헬라어 문장 검색 - Λψσιασ́Σπεεξηέ25́

(리시아스, Speeches, Δήμου καταλύσεωσ ἀπολογία)

ὑμῖν μὲν πολλὴν συγγνώμην ἔχω, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἀκούουσι τοιούτων λόγων καὶ ἀναμιμνῃσκομένοισ τῶν γεγενημένων, ὁμοίωσ ἅπασιν ὀργίζεσθαι τοῖσ ἐν ἄστει μείνασι· τῶν δὲ κατηγόρων θαυμάζω, οἳ ἀμελοῦντεσ τῶν οἰκείων τῶν ἀλλοτρίων ἐπιμέλονται, εἰ σαφῶσ εἰδότεσ τοὺσ μηδὲ ἀδικοῦντασ καὶ τοὺσ πολλὰ ἐξημαρτηκότασ ζητοῦσι κερδαίνειν ἢ ὑμᾶσ πείθειν περὶ ἁπάντων ἡμῶν τὴν γνώμην ταύτην ἔχειν. εἰ μὲν οὖν οἰόνται, ὅσα ὑπὸ τῶν τριάκοντα γεγένηται τῇ πόλει, ἐμοῦ κατηγορηκέναι, ἀδυνάτουσ αὐτοὺσ ἡγοῦμαι λέγειν·

οὐδὲ γὰρ πολλοστὸν μέροσ τῶν ἐκείνοισ πεπραγμένων εἰρήκασιν· εἰ δὲ ὡσ ἐμοί τι προσῆκον περὶ αὐτῶν ποιοῦνται τοὺσ λόγουσ, ἀποδείξω τούτουσ μὲν ἅπαντα ψευδομένουσ, ἐμαυτὸν δὲ τοιοῦτον ὄντα οἱο͂́σπερ ἂν τῶν ἐκ Πειραιῶσ <ὁ> βέλτιστοσ ἐν ἄστει μείνασ ἐγένετο. δέομαι δ’ ὑμῶν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, μὴ τὴν αὐτὴν γνώμην ἔχειν τοῖσ συκοφάνταισ.

τούτων μὲν γὰρ ἔργον ἐστὶ καὶ τοὺσ μηδὲν ἡμαρτηκότασ εἰσ αἰτίαν καθιστάναι ἐκ τούτων γὰρ ἂν μάλιστα χρηματίζοιντο, ὑμέτερον δὲ τοῖσ μηδὲν ἀδικοῦσιν ἐξ ἴσου τῆσ πολιτείασ μεταδιδόναι· οὕτω γὰρ ἂν τοῖσ καθεστηκόσι πράγμασι πλείστουσ συμμάχουσ ἔχοιτε. ἀξιῶ δέ ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἐάνπερ φανῶ συμφορᾶσ μὲν μηδεμιᾶσ αἴτιοσ γεγενημένοσ, πολλὰ δὲ κἀγαθὰ εἰργασμένοσ τὴν πόλιν καὶ τῷ σώματι καὶ τοῖσ χρήμασι, ταῦτα γοῦν μοι παρ’ ὑμῶν ὑπάρχειν, ὧν οὐ μόνον τοὺσ εὖ πεποιηκότασ ἀλλὰ καὶ τοὺσ μηδὲν ἀδικοῦντασ τυγχάνειν δίκαιόν ἐστι. μέγα μὲν οὗν ἡγοῦμαί <μοι> τεκμήριον εἶναι, ὅτι, εἴπερ ἐδύναντο οἱ κατήγοροι ἰδίᾳ με ἀδικοῦντα ἐξελέγξαι, οὐκ ἂν τὰ τῶν τριάκοντα ἁμαρτήματα ἐμοῦ κατηγόρουν, οὐδ’ ἂν ᾤοντο χρῆναι ὑπὲρ τῶν ἐκείνοισ πεπραγμένων ἑτέρουσ διαβάλλειν, ἀλλ’ αὐτοὺσ τοὺσ ἀδικοῦντασ τιμωρεῖσθαι·

νῦν δὲ νομίζουσι τὴν πρὸσ ἐκείνουσ ὀργὴν ἱκανὴν εἶναι καὶ τοὺσ μηδὲν κακὸν εἰργασμένουσ ἀπολέσαι.

ἐγὼ δὲ οὐχ ἡγοῦμαι δίκαιον εἶναι οὔτε εἴ τινεσ τῇ πόλει πολλῶν ἀγαθῶν αἴτιοι γεγένηνται, ἄλλουσ τινὰσ ὑπὲρ τούτων τιμὴν ἢ χάριν κομίσασθαι παρ’ ὑμῶν, οὔτ’ εἴ τινεσ πολλὰ κακὰ εἰργασμένοι εἰσίν, εἰκότωσ ἂν δι’ ἐκείνουσ τοὺσ μηδὲν ἀδικοῦντασ ὀνείδουσ καὶ διαβολῆσ τυγχάνειν·

ἱκανοὶ γὰρ οἱ ὑπάρχοντεσ ἐχθροὶ τῇ πόλει καὶ μέγα κέρδοσ νομίζοντεσ εἶναι τοὺσ ἀδίκωσ ἐν ταῖσ διαβολαῖσ καθεστηκότασ. πειράσομαι δ’ ὑμᾶσ διδάξαι, οὓσ ἡγοῦμαι τῶν πολιτῶν προσήκειν ὀλιγαρχίασ ἐπιθυμεῖν καὶ <οὓσ> δημοκρατίασ.

ἐκ τούτου γὰρ καὶ ὑμεῖσ γνώσεσθε, κἀγὼ περὶ ἐμαυτοῦ τὴν ἀπολογίαν ποιήσομαι, ἀποφαίνων ὡσ οὔτε ἐξ ὧν ἐν δημοκρατίᾳ οὔτε ἐξ ὧν ἐν ὀλιγαρχία πεποίηκα, οὐδέν μοι προσῆκον κακόνουν εἶναι τῷ πλήθει τῷ ὑμετέρῳ. πρῶτον μὲν οὖν ἐνθυμηθῆναι χρὴ ὅτι οὐδείσ ἐστιν ἀνθρώπων φύσει οὔτε ὀλιγαρχικὸσ οὔτε δημοκρατικόσ, ἀλλ’ ἥτισ ἄν ἑκάστῳ πολιτεία συμφέρῃ, ταύτην προθυμεῖται καθεστάναι·

ὥστε οὐκ ἐλάχιστον ἐν ὑμῖν ἐστι μέροσ ὡσ πλείστουσ ἐπιθυμεῖν τῶν παρόντων νυνὶ πραγμάτων. καὶ ταῦτα ὅτι οὕτωσ ἔχει, οὐ χαλεπῶσ ἐκ τῶν πρότερον γεγενημένων μαθήσεσθε. σκέψασθε γάρ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τοὺσ προστάντασ ἀμφοτέρων <τῶν> πολιτειῶν, ὁσάκισ δὴ μετεβάλοντο.

οὐ Φρύνιχοσ μὲν καὶ Πείσανδροσ καὶ οἱ μετ’ ἐκείνων δημαγωγοί, ἐπειδὴ πολλὰ εἰσ ὑμᾶσ ἐξήμαρτον, τὰσ περὶ τούτων δείσαντεσ τιμωρίασ τὴν προτέραν ὀλιγαρχίαν κατέστησαν, πολλοὶ δὲ τῶν τετρακοσίων μετὰ τῶν ἐκ Πειραιῶσ συγκατῆλθον, ἔνιοι δὲ τῶν ἐκείνουσ ἐκβαλόντων αὐτοὶ αὖθισ τῶν τριάκοντα ἐγένοντο; εἰσὶ δὲ οἵτινεσ τῶν Ἐλευσῖνάδε ἀπογραψαμένων, ἐξελθόντεσ μεθ’ ὑμῶν, ἐπολιόρκουν τοὺσ μεθ’ αὑτῶν. οὔκουν χαλεπὸν γνῶναι, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὅτι οὐ περὶ πολιτείασ εἰσὶν αἱ πρὸσ ἀλλήλουσ διαφοραί, ἀλλὰ περὶ τῶν ἰδίᾳ συμφερόντων ἑκάστῳ.

ὑμᾶσ οὖν χρὴ ἐκ τούτων δοκιμάζειν τοὺσ πολίτασ, σκοποῦντασ μὲν ὅπωσ ἦσαν ἐν τῇ δημοκρατίᾳ πεπολιτευμένοι, ζητοῦντασ δὲ εἴ τισ αὐτοῖσ ἐγίγνετο ὠφέλεια τῶν πραγμάτων μεταπεσόντων· οὕτωσ γὰρ ἂν δικαιοτάτην <τὴν> κρίσιν περὶ αὐτῶν ποιοῖσθε. ἐγὼ τοίνυν ἡγοῦμαι, ὅσοι μὲν ἐν τῇ δημοκρατίᾳ ἄτιμοι ἦσαν <εὐθύνασ δεδωκότεσ> ἢ τῶν ὄντων ἀπεστερημένοι ἢ ἄλλῃ τινὶ συμφορᾷ τοιαύτῃ κεχρημένοι, προσήκειν αὐτοῖσ ἑτέρασ ἐπιθυμεῖν πολιτείασ, ἐλπίζοντασ τὴν μεταβολὴν ὠφέλειάν τινα αὑτοῖσ ἔσεσθαι·

ὅσοι δὲ τὸν δῆμον πολλὰ κἀγαθὰ εἰργασμένοι εἰσί, κακὸν δὲ μηδὲν πώποτε, ὀφείλεται δὲ αὐτοῖσ χάριν κομίσασθαι παρ’ ὑμῶν μᾶλλον ἢ δοῦναι δίκην τῶν πεπραγμένων, οὐκ ἄξιον τὰσ κατὰ τούτων ἀποδέχεσθαι διαβολάσ, οὐδ’ ἐὰν πάντεσ οἱ τὰ τῆσ πόλεωσ πράττοντεσ ὀλιγαρχικοὺσ αὐτοὺσ φάσκωσιν εἶναι. ἐμοὶ τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, οὔτ’ ἰδίᾳ οὔτε δημοσίᾳ συμφορὰ ἐν ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ οὐδεμία πώποτε ἐγένετο, ἀνθ’ ἧστινοσ ἂν προθυμούμενοσ τῶν παρόντων κακῶν ἀπαλλαγῆναι ἑτέρων ἐπεθύμουν πραγμάτων.

τετριηράρχηκά τε γὰρ πεντάκισ, καὶ τετράκισ νεναυμάχηκα, καὶ εἰσφορὰσ ἐν τῷ πολέμῳ πολλὰσ εἰσενήνοχα, καὶ τἆλλα λελῃτούργηκα οὐδενὸσ χεῖρον τῶν πολιτῶν. καίτοι διὰ τοῦτο πλείω τῶν ὑπὸ τῆσ πόλεωσ προσταττομένων ἐδαπανώμην, ἵνα καὶ βελτίων ὑφ’ ὑμῶν νομιζοίμην, καὶ εἴ πού μοί τισ συμφορὰ γένοιτο, ἄμεινον ἀγωνιζοίμην.

ὧν ἐν τῇ ὀλιγαρχίᾳ ἁπάντων ἀπεστερούμην· οὐ γὰρ τοὺσ τῷ πλήθει ἀγαθοῦ τινοσ αἰτίουσ γεγενημένουσ χάριτοσ παρ’ αὑτῶν ἠξίουν τυγχάνειν, ἀλλὰ τοὺσ πλεῖστα κακὰ ὑμᾶσ εἰργασμένουσ εἰσ τὰσ τιμὰσ καθίστασαν, ὡσ ταύτην παρ’ ἡμῶν πίστιν εἰληφότεσ. ἃ χρὴ πάντασ ἐνθυμουμένουσ μὴ τοῖσ τούτων λόγοισ πιστεύειν, ἀλλὰ καὶ ἐκ τῶν ἔργων σκοπεῖν ἃ ἑκάστῳ τυγχάνει πεπραγμένα. ἐγὼ γάρ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, οὔτε ἐπὶ τῶν τετρακοσίων ἐγενόμην·

ἢ τῶν κατηγόρων ὁ βουλόμενοσ παρελθὼν ἐλεγξάτω· οὐ τοίνυν οὐδ’ ἐπειδὴ οἱ τριάκοντα κατέστησαν, οὐδείσ με ἀποδείξει οὔτε βουλεύσαντα οὔτε ἀρχὴν οὐδεμίαν ἄρξαντα. καίτοι εἰ μὲν ἐξόν μοι ἄρχειν μὴ ἐβουλόμην, ὑφ’ ὑμῶν νυνὶ τιμᾶσθαι δίκαιόσ εἰμι· εἰ δὲ οἱ τότε δυνάμενοι μὴ ἠξίουν μοι μεταδιδόναι τῶν πραγμάτων, πῶσ ἂν φανερώτερον ἢ οὕτωσ ψευδομένουσ ἀποδείξαιμι τοὺσ κατηγόρουσ; ἔτι τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καὶ ἐκ τῶν ἄλλων τῶν ἐμοὶ πεπραγμένων ἄξιον σκέψασθαι.

ἐγὼ γὰρ τοιοῦτον ἐμαυτὸν ἐν ταῖσ τῆσ πόλεωσ συμφοραῖσ παρέσχον ὥστε, εἰ πάντεσ τὴν αὐτὴν γνώμην ἔσχον ἐμοί, μηδένα ἂν ὑμῶν μηδεμιᾷ χρῆσθαι συμφορᾷ. ὑπ’ ἐμοῦ γὰρ ἐν τῇ ὀλιγαρχίᾳ οὔτε ἀπαχθεὶσ οὐδεὶσ φανήσεται, οὔτε τῶν ἐχθρῶν οὐδεὶσ τετιμωρημένοσ, οὔτε τῶν φίλων εὖ πεπονθώσ καὶ τοῦτο μὲν οὐκ ἄξιον θαυμάζειν· εὖ μὲν γὰρ ποιεῖν ἐν ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ χαλεπὸν ἦν, ἐξαμαρτάνειν δὲ τῷ βουλομένῳ ῥᾴδιον.

οὐ τοίνυν οὐδ’ εἰσ τὸν κατάλογον Ἀθηναίων καταλέξασ οὐδένα φανήσομαι, οὐδὲ δίαιταν καταδιαιτησάμενοσ οὐδενόσ, οὐδὲ πλουσιώτεροσ ἐκ τῶν ὑμετέρων γεγονὼσ συμφορῶν. καίτοι εἰ τοῖσ τῶν γεγενημένων κακῶν αἰτίοισ ὀργίζεσθε, εἰκὸσ καὶ τοὺσ μηδὲν ἡμαρτηκότασ βελτίουσ ὑφ’ ὑμῶν νομίζεσθαι. καὶ μὲν δή, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, μεγίστην ἡγοῦμαι περὶ ἐμαυτοῦ τῇ δημοκρατίᾳ πίστιν δεδωκέναι. ὅστισ γὰρ τότε οὐδὲν ἐξήμαρτον οὕτω πολλῆσ δεδομένησ ἐξουσίασ, ἦ που νῦν σφόδρα προθυμηθήσομαι χρηστὸσ εἶναι, εὖ εἰδὼσ ὅτι, ἐὰν ἀδικῶ, παραχρῆμα δώσω δίκην.

ἀλλὰ γὰρ τοιαύτην διὰ τέλουσ γνώμην ἔχω, ὥστε ἐν ὀλιγαρχίᾳ μὲν μὴ ἐπιθυμεῖν τῶν ἀλλοτρίων, ἐν δημοκρατίᾳ δὲ τὰ ὄντα προθύμωσ εἰσ ὑμᾶσ ἀναλίσκειν. ἡγοῦμαι δέ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, οὐκ ἂν δικαίωσ ὑμᾶσ μισεῖν τοὺσ ἐν τῇ ὀλιγαρχίᾳ μηδὲν πεπονθότασ κακόν, ἐξὸν ὀργίζεσθαι τοῖσ εἰσ τὸ πλῆθοσ ἐξημαρτηκόσιν, οὐδὲ τοὺσ μὴ φυγόντασ ἐχθροὺσ νομίζειν, ἀλλὰ τοὺσ ὑμᾶσ ἐκβαλόντασ, οὐδὲ τοὺσ προθυμουμένουσ τὰ ἑαυτῶν σῶσαι, ἀλλὰ τοὺσ τὰ τῶν ἄλλων ἀφῃρημένουσ, οὐδὲ οἳ τῆσ σφετέρασ αὐτῶν σωτηρίασ ἕνεκα ἔμειναν ἐν τῷ ἄστει, ἀλλ’ οἵτινεσ ἑτέρουσ ἀπολέσαι βουλόμενοι μετέσχον τῶν πραγμάτων.

εἰ δὲ οἰέσθε χρῆναι, οὓσ ἐκεῖνοι παρέλιπον ἀδικοῦντεσ, ὑμεῖσ ἀπολέσαι, οὐδεὶσ τῶν πολιτῶν ὑπολειφθήσεται. σκοπεῖν δὲ χρὴ καὶ ἐκ τῶνδε, ὦ ἄνδρεσ δικασταί.

πάντεσ γὰρ ἐπίστασθε ὅτι ἐν τῇ προτέρᾳ δημοκρατίᾳ τῶν τὰ τῆσ πόλεωσ πραττόντων πολλοὶ μὲν τὰ δημόσια ἔκλεπτον, ἔνιοι δ’ ἐπὶ τοῖσ ὑμετέροισ ἐδωροδόκουν, οἱ δὲ συκοφαντοῦντεσ τοὺσ συμμάχουσ ἀφίστασαν. καὶ εἰ μὲν οἱ τριάκοντα τούτουσ μόνουσ ἐτιμωροῦντο, ἄνδρασ ἀγαθοὺσ καὶ ὑμεῖσ ἂν αὐτοὺσ ἡγεῖσθε· νῦν δέ, ὅτε ὑπὲρ τῶν ἐκείνοισ ἡμαρτημένων τὸ πλῆθοσ κακῶσ ποιεῖν ἠξίουν, ἠγανακτεῖτε, ἡγούμενοι δεινὸν εἶναι τὰ τῶν ὀλίγων ἀδικήματα πάσῃ τῇ πόλει κοινὰ γίγνεσθαι. οὐ τοίνυν ἄξιον χρῆσθαι τούτοισ, οἷσ ἐκείνουσ ἑωρᾶτε ἐξαμαρτάνοντασ, οὐδὲ ἃ πάσχοντεσ ἄδικα ἐνομίζετε πάσχειν, ὅταν ἑτέρουσ ποιῆτε, δίκαια ἡγεῖσθαι, ἀλλὰ τὴν αὐτὴν κατελθόντεσ περὶ ἡμῶν γνώμην ἔχετε, ἥνπερ φεύγοντεσ περὶ ὑμῶν αὐτῶν εἴχετε·

ἐκ τούτων γὰρ καὶ ὁμόνοιαν πλείστην ποιήσετε, καὶ ἡ πόλισ ἔσται μεγίστη, καὶ τοῖσ ἐχθροῖσ ἀνιαρότατα ψηφιεῖσθε. ἐνθυμηθῆναι δὲ χρή, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καὶ τῶν ἐπὶ τῶν τριάκοντα γεγενημένων, ἵνα τὰ τῶν ἐχθρῶν ἁμαρτήματα ἄμεινον ὑμᾶσ ποιήσῃ περὶ τῶν ὑμετέρων αὐτῶν βουλεύσασθαι.

ὅτε μὲν γὰρ ἀκούοιτε τοὺσ ἐν ἄστει τὴν αὐτὴν γνώμην ἔχειν, μικρὰσ ἐλπίδασ εἴχετε τῆσ καθόδου, ἡγούμενοι τὴν ἡμετέραν ὁμόνοιαν μέγιστον κακὸν εἶναι τῇ ὑμετέρᾳ φυγῇ· ἐπειδὴ δὲ ἐπυνθάνεσθε τοὺσ μὲν τρισχιλίουσ στασιάζοντασ, τοὺσ δὲ ἄλλουσ πολίτασ ἐκ τοῦ ἄστεωσ ἐκκεκηρυγμένουσ, τοὺσ δὲ τριάκοντα μὴ τὴν αὐτὴν γνώμην ἔχοντασ, πλείουσ δ’ ὄντασ τοὺσ ὑπὲρ ὑμῶν δεδιότασ ἢ τοὺσ ὑμῖν πολεμοῦντασ, τότ’ ἤδη καὶ κατιέναι προσεδοκᾶτε καὶ παρὰ τῶν ἐχθρῶν λήψεσθαι δίκην.

ταῦτα γὰρ τοῖσ θεοῖσ ηὔχεσθε, ἅπερ ἐκείνουσ ἑωρᾶτε ποιοῦντασ, ἡγούμενοι διὰ τὴν τῶν τριάκοντα πονηρίαν πολὺ μᾶλλον σωθήσεσθαι ἢ διὰ τὴν τῶν φευγόντων δύναμιν κατιέναι. χρὴ τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τοῖσ πρότερον γεγενημένοισ παραδείγμασι χρωμένουσ βουλεύεσθαι περὶ τῶν μελλόντων ἔσεσθαι, καὶ τούτουσ ἡγεῖσθαι δημοτικωτάτουσ, οἵτινεσ ὁμονοεῖν ὑμᾶσ βουλόμενοι τοῖσ ὁρ́κοισ καὶ ταῖσ συνθήκαισ ἐμμένουσι, νομίζοντεσ καὶ τῆσ πόλεωσ ταύτην ἱκανωτάτην εἶναι σωτηρίαν καὶ τῶν ἐχθρῶν μεγίστην τιμωρίαν·

οὐδὲν γὰρ ἂν εἰή αὐτοῖσ χαλεπώτερον τούτων, ἢ πυνθάνεσθαι μὲν ἡμᾶσ μετέχοντασ τῶν πραγμάτων, αἰσθάνεσθαι δὲ οὕτωσ διακειμένουσ τοὺσ πολίτασ ὥσπερ μηδενὸσ ἐγκλήματοσ πρὸσ ἀλλήλουσ γεγενημένου. χρὴ δὲ εἰδέναι, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὅτι οἱ φεύγοντεσ τῶν ἄλλων πολιτῶν ὡσ πλείστουσ καὶ διαβεβλῆσθαι καὶ ἠτιμῶσθαι βούλονται, ἐλπίζοντεσ τοὺσ ὑφ’ ὑμῶν ἀδικουμένουσ ἑαυτοῖσ ἔσεσθαι συμμάχουσ, τοὺσ δὲ συκοφάντασ εὐδοκιμεῖν δέξαιντ’ ἂν παρ’ ὑμῖν καὶ μέγα δύνασθαι ἐν τῇ πόλει·

τὴν γὰρ τούτων πονηρίαν ἑαυτῶν ἡγοῦνται σωτηρίαν. ἄξιον δὲ μνησθῆναι <καὶ> τῶν μετὰ τοὺσ τετρακοσίουσ πραγμάτων·

εὖ γὰρ εἴσεσθε ὅτι, ἃ μὲν οὗτοι συμβουλεύουσιν, οὐδεπώποτε ὑμῖν ἐλυσιτέλησεν, ἃ δ’ ἐγὼ παραινῶ, ἀμφοτέραισ ἀεὶ ταῖσ πολιτείαισ συμφέρει. ἴστε γὰρ Ἐπιγένη καὶ Δημοφάνη καὶ Κλεισθένη ἰδίᾳ μὲν καρπωσαμένουσ τὰσ τῆσ πόλεωσ συμφοράσ, δημοσίᾳ. δὲ ὄντασ μεγίστων κακῶν αἰτίουσ. ἐνίων μὲν γὰρ ἔπεισαν ὑμᾶσ ἀκρίτων θάνατον καταψηφίσασθαι, πολλῶν δὲ ἀδίκωσ δημεῦσαι τὰσ οὐσίασ, τοὺσ δ’ ἐξελάσαι καὶ ἀτιμῶσαι τῶν πολιτῶν·

τοιοῦτοι γὰρ ἦσαν ὥστε τοὺσ μὲν ἡμαρτηκότασ ἀργύριον λαμβάνοντεσ ἀφιέναι, τοὺσ δὲ μηδὲν ἠδικηκότασ εἰσ ὑμᾶσ εἰσιόντεσ ἀπολλύναι. καὶ οὐ πρότερον ἐπαύσαντο, ἑώσ τὴν μὲν πόλιν εἰσ στάσεισ καὶ τὰσ μεγίστασ συμφορὰσ κατέστησαν, αὐτοὶ δ’ ἐκ πενήτων πλούσιοι ἐγένοντο. ὑμεῖσ δὲ οὕτωσ διετέθητε ὥστε τοὺσ μὲν φεύγοντασ κατεδέξασθε, τοὺσ δ’ ἀτίμουσ ἐπιτίμουσ ἐποιήσατε, τοῖσ δ’ ἄλλοισ περὶ ὁμονοίασ ὁρ́κουσ ὤμνυτε·

τελευτῶντεσ δὲ ἥδιον ἂν τοὺσ ἐν τῇ δημοκρατίᾳ συκοφαντοῦντασ ἐτιμωρήσασθε ἢ τοὺσ ἄρξαντασ ἐν τῇ ὀλιγαρχίᾳ. καὶ εἰκότωσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί· πᾶσι γὰρ ἤδη φανερόν ἐστιν ὅτι διὰ τοὺσ μὲν ἀδίκωσ πολιτευομένουσ ἐν τῇ ὀλιγαρχίᾳ δημοκρατία γίγνεται, διὰ δὲ τοὺσ ἐν τῇ δημοκρατίᾳ συκοφαντοῦντασ ὀλιγαρχία δὶσ κατέστη. ὥστε οὐκ ἄξιον τούτοισ πολλάκισ χρῆσθαι συμβούλοισ, οἷσ οὐδὲ ἅπαξ ἐλυσιτέλησε πιθομένοισ. σκέψασθαι δὲ χρὴ ὅτι καὶ τῶν ἐκ Πειραιῶσ οἱ μεγίστην δόξαν ἔχοντεσ καὶ μάλιστα κεκινδυνευκότεσ καὶ πλεῖστα ὑμᾶσ ἀγαθὰ εἰργασμένοι πολλάκισ ἤδη τῷ ὑμετέρῳ πλήθει διεκελεύσαντο τοῖσ ὁρ́κοισ καὶ ταῖσ συνθήκαισ ἐμμένειν, ἡγούμενοι ταύτην δημοκρατίασ εἶναι φυλακήν·

τοῖσ μὲν γὰρ ἐξ ἄστεωσ ὑπὲρ τῶν παρεληλυθότων ἄδειαν ποιήσειν, τοῖσ δ’ ἐκ Πειραιῶσ οὕτωσ πλεῖστον <ἂν> χρόνον τὴν πολιτείαν παραμεῖναι. οἷσ ὑμεῖσ πολὺ ἂν δικαιότερον πιστεύοιτε ἢ τούτοισ, οἳ φεύγοντεσ μὲν δι’ ἑτέρουσ ἐσώθησαν, κατελθόντεσ δὲ συκοφαντεῖν ἐπιχειροῦσιν.

ἡγοῦμαι δέ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τοὺσ μὲν τὴν αὐτὴν γνώμην ἔχοντασ ἐμοὶ τῶν ἐν ἄστει μεινάντων φανεροὺσ γεγενῆσθαι καὶ ἐν ὀλιγαρχίᾳ καὶ ἐν δημοκρατίᾳ, ὁποῖοί τινέσ εἰσι πολῖται· τούτων δ’ ἄξιον θαυμάζειν, ὅ τι ἂν ἐποίησαν, εἴ τισ αὐτοὺσ εἰάσε τῶν τριάκοντα γενέσθαι, οἳ νῦν δημοκρατίασ οὔσησ ταὐτὰ ἐκείνοισ πράττουσι, καὶ ταχέωσ μὲν ἐκ πενήτων πλούσιοι γεγένηνται, πολλὰσ δὲ ἀρχὰσ ἄρχοντεσ οὐδεμιᾶσ εὐθύνην διδόασιν, ἀλλ’ ἀντὶ μὲν ὁμονοίασ ὑποψίαν πρὸσ ἀλλήλουσ πεποιήκασιν, ἀντὶ δὲ εἰρήνησ πόλεμον κατηγγέλκασι, διὰ τούτουσ δὲ ἄπιστοι τοῖσ Ἕλλησι γεγενήμεθα.

καὶ τοσούτων κακῶν καὶ ἑτέρων πολλῶν ὄντεσ αἴτιοι, καὶ οὐδὲν διαφέροντεσ τῶν τριάκοντα πλὴν ὅτι ἐκεῖνοι μὲν ὀλιγαρχίασ οὔσησ ἐπεθύμουν ὧνπερ οὗτοι, οὗτοι δὲ καὶ δημοκρατίασ τῶν αὐτῶν ὧνπερ ἐκεῖνοι, ὅμωσ οἰόνται χρῆναι οὕτωσ ῥᾳδίωσ ὃν ἂν βούλωνται κακῶσ ποιεῖν, ὥσπερ τῶν μὲν ἄλλων ἀδικούντων, ἄριστοι δὲ ἄνδρεσ αὐτοὶ γεγενημένοι καὶ τούτων μὲν οὐκ ἄξιον θαυμάζειν, ὑμῶν δέ, ὅτι οἰέσθε μὲν δημοκρατίαν εἶναι, γίγνεται δὲ ὅ τι ἂν οὗτοι βούλωνται, καὶ δίκην διδόασιν οὐχ οἱ τὸ ὑμέτερον πλῆθοσ ἀδικοῦντεσ, ἀλλ’ οἱ τὰ σφέτερα αὐτῶν μὴ διδόντεσ.

καὶ δέξαιντ’ ἂν μικρὰν εἶναι τὴν πόλιν μᾶλλον ἢ δι’ ἄλλουσ μεγάλην καὶ ἐλευθέραν, ἡγούμενοι νῦν μὲν διὰ τοὺσ ἐκ Πειραιῶσ κινδύνουσ αὑτοῖσ ἐξεῖναι ποιεῖν ὅ τι ἂν βούλωνται, ἐὰν δ’ ὕστερον ὑμῖν δι’ ἑτέρων σωτήρια γένηται, αὐτοὶ μὲν καταλύσεσθαι, ἐκείνουσ δὲ μεῖζον δυνήσεσθαι·

ὥστε τὸ αὐτὸ πάντεσ ἐμποδών εἰσιν, ἐάν τι δι’ ἄλλων ἀγαθὸν ὑμῖν φαίνηται.

τοῦτο μὲν οὖν οὐ χαλεπὸν τῷ βουλομένῳ κατανοῆσαι·

αὐτοί τε γὰρ οὐκ ἐπιθυμοῦσι λανθάνειν, ἀλλ’ αἰσχύνονται μὴ δοκοῦντεσ εἶναι πονηροί, ὑμεῖσ τε τὰ μὲν αὐτοὶ ὁρᾶτε τὰ δ’ ἑτέρων πολλῶν ἀκούετε.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Lysias, Speeches, Δήμου καταλύσεωσ ἀπολογία

(리시아스, Speeches, Δήμου καταλύσεωσ ἀπολογία)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION