὸν πόρον ἐν κύκλῳ πάντα καὶ διαζῶσαι τὰσ νήσουσ, ὅπωσ ἐκφύγοι μηδεὶσ τῶν πολεμίων.

τούτων δὲ πραττομένων Ἀριστείδησ ὁ Λυσιμάχου πρῶτοσ αἰσθόμενοσ ἧκεν ἐπὶ τὴν σκηνὴν τοῦ Θεμιστοκλέουσ, οὐκ ὢν φίλοσ, ἀλλὰ καὶ δι’ ἐκεῖνον ἐξωστρακισμένοσ, ὥσπερ εἴρηται·

προελθόντι δὲ τῷ Θεμιστοκλεῖ φράζει τὴν κύκλωσιν. ὁ δὲ τήν τε ἄλλην καλοκαγαθίαν τοῦ ἀνδρὸσ εἰδὼσ καὶ τῆσ τότε παρουσίασ ἀγάμενοσ λέγει τὰ περὶ τὸν Σίκιννον αὐτῷ καὶ παρεκάλει τῶν Ἑλλήνων συνεπιλαμβάνεσθαι καὶ συμπροθυμεῖσθαι πίστιν ἔχοντα μᾶλλον, ὅπωσ ἐν τοῖσ στενοῖσ ναυμαχήσωσιν. ὁ μὲν οὖν Ἀριστείδησ ἐπαινέσασ τὸν Θεμιστοκλέα τοὺσ ἄλλουσ ἐπῄει στρατηγοὺσ καὶ τριηράρχουσ ἐπὶ τὴν μάχην παροξύνων.

ἔτι δ’ ὅμωσ ἀπιστούντων ἐφάνη Τηνία τριήρησ αὐτόμολοσ, ἧσ ἐναυάρχει Παναίτιοσ, ἀπαγγέλλουσα τὴν κύκλωσιν, ὥστε καὶ θυμῷ τοὺσ Ἕλληνασ ὁρμῆσαι μετὰ τῆσ ἀνάγκησ πρὸσ τὸν κίνδυνον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION