헬라어 문장 검색 - Λψσιασ́Σπεεξηέ26́

(리시아스, Speeches, Περὶ τῆσ Εὐάνδρου δοκιμασίας)

οὐδ’ ἡγούμενοσ ἀκριβῆ νῦν τὴν δοκιμασίαν αὐτοὺσ διὰ τὸν χρόνον ποιήσεσθαι, ἐπεὶ σύνοισθα πολλὰ καὶ δεινὰ εἰσ αὐτοὺσ ἐξημαρτηκώσ, ὧν ἐπιλελῆσθαι καὶ οὐδ’ ἀναμνησθήσεσθαι ἐνίουσ αὐτῶν νομίζεισ. ὃ δὴ ἔγωγε καὶ ἀγανακτῶ, εἰ ταύτῃ τῇ ἐλπίδι εἰσ ὑμᾶσ ἥκει πιστεύων, ὥσπερ ἄλλων μέν τινων ὄντων τῶν ἠδικημένων, ἑτέρων δὲ τῶν ταῦτα διαψηφιουμένων, ἀλλ’ οὐκ ἀμφότερα τῶν αὐτῶν καὶ πεπονθότων καὶ ἀκουσομένων. αἴτιοι δὲ τούτων ὑμεῖσ ἐστε·

οὐ γὰρ ἐνθυμεῖσθε ὅτι οὗτοι μέν, ὅτε ἡ πόλισ ὑπὸ τῶν Λακεδαιμονίων ἤρχετο, οὐδὲ τῆσ αὐτῆσ δουλείασ ὑμῖν μεταδοῦναι ἠξίωσαν, ἀλλὰ καὶ τῆσ πόλεωσ ἐξήλασαν· ὑμεῖσ δ’ ἐλευθέραν αὐτὴν ποιήσαντεσ οὐ μόνον τῆσ ἐλευθερίασ αὐτοῖσ ἀλλὰ καὶ τοῦ δικάζειν καὶ τοῦ ἐκκλησιάζειν περὶ τῶν κοινῶν μετέδοτε, ὥστε εἰκότωσ ὑμῶν ταύτην τὴν εὐήθειαν καταγιγνώσκουσιν. ὧν εἷσ οὗτοσ ὢν οὐκ ἀγαπᾷ εἴ τισ αὐτὸν ἐᾷ τούτων μετέχειν, ἀλλὰ καὶ πρὶν ἐκείνων δοῦναι δίκην πάλιν ἄρχειν ἀξιοῖ.

καὶ νυνὶ αὐτὸν ἀκούω ὑπὲρ μὲν τῶν αὐτοῦ κατηγορουμένων διὰ βραχέων ἀπολογήσεσθαι, ἐπισύροντα τὰ πράγματα καὶ διακλέπτοντα τῇ ἀπολογίᾳ τὴν κατηγορίαν, λέξειν δὲ ὡσ πολλὰ εἰσ τὴν πόλιν ἀνηλώκασι καὶ φιλοτίμωσ λελῃτουργήκασι καὶ νίκασ πολλὰσ καὶ καλὰσ ἐν δημοκρατίᾳ νενικήκασι, καὶ ὅτι αὐτὸσ κόσμιόσ ἐστι καὶ οὐχ ὁρᾶται ποιῶν ἃ ἕτεροι ἐνταῦθα τολμῶσιν, ἀλλὰ τὰ ἑαυτοῦ πράττειν ἀξιοῖ. ἐγὼ δὲ πρὸσ τούτουσ τοὺσ λόγουσ οὐ χαλεπὸν οἶμαι ἀντειπεῖν·

πρὸσ μὲν τὰσ λῃτουργίασ, ὅτι κρείττων ἦν ὁ πατὴρ αὐτοῦ μὴ λῃτουργήσασ ἢ τοσαῦτα τῶν ἑαυτοῦ ἀναλώσασ· διὰ γὰρ ταῦτα πιστευθεὶσ ὑπὸ τοῦ δήμου κατέλυσε τὴν δημοκρατίαν, ὥστ’ εἶναι ταῦτα τὰ ἔργα ἀειμνηστότερα ἢ τὰ ἐκ τῶν λῃτουργιῶν αὐτῷ ἀναθήματα· πρὸσ δὲ τὴν ἡσυχιότητα τὴν τούτου, ὅτι οὐ νῦν δεῖ αὐτὸν ἐξετάζειν εἰ σώφρων ἐστίν, ὅτ’ αὐτὸν οὐκ ἔξεστιν ἀσελγαίνειν, ἀλλ’ ἐκεῖνον τὸν χρόνον σκοπεῖν, ἐν ᾧ ἐξὸν ὁποτέρωσ ἐβούλετο ζῆν εἵλετο παρανόμωσ πολιτευθῆναι.

τοῦ μὲν γὰρ νῦν μηδὲν ἐξαμαρτάνειν οἱ κωλύσαντεσ αἴτιοι, τῶν δὲ τότε γενομένων ὁ τούτου τρόποσ καὶ οἱ τούτῳ ἐπιτρέπειν ἀξιοῦντεσ. ὥστ’ ἐὰν ἐκ τούτων δοκιμάζεσθαι ἀξιοῖ, ταῦτα χρὴ ὑπολαμβάνειν, μὴ εὐήθεισ αὐτῷ εἶναι δοκῆτε. ἐὰν δὲ καὶ ἐπὶ τοιόνδε λόγον τράπωνται, ὡσ ὁ χρόνοσ οὐκ ἐγχωρεῖ ἄλλον ἀποκληρῶσαι, ἀλλὰ ἀνάγκη, ἐὰν αὐτὸν ἀποδοκιμάσητε, ἄθυτα τὰ πάτρια ἱερὰ γίγνεσθαι, τάδ’ ἐνθυμήθητε, ὅτι πάλαι ὁ χρόνοσ ἤδη παρελήλυθεν.

ἡ γὰρ αὔριον ἡμέρα μόνη λοιπὴ τοῦ ἐνιαυτοῦ ἐστιν, ἐν δὲ ταύτῃ τῷ Διὶ τῷ σωτῆρι θυσία γίγνεται, δικαστήριον δὲ παρὰ τοὺσ νόμουσ ἀδύνατον πληρωθῆναι. εἰ δὲ ταῦτα πάνθ’ οὗτοσ ὥστε γενέσθαι διαπέπρακται, τί προσδοκῆσαι <δεῖ> δοκιμασθέντ’ αὐτὸν ποιήσειν, εἰ τὴν ἐξιοῦσαν ἀρχὴν πέπεικεν αὐτοῦ ἕνεκα παρανομῆσαι;

ἆρ’ ἂν ὀλίγα τοιαῦτα ἐν τῷ ἐνιαυτῷ διαπράξασθαι; ἐγὼ μὲν γὰρ οὐκ ἂν οἶμαι. ἔστι δ’ ὑμῖν οὐ τοῦτο μόνον σκεπτέον, ἀλλὰ καὶ πότερον εὐσεβέστερον τὸν βασιλέα καὶ τοὺσ συνάρχοντασ τὰ ὑπὲρ τοῦ μέλλοντοσ ἄρξειν ἱερὰ θῦσαι, ὡσ καὶ πρότερον ἤδη γεγένηται, ἢ καὶ τοῦτον, ὃν οὐδὲ καθαρὸν εἶναι τὰσ χεῖρασ οἱ εἰδότεσ μεμαρτυρήκασι, καὶ πότερον ὑμεῖσ ὠμόσατε εἰσ τὴν ἀρχὴν ἀδοκίμαστον καταστήσειν, ἢ δοκιμάσαντεσ τὸν ἄξιον τῆσ ἀρχῆσ στεφανώσειν.

ταῦτα γὰρ σκοπεῖσθε· κἀκεῖνο <δ’> ἐνθυμεῖσθε, ὅτι ὁ θεὶσ τὸν περὶ τῶν δοκιμασιῶν νόμον οὐχ ἥκιστα περὶ τῶν ἐν ὀλιγαρχίᾳ ἀρξάντων ἕνεκα ἔθηκεν, ἡγούμενοσ δεινὸν εἶναι, εἰ δι’ οὓσ ἡ δημοκρατία κατελύετο, οὗτοι ἐν αὐτῇ τῇ πολιτείᾳ πάλιν ἄρξουσι, καὶ κύριοι γενήσονται τῶν νόμων καὶ τῆσ πόλεωσ, ἣν πρότερον παραλαβόντεσ οὕτωσ αἰσχρῶσ καὶ δεινῶσ ἐλωβήσαντο. ὥστ’ οὐκ ἄξιον τῆσ δοκιμασίασ ὀλιγώρωσ ἔχειν, οὐδὲ μικρὸν ἡγουμένουσ τὸ πρᾶγμα μὴ φροντίζειν αὐτῆσ, ἀλλὰ φυλάττειν·

ὡσ ἐν τῷ ἕκαστον δικαίωσ ἄρχειν ἥ τε πολιτεία καὶ τὸ ἄλλο πλῆθοσ τὸ ὑμέτερον σῴζεται <καὶ> εἰ μὲν δὴ βουλεύσων νυνὶ ἐδοκιμάζετο καὶ ὡσ ἱππευκότοσ αὐτοῦ ἐπὶ τῶν τριάκοντα τοὔνομα ἐν ταῖσ σανίσιν ἐνεγέγραπτο, καὶ ἄνευ κατηγόρου ἂν αὐτὸν ἀπεδοκιμάζετε· νῦν δέ, ὅτε μὴ μόνον ἱππευκὼσ μηδὲ βεβουλευκώσ, ἀλλὰ καὶ εἰσ τὸ πλῆθοσ ἐξημαρτηκὼσ φαίνεται, οὐκ ἂν ἄτοπον ποιήσαιτε, εἰ μὴ τὴν αὐτὴν γνώμην ἔχοντεσ περὶ αὐτοῦ φανεῖσθε;

καὶ μὲν δὴ βουλεύειν γε δοκιμασθεὶσ πεντακοσιοστὸσ ὢν μετὰ τῶν ἄλλων ἐνιαυτὸν ἂν μόνον ἐβούλευσεν, ὥστε καὶ εἴ τι ἐν τούτῳ τῷ χρόνῳ ἐξαμαρτάνειν ἐβούλετο, ῥᾳδίωσ ἂν ὑπὸ τῶν ἄλλων ἐκωλύετο, ταύτησ δὲ τῆσ ἀρχῆσ ἀξιούμενοσ αὐτὸσ καθ’ αὑτὸν ἄρξει, καὶ μετὰ τῆσ ἐν Ἀρείῳ πάγῳ βουλῆσ τὸν ἅπαντα χρόνον τῶν μεγίστων κύριοσ γενήσεται.

ὥστε ὑμῖν καθήκειν περὶ ταύτησ τῆσ ἀρχῆσ ἀκριβεστέραν τὴν δοκιμασίαν ἢ περὶ τῶν ἄλλων ἀρχῶν ποιεῖσθαι.

εἰ δὲ μή, πῶσ οἰέσθε τὸ ἄλλο πλῆθοσ τῶν πολιτῶν διακείσεσθαι, ὅταν αἴσθωνται, ὃν προσῆκε δίκασ τῶν ἡμαρτημένων διδόναι, τοῦτον ὑφ’ ὑμῶν τοιαύτησ ἀρχῆσ ἠξιωμένον; καὶ φόνου δίκασ δικάζοντα, ὃν ἔδει αὐτὸν ὑπὸ τῆσ ἐν Ἀρείῳ πάγῳ βουλῆσ κρίνεσθαι; καὶ πρὸσ τούτοισ ἴδωσιν ἐστεφανωμένον, καὶ ἐπικλήρων καὶ ὀρφανῶν κύριον γεγενημένον, ὧν ἐνίοισ αὐτὸσ τῆσ ὀρφανίασ αἴτιοσ γεγένηται; ἆρ’ οὐκ οἰέσθε αὐτοὺσ χαλεπῶσ διακείσεσθαι καὶ ὑμᾶσ αὐτῶν αἰτίουσ ἡγήσεσθαι, ὅταν γένωνται ἐν ἐκείνοισ τοῖσ χρόνοισ, ἐν οἷσ αὐτῶν πολλοὶ εἰσ τὸ δεσμωτήριον ἀπήγοντο καὶ ἄκριτοι ὑπὸ τούτων ἀπώλλυντο καὶ φεύγειν τὴν σφετέραν αὐτῶν ἠναγκάζοντο;

κἀκεῖνο πρὸσ ἐνθυμηθῶσιν, ὅτι ὁ αὐτὸσ οὗτοσ ἀνὴρ Θρασύβουλοσ αἴτιοσ γεγένηται Λεωδάμαντά τε ἀποδοκιμασθῆναι καὶ τοῦτον δοκιμασθῆναι, τοῦ μὲν κατήγοροσ γενόμενοσ, ὑπὲρ τούτου δὲ ἀπολογήσασθαι παρασκευασάμενοσ, ὃσ πῶσ πρὸσ τὴν πόλιν διάκειται καὶ πόσων αἴτιοσ αὐτῇ κακῶν γεγένηται; ἢ πιθόμενοι πῶσ ἂν οἰέσθε διαβληθῆναι;

τότε μὲν γὰρ ὑμᾶσ ᾤοντο ὀργισθέντασ Λεωδάμαντα ἀποδοκιμάσαι· ἐὰν δὲ τοῦτον δοκιμάσητε, εὖ εἴσονται ὅτι οὐ δικαίᾳ γνώμῃ περὶ αὐτοῦ κέχρησθε. ἔστι δὲ τούτοισ μὲν πρὸσ ὑμᾶσ ἁγών, ὑμῖν δὲ πρὸσ ἅπασαν τὴν πόλιν, ἣ σκοπεῖ νυνὶ τίνα ὑμεῖσ γνώμην περὶ αὐτῆσ ἕξετε. καὶ μηδεὶσ ὑμῶν ἡγείσθω με Λεωδάμαντι χαριζόμενον κατηγορεῖν Εὐάνδρου, ὅτι φίλοσ ὢν τυγχάνει, ἀλλ’ ὑπὲρ ὑμῶν καὶ τῆσ πόλεωσ προνοούμενον.

ῥᾴδιον δ’ ἐξ αὐτοῦ τοῦ πράγματοσ μαθεῖν. Λεωδάμαντι γὰρ συμφέρει τοῦτον δοκιμασθῆναι, οὕτω γὰρ ὑμεῖσ μάλιστα διαβληθήσεσθε, καὶ δόξετε ἀντὶ δημοτικῶν ἀνθρώπων ὀλιγαρχικοὺσ εἰσ τὰσ ἀρχὰσ καθιστάναι· ὑμῖν δὲ τόνδε ἀποδοκιμάσαι, δόξετε γὰρ κἀκεῖνον δικαίωσ ἂν ἀποδοκιμάσαι· ἐὰν δὲ μηδὲ τόνδε, οὐδ’ ἐκεῖνον δικαίωσ. καίτοιγε αὐτὸν ἀκούω λέξειν ὡσ οὐ περὶ αὐτοῦ μόνον ἡ δοκιμασία ἐστίν, ἀλλὰ περὶ πάντων τῶν ἐν ἄστει μεινάντων, καὶ τοὺσ ὁρ́κουσ καὶ τὰσ συνθήκασ ὑμᾶσ ὑπομνήσειν, ὡσ ἐκ τούτων προσληψόμενον αὐτὸν δοκιμαστὰσ τοὺσ ἐν ἄστει μείναντασ.

ἐγὼ δ’ ὑπὲρ τοῦ πλήθουσ βραχέα πρὸσ αὐτὸν εἰπεῖν βούλομαι, ὅτι ὁ δῆμοσ οὐ τὴν αὐτὴν γνώμην ἔχει περὶ πάντων τῶν ἐν ἄστει μεινάντων, ἀλλὰ περὶ μὲν τῶν τοιαῦτα ἐξαμαρτανόντων οἱάν ἐγώ φημι δεῖν, περὶ δὲ τῶν ἄλλων τὴν ἐναντίαν. τεκμήριον δέ·

οὐ γὰρ ἔλαττον τούτουσ ἡ πόλισ τετίμηκε τῶν ἐπὶ Φυλὴν ἐλθόντων καὶ τὸν Πειραιᾶ καταλαβόντων. εἰκότωσ· τοὺσ μὲν γὰρ ἴσασιν ὁποῖοι τινεσ ἐν δημοκρατίᾳ μόνῃ γεγένηνται, ὁποῖοι δ’ ἄν τινεσ ἐν ὀλιγαρχίᾳ γένοιντο, οὔπω πεῖραν εἰλήφασι· παρὰ δὲ τούτων ἑκατέρασ τῆσ πολιτείασ ἱκανὴν βάσανον ἔχουσιν, ὥστ’ εἰκότωσ πιστεύειν. καὶ ἡγοῦνταί γε διὰ μὲν τοὺσ τοιούτουσ συλληφθέντασ τότε ἀποθανεῖν, διὰ δὲ τοὺσ ἄλλουσ τοὺσ συλληφθέντασ ἐκφυγεῖν, ἐπεὶ εἴ γε τὴν αὐτὴν γνώμην ἅπαντεσ ἔσχον, οὔτ’ ἂν φυγὴ οὔτ’ ἂν κάθοδοσ οὔτ’ ἄλλο οὐδὲν ἂν τῶν γεγενημένων τῇ πόλει συνέβη.

ἀλλὰ καὶ ὃ ἄλογον δοκεῖ εἶναι παρά τισιν, ὅπωσ ποτὲ πολλοὶ ὄντεσ ὑπ’ ὀλίγων τῶν ἐν Πειραιεῖ ἡττήθησαν, οὐδαμόθεν ἄλλοθεν ἢ ἐκ τῆσ τούτων προνοίασ γεγένηται·

οὗτοι γὰρ εἵλοντο μετὰ τῶν κατελθόντων πολιτεύεσθαι μᾶλλον ἢ μετὰ τῶν τριάκοντα Λακεδαιμονίοισ δουλεύειν. τοιγάρτοι ἀντὶ τούτων αὐτοὺσ ὁ δῆμοσ ταῖσ μεγίσταισ τιμαῖσ τετίμηκεν, ἱππαρχεῖν καὶ στρατηγεῖν καὶ πρεσβεύειν ὑπὲρ αὑτῶν αἱρούμενοι·

καὶ οὐδέποτε αὐτοῖσ μετεμέλησεν. καὶ διὰ μέν γε τοὺσ πολλὰ ἐξαμαρτόντασ τὰσ δοκιμασίασ εἶναι ἐψηφίσαντο, διὰ δὲ τοὺσ μηδὲν τοιοῦτον πράξαντασ τὰσ συνθήκασ ἐποιήσαντο. τοσαῦτά σοι ἐγὼ ὑπὲρ τοῦ δήμου ἀποκρίνομαι. ὑμέτερον δὴ ἔργον ἐστίν, ὦ ἄνδρεσ βουλευταί, σκέψασθαι ποτέρῳ ἂν πιθόμενοι περὶ τῆσ δοκιμασίασ ταύτησ ἄμεινον βουλεύσαισθε, πότερον ἐμοὶ ἢ Θρασυβούλῳ, ὃσ αὐτῷ ἀπολογήσεται.

περὶ μὲν οὖν ἐμοῦ ἢ τοῦ πατρὸσ ἢ τῶν προγόνων οὐδὲν οὗτοσ εἰπεῖν ἕξει εἰσ μισοδημίαν. οὔτε γὰρ ὡσ ὀλιγαρχίασ μετέσχον ὕστερον γὰρ τῶν χρόνων τούτων ἀνὴρ εἶναι ἐδοκιμάσθην, οὔθ’ ὡσ ὁ πατήρ πρὸ γὰρ τῶν στάσεων πολὺ ἐν Σικελίᾳ ἄρχων ἐτελεύτησεν· οὐδ’ ὡσ οἱ πρόγονοι ὑπὸ τοῖσ τυράννοισ ἐγένοντο·

στασιάζοντεσ γὰρ πρὸσ αὐτοὺσ τὸν ἅπαντα χρόνον διετέλεσαν. ἀλλὰ μὲν δὴ οὐδὲ τὴν οὐσίαν ἡμᾶσ ἐν τῷ πολέμῳ φήσει κτήσασθαι, εἰσ δὲ τὴν πόλιν οὐδὲν ἀνηλωκέναι· πᾶν γὰρ τοὐναντίον, ἐν εἰρήνῃ μὲν ὀγδοηκοντατάλαντοσ ἡμῶν ὁ οἶκοσ ἐγένετο, εἰσ δὲ τὴν τῆσ πόλεωσ σωτηρίαν ἐν τῷ πολέμῳ ἅπασ ἀνηλώθη. ἐγὼ δὲ περὶ τούτου τρία ἕξω εἰπεῖν τηλικαῦτα τὸ μέγεθοσ, ὥστ’ ἄξιον εἶναι ἕκαστον ἔργον θανάτου·

πρῶτον μὲν ὅτι τὴν ἐν Βοιωτοῖσ πολιτείαν χρήματα λαβὼν μετέστησε καὶ τῆσ συμμαχίασ ἡμᾶσ ταύτησ ἀπεστέρησεν, ἔπειτα ὅτι τὰσ ναῦσ προὔδωκε καὶ τὴν πόλιν περὶ σωτηρίασ βουλεύεσθαι πεποίηκεν, ἔπειτα ὅτι παρὰ τῶν αἰχμαλώτων, οὓσ αὐτὸσ ἀπώλεσε, τριάκοντα μνᾶσ ἐσυκοφάντησεν, οὐ φάσκων αὐτοὺσ λύσεσθαι, εἰ μὴ τοῦτο αὐτῷ παρὰ σφῶν αὐτῶν παράσχοιεν. συνειδότεσ οὖν ἡμῶν ἑκατέρῳ τὸν βίον, πρὸσ ταῦτα βουλεύεσθε ὁποτέρῳ χρὴ πιστεύειν περὶ τῆσ Εὐάνδρου δοκιμασίασ, καὶ οὕτωσ οὐκ ἐξαμαρτήσεσθε.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Lysias, Speeches, Περὶ τῆσ Εὐάνδρου δοκιμασίας

(리시아스, Speeches, Περὶ τῆσ Εὐάνδρου δοκιμασίας)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION