헬라어 문장 검색 - Λψσιασ́Σπεεξηέ21́

(리시아스, Speeches, Ἀπολογία δωροδοκίασ ἀπαράσημος)

περὶ μὲν τῶν κατηγορημένων, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἱκανῶσ ὑμῖν ἀποδέδεικται· ἀκοῦσαι δὲ καὶ περὶ τῶν ἄλλων ὑμᾶσ ἀξιῶ, ἵν’ ἐπίστησθε περὶ οἱού τινὸσ ὄντοσ ἐμοῦ ψηφιεῖσθε. ἐγὼ γὰρ ἐδοκιμάσθην μὲν ἐπὶ Θεοπόμπου ἄρχοντοσ, καταστὰσ δὲ χορηγὸσ τραγῳδοῖσ ἀνήλωσα τριάκοντα μνᾶσ καὶ τρίτῳ μηνὶ Θαργηλίοισ νικήσασ ἀνδρικῷ χορῷ δισχιλίασ δραχμάσ, ἐπὶ δὲ Γλαυκίππου ἄρχοντοσ εἰσ πυρριχιστὰσ Παναθηναίοισ τοῖσ μεγάλοισ ὀκτακοσίασ. ἔτι δ’ ἀνδράσι χορηγῶν εἰσ Διονύσια ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ ἄρχοντοσ ἐνίκησα, καὶ ἀνήλωσα σὺν τῇ τοῦ τρίποδοσ ἀναθέσει πεντακισχιλίασ δραχμάσ, καὶ ἐπὶ Διοκλέουσ Παναθηναίοισ τοῖσ μικροῖσ κυκλίῳ χορῷ τριακοσίασ.

τὸν δὲ μεταξὺ χρόνον ἐτριηράρχουν ἑπτὰ ἔπτὰ ἔτη, καὶ ἓξ τάλαντα ἀνήλωσα. καὶ τοσαύτασ δαπάνασ δαπανώμενοσ καὶ καθ’ ἡμέραν ὑπὲρ ὑμῶν κινδυνεύων καὶ ἀποδημῶν, ὅμωσ εἰσφορὰσ τὴν μὲν τριάκοντα μνᾶσ τὴν δὲ τετρακισχιλίασ δραχμὰσ εἰσενήνοχα.

ἐπειδὴ δὲ κατέπλευσα ἐπὶ Ἀλεξίου ἄρχοντοσ, εὐθὺσ ἐγυμνασιάρχουν εἰσ Προμήθεια, καὶ ἐνίκων ἀναλώσασ δώδεκα μνᾶσ. καὶ ὕστερον κατέστην χορηγὸσ παιδικῷ χορῷ καὶ ἀνήλωσα πλέον ἢ πεντεκαίδεκα μνᾶσ.

ἐπὶ δὲ Εὐκλείδου ἄρχοντοσ κωμῳδοῖσ χορηγῶν Κηφισοδώρῳ ἐνίκων, καὶ ἀνήλωσα σὺν τῇ τῆσ σκευῆσ ἀναθέσει ἑκκαίδεκα μνᾶσ, καὶ Παναθηναίοισ τοῖσ μικροῖσ ἐχορήγουν πυρριχισταῖσ ἀγενείοισ, καὶ ἀνήλωσα ἑπτὰ μνᾶσ. νενίκηκα δὲ τριήρει μὲν ἁμιλλώμενοσ ἐπὶ Σουνίῳ, ἀναλώσασ πεντεκαίδεκα μνᾶσ·

χωρὶσ δὲ ἀρχιθεωρίασ καὶ Ἐρρηφορίασ καὶ ἄλλα τοιαῦτα, εἰσ ἃ ἐμοὶ δεδαπάνηται πλέον ἢ τριάκοντα μναῖ. καὶ τούτων ὧν κατέλεξα, εἰ ἐβουλόμην κατὰ τὰ γεγραμμένα ἐν τῷ νόμῳ λῃτουργεῖν, οὐδ’ ἂν τὸ τέταρτον μέροσ ἀνήλωσα. τὸν δὲ χρόνον ὃν ἐτριηράρχουν, ἡ ναῦσ ἄριστά μοι ἔπλει παντὸσ τοῦ στρατοπέδου. τεκμήριον δὲ τούτου ὑμῖν μέγιστον ἐρῶ.

πρῶτον μὲν γὰρ Ἀλκιβιάδησ, ὃν ἐγὼ περὶ πολλοῦ ἂν ἐποιησάμην μὴ συμπλεῖν μοι, οὔτε φίλοσ ὢν οὔτε συγγενὴσ οὔτε φυλέτησ ἔπλει ἐπὶ τῆσ ἐμῆσ νεώσ. καίτοι ὑμᾶσ οἶμαι εἰδέναι ὅτι στρατηγὸσ ὤν, ᾧ ἐξῆν ποιεῖν ὅ τι ἐβούλετο, οὐκ ἄν ποτε ἀνέβη ἐπ’ ἄλλην ναῦν εἰ μὴ τὴν ἄριστα πλέουσαν, μέλλων αὐτὸσ κινδυνεύσειν.

ἐπειδὴ δὲ ἐκείνουσ μὲν ὑμεῖσ ἐπαύσατε τῆσ ἀρχῆσ, τοὺσ δὲ μετὰ Θρασύλλου δέκα ἕλεσθε, οὗτοι πάντεσ ἐβούλοντο ἐπὶ τῆσ ἐμῆσ νεὼσ πλεῖν, ἀνέβη μέντοι πολλῶν λοιδοριῶν αὐτοῖσ γενομένων Ἀρχέστρατοσ ὁ Φρεάρριοσ· ἀποθανόντοσ δὲ τούτου ἐν Μυτιλήνῃ Ἐρασινίδησ μετ’ ἐμοῦ συνέπλει.

καίτοι οὕτω παρεσκευασμένην τριήρη πόσα οἰέσθε ἀνηλωκέναι χρήματα; ἢ πόσα τοὺσ πολεμίουσ εἰργάσθαι κακά;

ἢ πόσα τὴν πόλιν εὖ πεποιηκέναι; τεκμήριον δὲ τούτου μέγιστον· ὅτε γὰρ ἐν τῇ τελευταίᾳ ναυμαχία αἱ νῆεσ διεφθάρησαν, οὐδενόσ μοι συμπλέοντοσ στρατηγοῦ ἵνα καὶ τούτου μνησθῶ, ἐπειδὴ καὶ τοῖσ τριηράρχοισ ὠργίσθητε διὰ τὴν γενομένην συμφοράν ἐγὼ τήν τε ἐμαυτοῦ ναῦν ἐκόμισα καὶ τὴν Ναυσιμάχου τοῦ Φαληρέωσ ἔσωσα. καὶ ταῦτα οὐκ ἀπὸ τύχησ ἐγίγνετο, ἀλλ’ ἀπὸ παρασκευῆσ τῆσ ἐμῆσ·

εἶχον γὰρ χρήμασι πείσασ κυβερνήτην Φαντίαν ἅπαντα τὸν χρόνον, ὃσ ἐδόκει τῶν Ἑλλήνων ἄριστοσ εἶναι, παρεσκευασάμην δὲ καὶ τὸ πλήρωμα πρὸσ ἐκεῖνον καὶ τὴν ἄλλην ὑπηρεσίαν ἀκόλουθον. καὶ ταῦθ’ ὅτι ἀληθῆ λέγω, πάντεσ ἐπίστασθε, ὅσοι ἐτυγχάνετε ὄντεσ ἐκεῖ τῶν στρατιωτῶν. κάλεσον δὲ καὶ Ναυσίμαχον. Μαρτυρία αἱ μὲν τοίνυν σωθεῖσαι τῶν νεῶν δώδεκα ἦσαν· ἐγὼ δ’ ὑμῖν δύο ἐκόμισα, τὴν ἐμαυτοῦ καὶ τὴν Ναυσιμάχου τριήρη.

καὶ οὕτω πολλοὺσ κινδύνουσ ὑπὲρ ὑμῶν κεκινδυνευκὼσ καὶ τοσαῦτα ἀγαθὰ εἰργασμένοσ τὴν πόλιν, νυνὶ δέομαι οὐ δωρεὰν ὥσπερ ἕτεροι ἀντὶ τούτων παρ’ ὑμῶν λαβεῖν, ἀλλὰ μὴ στερηθῆναι τῶν ἐμαυτοῦ, ἡγούμενοσ καὶ ὑμῖν αἰσχρὸν εἶναι παρά τε ἑκόντοσ ἐμοῦ καὶ παρ’ ἄκοντοσ λαμβάνειν.

καὶ οὐ τοσοῦτόν μοι μέλει εἴ με δεῖ τὰ ὄντα ἀπολέσαι·

ἀλλ’ οὐκ ἂν δεξαίμην ὑβρισθῆναι, οὐδὲ παραστῆναι τοῖσ διαδυομένοισ τὰσ λῃτουργίασ ἐμοὶ μὲν ἀχάριστα εἶναι τὰ εἰσ ὑμᾶσ ἀνηλωμένα, ἐκείνουσ δὲ δοκεῖν ὀρθῶσ βεβουλεῦσθαι ὅτι ὑμῖν οὐδὲν προεῖνται τῶν σφετέρων αὐτῶν. ἐὰν οὖν ἐμοὶ πεισθῆτε, τά τε δίκαια ψηφιεῖσθε καὶ τὰ λυσιτελοῦντα ὑμῖν αὐτοῖσ αἱρήσεσθε. ὁρᾶτε γάρ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τὰ προσιόντα τῇ πόλει ὡσ ὀλίγα ἐστί, καὶ ταῦτα ὡσ ὑπὸ τῶν ἐφεστηκότων ἁρπάζεται·

ὥστ’ ἄξιον ταύτην ἡγεῖσθαι πρόσοδον βεβαιοτάτην τῇ πόλει, τὰσ οὐσίασ τῶν ἐθελόντων λῃτουργεῖν. ἐὰν οὖν εὖ βουλεύσησθε, οὐδὲν ἧττον ἐπιμελήσεσθε τῶν ἡμετέρων χρημάτων ἢ τῶν ἰδίων τῶν ὑμετέρων αὐτῶν, εἰδότεσ ὅτι ἕξετε πᾶσι χρῆσθαι τοῖσ ἡμετέροισ ὥσπερ καὶ πρότερον· οἶμαι δὲ πάντασ ὑμᾶσ ἐπίστασθαι ὅτι τῶν ἐμῶν ἐγὼ πολὺ βελτίων ὑμῖν ἔσομαι ταμίασ τῶν τὰ τῆσ πόλεωσ ὑμῖν ταμιευόντων.

ἐὰν δ’ ἐμὲ πένητα ποιήσητε, καὶ ὑμᾶσ αὐτοὺσ ἀδικήσετε· ἕτεροι δὲ καὶ ταῦτα διανεμοῦνται, ὥσπερ καὶ τἆλλα. ἄξιον δέ ἐστιν ἐνθυμηθῆναι ὅτι πολὺ μᾶλλον ὑμῖν προσήκει τῶν ὑμετέρων ἐμοὶ διδόναι ἢ τῶν ἐμῶν ἐμοὶ ἀμφισβητῆσαι, καὶ πένητα γενόμενον ἐλεῆσαι μᾶλλον ἢ πλουτοῦντι φθονῆσαι, καὶ τοῖσ θεοῖσ εὔχεσθαι τοὺσ ἄλλουσ εἶναι τοιούτουσ πολίτασ, ἵνα τῶν μὲν ὑμετέρων <μὴ> ἐπιθυμήσωσι, τὰ δὲ σφέτερα αὐτῶν εἰσ ὑμᾶσ ἀναλίσκωσιν.

ἡγοῦμαι δ’, ὦ ἄνδρεσ δικασταί καὶ μηδεὶσ ὑμῶν ἀχθεσθῇ, πολὺ ἂν δικαιότερον ὑμᾶσ ὑπὸ τῶν ζητητῶν ἀπογραφῆναι τὰ ἐμὰ ἔχειν, ἢ ἐμὲ νυνὶ κινδυνεύειν ὡσ τοῦ δημοσίου χρήματα ἔχοντα.

τοιοῦτον γὰρ ἐμαυτὸν τῇ πόλει παρέχω, ὥστε ἰδίᾳ μὲν τῶν <ὄντων> φείδομαι, δημοσίᾳ δὲ λῃτουργῶν ἥδομαι, καὶ οὐκ ἐπὶ τοῖσ περιοῦσι μέγα φρονῶ, ἀλλ’ ἐπὶ τοῖσ εἰσ ὑμᾶσ ἀνηλωμένοισ, ἡγούμενοσ τούτων μὲν αὐτὸσ αἴτιοσ εἶναι, τὴν δ’ οὐσίαν ἑτέρουσ μοι καταλιπεῖν, καὶ διὰ ταύτην μὲν ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν ἀδίκωσ συκοφαντεῖσθαι, δι’ ἐκεῖνα δὲ ὑφ’ ὑμῶν δικαίωσ σῴζεσθαι. ὥστ’ οὐκ ἂν εἰκότωσ ἕτεροί με ἐξῃτήσαντο παρ’ ὑμῶν, ἀλλὰ καὶ εἴ τισ τῶν ἐμῶν φίλων τοιοῦτον ἀγῶνα ἠγωνίζετο, ὑμᾶσ ἂν ἠξίουν ἐμοὶ δοῦναι τὴν χάριν, καὶ εἰ παρ’ ἄλλοισ ἐκινδύνευον, ὑμᾶσ εἶναι τοὺσ δεομένουσ ὑπὲρ ἐμοῦ.

<οὐ γὰρ ἂν> τοῦτό γε εἰπεῖν ἔχοι τισ, ὡσ πολλὰσ ἀρχὰσ ἄρξασ ἐκ τῶν ὑμετέρων ὠφέλημαι, ἢ ὡσ αἰσχρὰσ δίκασ δεδίκασμαι, ἢ ὡσ αἰσχροῦ τινοσ αἴτιόσ εἰμι, ἢ ὡσ τὰσ τῆσ πόλεωσ συμφορὰσ ἀσμένωσ εἶδον·

ὑπὲρ ἁπάντων δὲ καὶ <τῶν> ἰδίων καὶ τῶν δημοσίων οὕτωσ ἡγοῦμαί μοι πεπολιτεῦσθαι καὶ ὑμᾶσ εἰδέναι, ὥστε οὐδὲν δεῖν με ἀπολογήσασθαι περὶ αὐτῶν. δέομαι οὖν ὑμῶν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τὴν αὐτὴν νῦν περὶ ἐμοῦ γνώμην ἔχειν ἥνπερ καὶ ἐν τῷ τέωσ χρόνῳ, καὶ μὴ μόνον τῶν δημοσίων λῃτουργιῶν μεμνῆσθαι, ἀλλὰ τῶν ἰδίων ἐπιτηδευμάτων ἐνθυμεῖσθαι, ἡγουμένουσ ταύτην εἶναι τὴν λῃτουργίαν ἐπιπονωτάτην, διὰ τέλουσ τὸν πάντα χρόνον κόσμιον εἶναι καὶ σώφρονα καὶ μήθ’ ὑφ’ ἡδονῆσ ἡττηθῆναι μήθ’ ὑπὸ κέρδουσ ἐπαρθῆναι, ἀλλὰ τοιοῦτον παρασχεῖν ἑαυτὸν ὥστε μηδένα τῶν πολιτῶν μήτε μέμψασθαι μήτε δίκην τολμῆσαι προσκαλέσασθαι.

οὔκουν ἄξιον, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, πειθομένουσ κατηγόροισ τοιούτοισ ἐμοῦ καταψηφίσασθαι, οἳ περὶ ἀσεβείασ μὲν ἀγωνιζόμενοι τηλικοῦτοι γεγόνασιν, οὐκ ἂν δυνάμενοι δ’ ὑπὲρ τῶν σφετέρων ἁμαρτημάτων ἀπολογήσασθαι ἑτέρων κατηγορεῖν τολμῶσι.

καὶ ὧν Κινησίασ οὕτω διακείμενοσ πλείουσ στρατείασ ἐστράτευται, οὗτοι περὶ τῶν τῆσ πόλεωσ ἀγανακτοῦσι. καὶ ἐξ ὧν μὲν ἡ πόλισ εὐδαίμων ἔσται, οὐ συμβάλλονται, πάντα δὲ ποιοῦσιν ὅπωσ ὑμεῖσ τοῖσ εὖ πεποιηκόσιν ὀργισθήσεσθε. οὗτοι μὲν οὖν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἐν τῷ δήμῳ κατείποιεν ὑμῖν τὰ σφέτερ’ αὐτῶν ἐπιτηδεύματα·

οὐ γὰρ ἂν ἔχοιμι ὅ τι τούτου μεῖζον αὐτοῖσ εὐξαίμην κακόν· ἐγὼ δ’ ὑμῶν δέομαι καὶ ἱκετεύω καὶ ἀντιβολῶ μὴ καταγνῶναι δωροδοκίαν ἐμοῦ, μηδ’ ἡγήσασθαι τοσαῦτα χρήματα εἶναι, <δι’> ἃ ἐγὼ βουληθείην ἄν τι κακὸν τῇ πόλει γενέσθαι. μαινοίμην γὰρ <ἄν>, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, εἰ τὴν μὲν πατρῴαν οὐσίαν φιλοτιμούμενοσ εἰσ ὑμᾶσ ἀναλίσκοιμι, ἐπὶ δὲ τῷ τῆσ πόλεωσ κακῷ παρὰ τῶν ἄλλων δωροδοκοίην.

ἐγὼ μὲν οὖν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, οὐκ οἶδ’ οὕστινασ ἢ ὑμᾶσ ἐβουλήθην περὶ ἐμοῦ δικαστὰσ γενέσθαι, εἴπερ χρὴ τοὺσ εὖ πεπονθότασ περὶ τῶν εὖ πεποιηκότων εὔχεσθαι τὴν ψῆφον φέρειν. καὶ μὲν δή, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἐπιθυμῶ γὰρ καὶ τούτων μνησθῆναι οὐδεπώποτε λῃτουργεῖν ὑπὲρ ὑμῶν δέον <δεινὸν ἡγούμην>, εἰ τοσούτῳ πενεστέρουσ τοὺσ παῖδασ καταλείψω, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον εἰ μὴ προθύμωσ ποιήσω τὰ προσταχθέντα·

οὐδ’ εἴ ποτε κινδυνεύσειν ἐν ταῖσ ναυμαχίαισ μέλλοιμι, οὐδεπώποτ’ ἠλέησα οὐδ’ ἐδάκρυσα οὐδ’ ἐμνήσθην γυναικὸσ οὐδὲ παίδων τῶν ἐμαυτοῦ, οὐδ’ ἡγούμην δεινὸν εἶναι εἰ τελευτήσασ ὑπὲρ τῆσ πατρίδοσ τὸν βίον ὀρφανοὺσ καὶ πατρὸσ ἀπεστερημένουσ αὐτοὺσ καταλείψω, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον εἰ σωθεὶσ αἰσχρῶσ ὀνείδη καὶ ἐμαυτῷ καὶ ἐκείνοισ περιάψω.

ἀνθ’ ὧν ὑμᾶσ ἀπαιτῶ νῦν τὴν χάριν, καὶ ἀξιῶ, ἐν τοῖσ κινδύνοισ ἐμοῦ τοιαύτην περὶ ὑμῶν γνώμην ἔχοντοσ, ὑμᾶσ νυνὶ ἐν τῷ θαρραλέῳ ὄντασ ἐμὲ καὶ τοὺσ παῖδασ τούτουσ περὶ πολλοῦ ποιήσασθαι, ἡγουμένουσ ἡμῖν μὲν δεινὸν ὑμῖν δὲ αἰσχρὸν εἶναι, εἰ ἀναγκασθησόμεθα ἐπὶ τοιαύταισ αἰτίαισ ἄτιμοι γενέσθαι, ἢ στερηθέντεσ τῶν ὑπαρχόντων πένητεσ εἶναι καὶ πολλῶν ἐνδεεῖσ ὄντεσ περιιέναι, ἀνάξια μὲν ἡμῶν αὐτῶν πεπονθότεσ, ἀνάξια δὲ τῶν εἰσ ὑμᾶσ ὑπηργμένων.

μηδαμῶσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί· ἀλλ’ ἀποψηφισάμενοι τοιούτοισ ἡμῖν χρῆσθε πολίταισ οἱοίσπερ ἐν τῷ πρόσθεν χρόνῳ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Lysias, Speeches, Ἀπολογία δωροδοκίασ ἀπαράσημος

(리시아스, Speeches, Ἀπολογία δωροδοκίασ ἀπαράσημος)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION