헬라어 문장 검색 - Λψσιασ́Σπεεξηέ19́

(리시아스, Speeches, Ὑπὲρ τῶν Ἀριστοφάνουσ χρημάτων, πρὸσ τὸ δημόσιον)

πολλήν μοι ἀπορίαν παρέχει ὁ ἀγὼν οὑτοσί, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὅταν ἐνθυμηθῶ ὅτι, ἐὰν ἐγὼ μὲν μὴ νῦν εὖ εἴπω, οὐ μόνον ἐγὼ ἀλλὰ καὶ ὁ πατὴρ δόξει ἄδικοσ εἶναι, καὶ τῶν ὄντων ἁπάντων στερήσομαι. ἀνάγκη οὖν, εἰ καὶ μὴ δεινὸσ πρὸσ ταῦτα πέφυκα, βοηθεῖν τῷ πατρὶ καὶ ἐμαυτῷ οὕτωσ ὅπωσ ἂν δύνωμαι. τὴν μὲν οὖν παρασκευὴν καὶ <τὴν> προθυμίαν τῶν ἐχθρῶν ὁρᾶτε, καὶ οὐδὲν δεῖ περὶ τούτων λέγειν·

τὴν δ’ ἐμὴν ἀπειρίαν πάντεσ ἴσασιν, ὅσοι ἐμὲ γιγνώσκουσιν. αἰτήσομαι οὖν ὑμᾶσ δίκαια καὶ ῥᾴδια χαρίσασθαι, ἄνευ ὀργῆσ καὶ ἡμῶν ἀκοῦσαι, ὥσπερ <καὶ> τῶν κατηγόρων. ἀνάγκη γὰρ τὸν ἀπολογούμενον, κἂν ἐξ ἴσου ἀκροᾶσθε, ἔλαττον ἔχειν.

οἱ μὲν γὰρ ἐκ πολλοῦ χρόνου ἐπιβουλεύοντεσ, αὐτοὶ ἄνευ κινδύνων ὄντεσ, τὴν κατηγορίαν ἐποιήσαντο, ἡμεῖσ δὲ ἀγωνιζόμεθα μετὰ δέουσ καὶ διαβολῆσ καὶ κινδύνου <τοῦ> μεγίστου. εἰκὸσ οὖν ὑμᾶσ εὔνοιαν πλείω ἔχειν τοῖσ ἀπολογουμένοισ. οἶμαι γὰρ πάντασ ὑμᾶσ εἰδέναι ὅτι πολλοὶ ἤδη πολλὰ καὶ δεινὰ κατηγορήσαντεσ παραχρῆμα ἐξηλέγχθησαν ψευδόμενοι οὕτω φανερῶσ, ὥστε ὑπὸ πάντων τῶν παραγενομένων μισηθέντεσ ἀπελθεῖν·

οἱ δ’ αὖ μαρτυρήσαντεσ τὰ ψευδῆ καὶ ἀδίκωσ ἀπολέσαντεσ ἀνθρώπουσ ἑάλωσαν, ἡνίκα οὐδὲν ἦν πλέον τοῖσ πεπονθόσιν. ὅτ’ οὖν τοιαῦτα πολλὰ γεγένηται, ὡσ ἐγὼ ἀκούω, εἰκὸσ ὑμᾶσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, μήπω τοὺσ τῶν κατηγόρων λόγουσ ἡγεῖσθαι πιστούσ, πρὶν ἂν καὶ ἡμεῖσ εἴπωμεν.

ἀκούω γὰρ ἔγωγε, καὶ ὑμῶν δὲ τοὺσ πολλοὺσ οἶμαι εἰδέναι, ὅτι πάντων δεινότατόν ἐστι διαβολή. μάλιστα δὲ τοῦτο ἔχοι ἄν τισ ἰδεῖν, ὅταν πολλοὶ ἐπὶ τῇ αὐτῇ αἰτίᾳ εἰσ ἀγῶνα καταστῶσιν.

ὡσ γὰρ ἐπὶ τὸ πολὺ οἱ τελευταῖοι κρινόμενοι σῴζονται· πεπαυμένοι γὰρ τῆσ ὀργῆσ αὐτῶν ἀκροᾶσθε, καὶ τοὺσ ἐλέγχουσ ἤδη ἐθέλοντεσ ἀποδέχεσθε. ἐνθυμεῖσθε οὖν ὅτι Νικόφημοσ καὶ Ἀριστοφάνησ ἄκριτοι ἀπέθανον, πρὶν παραγενέσθαι τινὰ αὐτοῖσ ἐλεγχομένοισ ὡσ ἠδίκουν.

οὐδεὶσ γὰρ οὐδ’ εἶδεν ἐκείνουσ μετὰ τὴν σύλληψιν· οὐδὲ γὰρ θάψαι τὰ σώματ’ αὐτῶν ἀπέδοσαν, ἀλλ’ οὕτω δεινὴ <ἡ> συμφορὰ γεγένηται ὥστε πρὸσ τοῖσ ἄλλοισ καὶ τούτου ἐστέρηνται. ἀλλὰ ταῦτα μὲν ἐάσω·

οὐδὲν γὰρ ἂν περαίνοιμι· πολὺ δὲ ἀθλιώτεροι δοκοῦσί μοι οἱ παῖδεσ οἱ Ἀριστοφάνουσ· οὐδένα γὰρ οὔτ’ ἰδίᾳ οὔτε δημοσίᾳ ἠδικηκότεσ οὐ μόνον τὰ πατρῷα ἀπολωλέκασι παρὰ τοὺσ νόμουσ τοὺσ ὑμετέρουσ, ἀλλὰ καὶ ἣ ὑπόλοιποσ ἐλπὶσ ἦν, ἀπὸ <τῶν> τοῦ πάππου ἐκτραφῆναι, ἐν οὕτω δεινῶ καθέστηκεν. ἔτι δ’ ἡμεῖσ ἐστερημένοι μὲν κηδεστῶν, ἐστερημένοι δὲ τῆσ προικόσ, παιδάρια δὲ τρία ἠναγκασμένοι τρέφειν, προσέτι συκοφαντούμεθα καὶ κινδυνεύομεν περὶ ὧν οἱ πρόγονοι ἡμῖν κατέλιπον κτησάμενοι ἐκ τοῦ δικαίου. καίτοι, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὁ ἐμὸσ πατὴρ ἐν ἅπαντι τῷ βίῳ πλείω εἰσ τὴν πόλιν ἀνήλωσεν ἢ εἰσ αὑτὸν καὶ τοὺσ οἰκείουσ, διπλάσια δὲ ἢ νῦν ἔστιν ἡμῖν, ὡσ ἐγὼ λογιζομένῳ αὐτῷ πολλάκισ παρεγενόμην.

μὴ οὖν προκαταγιγνώσκετε ἀδικίαν τοῦ εἰσ αὑτὸν μὲν μικρὰ δαπανῶντοσ, ὑμῖν δὲ πολλὰ καθ’ ἕκαστον τὸν ἐνιαυτόν, ἀλλ’ ὅσοι καὶ τὰ πατρῷα καὶ ἐάν τί ποθεν λάβωσιν, εἰσ τὰσ αἰσχίστασ ἡδονὰσ εἰθισμένοι εἰσὶν ἀναλίσκειν.

χαλεπὸν μὲν οὖν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἀπολογεῖσθαι πρὸσ δόξαν ἣν ἔνιοι ἔχουσι περὶ τῆσ Νικοφήμου οὐσίασ, καὶ σπάνιν ἀργυρίου ἣ νῦν ἐστιν ἐν τῇ πόλει, καὶ τοῦ ἀγῶνοσ πρὸσ τὸ δημόσιον ὄντοσ·

ὅμωσ δὲ καὶ τούτων ὑπαρχόντων ῥᾳδίωσ γνώσεσθε ὅτι οὐκ ἀληθῆ ἐστι τὰ κατηγορημένα. δέομαι δ’ ὑμῶν πάσῃ τέχνῃ καὶ μηχανῇ μετ’ εὐνοίασ ἀκροασαμένουσ ἡμῶν διὰ τέλουσ ὅ τι ἂν ὑμῖν ἄριστον καὶ εὐορκότατον νομίζητε εἶναι, τοῦτο ψηφίσασθαι. πρῶτον μὲν οὖν, ᾧ τρόπῳ κηδεσταὶ ἡμῖν ἐγένοντο, διδάξω ὑμᾶσ.

στρατηγῶν γὰρ Κόνων περὶ Πελοπόννησον, τριηραρχήσαντι τῷ ἐμῷ πατρὶ πάλαι φίλοσ γεγενημένοσ, ἐδεήθη δοῦναι τὴν <ἐμὴν> ἀδελφὴν αἰτοῦντι τῷ ὑεῖ τῷ Νικοφήμου. ὁ δὲ ὁρῶν αὐτοὺσ ὑπ’ ἐκείνου τε πεπιστευμένουσ γεγονότασ τε ἐπιεικεῖσ τῇ <τε> πόλει ἔν γε τῷ τότε χρόνῳ ἀρέσκοντασ, ἐπείσθη δοῦναι, οὐκ εἰδὼσ τὴν ἐσομένην διαβολήν, ἀλλ’ ὅτε καὶ ὑμῶν ὁστισοῦν ἂν ἐκείνοισ ἠξίωσε κηδεστὴσ γενέσθαι, ἐπεὶ ὅτι γε οὐ χρημάτων ἕνεκα, ῥᾴδιον γνῶναι ἐκ τοῦ βίου παντὸσ καὶ τῶν ἔργων τῶν τοῦ πατρόσ.

ἐκεῖνοσ γὰρ ὅτ’ ἦν ἐν τῇ ἡλικίᾳ, παρὸν μετὰ πολλῶν χρημάτων γῆμαι ἄλλην, τὴν ἐμὴν μητέρα ἔλαβεν οὐδὲν ἐπιφερομένην, ὅτι δὲ Ξενοφῶντοσ ἦν θυγάτηρ τοῦ Εὐριπίδου ὑέοσ, ὃσ οὐ μόνον ἰδίᾳ χρηστὸσ ἐδόκει εἶναι, ἀλλὰ καὶ στρατηγεῖν αὐτὸν ἠξιώσατε, ὡσ ἐγὼ ἀκούω.

τὰσ τοίνυν ἐμὰσ ἀδελφὰσ ἐθελόντων τινῶν λαβεῖν ἀπροίκουσ πάνυ πλουσίων οὐκ ἔδωκεν, ὅτι ἐδόκουν κάκιον γεγονέναι, ἀλλὰ τὴν μὲν Φιλομήλῳ τῷ Παιανιεῖ, ὃν οἱ πολλοὶ βελτίω ἡγοῦνται εἶναι ἢ πλουσιώτερον, τὴν δὲ πένητι γεγενημένῳ οὐ διὰ κακίαν, ἀδελφιδῷ δὲ ὄντι Φαίδρῳ <τῷ> Μυρρινουσίῳ, ἐπιδοὺσ τετταράκοντα μνᾶσ, κᾆτ’ Ἀριστοφάνει τὸ ἴσον.

πρὸσ δὲ τούτοισ ἐμοὶ πολλὴν ἐξὸν πάνυ προῖκα λαβεῖν ἐλάττω συνεβούλευσεν, ὥστε εὖ εἰδέναι ὅτι κηδεσταῖσ χρησοίμην κοσμίοισ καὶ σώφροσι.

καὶ νῦν ἔχω γυναῖκα τὴν Κριτοδήμου θυγατέρα τοῦ Ἀλωπεκῆθεν, ὃσ ὑπὸ Λακεδαιμονίων ἀπέθανεν, ὅτε ἡ ναυμαχία ἐγένετο ἐν Ἑλλησπόντῳ. καίτοι, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὅστισ αὐτόσ τε ἄνευ χρημάτων ἔγημε τοῖν τε θυγατέροιν πολὺ ἀργύριον ἐπέδωκε τῷ τε ὑεῖ ὀλίγην προῖκα ἔλαβε, πῶσ οὐκ εἰκὸσ περὶ τούτου πιστεύειν ὡσ οὐχ ἕνεκα χρημάτων τούτοισ κηδεστὴσ ἐγένετο;

ἀλλὰ μὴν ὅ γε Ἀριστοφάνησ ἤδη ἔχων τὴν γυναῖκα ὅτι πολλοῖσ ἂν μᾶλλον ἐχρῆτο ἢ τῷ ἐμῷ πατρί, ῥᾴδιον γνῶναι.

ἥ τε γὰρ ἡλικία πολὺ διάφοροσ, ἥ τε φύσισ ἔτι πλέον· ἐκείνου μὲν γὰρ ἦν τὰ ἑαυτοῦ πράττειν, Ἀριστοφάνησ δὲ οὐ μόνον τῶν ἰδίων ἀλλὰ καὶ τῶν κοινῶν ἐβούλετο ἐπιμελεῖσθαι, καὶ εἴ τι ἦν αὐτῷ ἀργύριον, ἀνήλωσεν ἐπιθυμῶν τιμᾶσθαι. γνώσεσθε δὲ ὅτι ἀληθῆ λέγω ἐξ αὐτῶν ὧν ἐκεῖνοσ ἔπραττε.

πρῶτον μὲν γὰρ βουλομένου Κόνωνοσ πέμπειν τινὰ εἰσ Σικελίαν, ᾤχετο ὑποστὰσ μετὰ Εὐνόμου, Διονυσίου φίλου ὄντοσ καὶ ξένου, τὸ πλῆθοσ τὸ ὑμέτερον πλεῖστα ἀγαθὰ πεποιηκότοσ, ὡσ ἐγὼ ἀκήκοα τῶν ἐν Πειραιεῖ παραγενομένων. ἦσαν δ’ ἐλπίδεσ τοῦ πλοῦ πεῖσαι Διονύσιον κηδεστὴν μὲν γενέσθαι Εὐαγόρᾳ, πολέμιον δὲ Λακεδαιμονίοισ, φίλον δὲ καὶ σύμμαχον τῇ πόλει τῇ ὑμετέρᾳ.

καὶ ταῦτ’ ἔπραττον πολλῶν κινδύνων ὑπαρχόντων πρὸσ τὴν θάλατταν καὶ τοὺσ πολεμίουσ, καὶ ἔπεισαν Διονύσιον μὴ πέμψαι τριήρεισ ἃσ τότε παρεσκευάσατο Λακεδαιμονίοισ. μετὰ δὲ ταῦτα ἐπειδὴ οἱ πρέσβεισ ἧκον ἐκ Κύπρου ἐπὶ τὴν βοήθειαν, οὐδὲν ἐνέλιπε προθυμίασ σπεύδων.

ὑμεῖσ δὲ <δέκα> τριήρεισ αὐτοῖσ ἔδοτε καὶ τἆλλα ἐψηφίσασθε, ἀργυρίου δ’ εἰσ τὸν ἀπόστολον ἠπόρουν. ὀλίγα μὲν γὰρ ἦλθον ἔχοντεσ χρήματα, πολλῶν δὲ προσεδεήθησαν· οὐ γὰρ μόνον εἰσ τὰσ ναῦσ, ἀλλὰ καὶ πελταστὰσ ἐμισθώσαντο καὶ ὅπλα ἐπρίαντο. Ἀριστοφάνησ δ’ οὖν τῶν χρημάτων τὰ μὲν πλεῖστα αὐτὸσ παρέσχεν·

ἐπειδὴ δὲ οὐχ ἱκανὰ ἦν, τοὺσ φίλουσ ἔπειθε δεόμενοσ καὶ ἐγγυώμενοσ, καὶ τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ ὁμοπατρίου ἀποκειμένασ παρ’ αὐτῷ τετταράκοντα μνᾶσ λαβὼν κατεχρήσατο. τῇ δὲ προτεραίᾳ ᾗ ἀνήγετο, εἰσελθὼν ὡσ τὸν πατέρα τὸν ἐμὸν ἐκέλευσε χρῆσαι ὅ τι εἰή ἀργύριον. προσδεῖν γὰρ ἔφη πρὸσ τὸν μισθὸν τοῖσ πελτασταῖσ. ἦσαν δ’ ἡμῖν ἔνδον ἑπτὰ μναῖ· ὁ δὲ καὶ ταύτασ λαβὼν κατεχρήσατο. τίνα γὰρ οἰέσθε, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, φιλότιμον μὲν ὄντα, ἐπιστολῶν δ’ αὐτῷ ἡκουσῶν παρὰ τοῦ πατρὸσ μηδενὸσ ἀπορήσειν ἐν Κύπρῳ, ᾑρημένον δὲ πρεσβευτὴν καὶ μέλλοντα πλεῖν ὡσ Εὐαγόραν, ὑπολιπέσθαι ἄν τι τῶν ὄντων, ἀλλ’ οὐχ ἃ ἦν δυνατὸσ πάντα παρασχόντα χαρίσασθαι ἐκείνῳ τε καὶ κομίσασθαι μὴ ἐλάττω;

ὡσ τοίνυν ταῦτ’ ἐστὶν ἀληθῆ, κάλει μοι Εὔνομον. Μαρτυρία <κάλει μοι καὶ τοὺσ ἄλλουσ μάρτυρασ. Μάρτυρεσ> τῶν μὲν μαρτύρων ἀκούετε, οὐ μόνον ὅτι ἔχρησαν τὸ <ἀργύριον> ἐκείνου δεηθέντοσ, ἀλλὰ καὶ ὅτι ἀπειλήφασιν·

ἐκομίσθη γὰρ αὐτοῖσ ἐπὶ τῆσ τριήρουσ.

ῥᾴδιον μὲν οὖν ἐκ τῶν εἰρημένων γνῶναι ὅτι τοιούτων καιρῶν συμπεσόντων οὐδενὸσ ἂν ἐφείσατο τῶν ἑαυτοῦ·

ὃ δὲ μέγιστον τεκμήριον·

Δῆμοσ γὰρ ὁ Πυριλάμπουσ, τριηραρχῶν εἰσ Κύπρον, ἐδεήθη μου προσελθεῖν αὐτῷ, λέγων ὅτι ἔλαβε <μὲν> σύμβολον παρὰ βασιλέωσ τοῦ μεγάλου φιάλην χρυσῆν, δώσει δ’ Ἀριστοφάνει, λαβὼν ἑκκαίδεκα μνᾶσ ἐπ’ αὐτῇ, ἵν’ ἔχοι ἀναλίσκειν εἰσ τὴν τριηραρχίαν· ἐπειδὴ δὲ εἰσ Κύπρον ἀφίκοιτο, λύσεσθαι ἀποδοὺσ εἴκοσι μνᾶσ· πολλῶν γὰρ ἀγαθῶν καὶ ἄλλων χρημάτων εὐπορήσειν διὰ τὸ σύμβολον ἐν πάσῃ τῇ ἠπείρῳ. Ἀριστοφάνησ τοίνυν ἀκούων μὲν ταῦτα Δήμου, δεομένου δ’ ἐμοῦ, μέλλων δ’ ἄξειν <τὸ> χρυσίον, τέτταρασ δὲ μνᾶσ τόκον λήψεσθαι, οὐκ ἔφη εἶναι, ἀλλ’ ὤμνυε καὶ προσδεδανεῖσθαι τοῖσ ξένοισ ἄλλοθεν, ἐπειδὴ ἥδιστ’ <ἂν> ἀνθρώπων ἄγειν τε εὐθὺσ ἐκεῖνο τὸ σύμβολον καὶ χαρίσασθαι ἡμῖν ἃ ἐδεόμεθα.

ὡσ δὲ ταῦτ’ ἐστὶν ἀληθῆ, μάρτυρασ ὑμῖν παρέξομαι.

Μάρτυρεσ ὅτι μὲν τοίνυν οὐ κατέλιπεν Ἀριστοφάνησ ἀργύριον οὐδὲ χρυσίον, ῥᾴδιον γνῶναι ἐκ τῶν εἰρημένων καὶ μεμαρτυρημένων· χαλκώματα δὲ σύμμεικτα οὐ πολλὰ ἐκέκτητο, ἀλλὰ καὶ ὅθ’ εἱστία τοὺσ παρ’ Εὐαγόρου πρεσβεύοντασ, αἰτησάμενοσ ἐχρήσατο.

ἃ δὲ κατέλιπεν, ἀναγνώσεται ὑμῖν. Ἀπογραφὴ Χαλκωμάτων ἴσωσ ἐνίοισ ὑμῶν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, δοκεῖ ὀλίγα εἶναι· ἀλλ’ ἐκεῖνο ἐνθυμεῖσθε, ὅτι <αὐτῷ> πρὶν Νικοφήμῳ ἢ καὶ Ἀριστοφάνει πρὶν τὴν ναυμαχίαν νικῆσαι <Κόνωνα> γῆ μὲν οὐκ ἦν ἀλλ’ ἢ χωρίδιον μικρὸν Ῥαμνοῦντι.

ἐγένετο δ’ <ἡ> ναυμαχία ἐπ’ Εὐβουλίδου ἄρχοντοσ. ἐν οὖν τέτταρσιν ἢ πέντε ἔτεσι, πρότερον μὴ ὑπαρχούσησ οὐσίασ, χαλεπόν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τραγῳδοῖσ τε δὶσ χορηγῆσαι, ὑπὲρ τε καὶ τοῦ πατρόσ, καὶ τρία ἔτη συνεχῶσ τριηραρχῆσαι, εἰσφοράσ τε πολλάσ εἰσενηνοχέναι, οἰκίαν τε πεντήκοντα μνῶν πρίασθαι, γῆσ τε πλέον ἢ τριακόσια πλέθρα κτήσασθαι·

ἔτι δὲ πρὸσ τούτοισ οἰέσθε χρῆναι ἔπιπλα πολλὰ καταλελοιπέναι; ἀλλ’ οὐδ’ οἱ πάλαι πλούσιοι δοκοῦντεσ εἶναι ἄξια λόγου ἔχοιεν ἂν ἐξενεγκεῖν·

ἐνίοτε γὰρ οὐκ ἔστιν, οὐδ’ ἐάν τισ πάνυ ἐπιθυμῇ, πρίασθαι τοιαῦτα <ἃ> κτησαμένῳ εἰσ τὸν λοιπὸν χρόνον ἡδονὴν ἂν παρέχοι. ἀλλὰ τόδε σκοπεῖτε·

τῶν ἄλλων, ὅσων ἐδημεύσατε <τὰ> χρήματα, οὐχ ὅπωσ σκεύη ἀπέδοσθε, ἀλλὰ καὶ αἱ θύραι ἀπὸ τῶν οἰκημάτων ἀφηρπάσθησαν· ἡμεῖσ δὲ ἤδη δεδημευμένων καὶ ἐξεληλυθυίασ τῆσ ἐμῆσ ἀδελφῆσ φύλακα κατεστήσαμεν <ἐν> τῇ ἐρήμῃ οἰκίᾳ, ἵνα μήτε θυρώματα μήτε ἀγγεῖα μήτε ἄλλο μηδὲν ἀπόλοιτο. ἔπιπλα δὲ ἀπεφαίνετο πλεῖν ἢ χιλίων δραχμῶν, ὅσα οὐδενὸσ πώποτ’ ἐλάβετε. πρὸσ δὲ τούτοισ καὶ πρότερον πρὸσ τοὺσ συνδίκουσ καὶ νῦν ἐθέλομεν πίστιν δοῦναι, ἥτισ ἐστὶ μεγίστη τοῖσ ἀνθρώποισ, μηδὲν ἔχειν τῶν Ἀριστοφάνουσ χρημάτων, ἐνοφείλεσθαι δὲ τὴν προῖκα τῆσ ἀδελφῆσ καὶ ἑπτὰ μνᾶσ ἃσ ᾤχετο λαβὼν παρὰ τοῦ πατρὸσ τοῦ ἐμοῦ.

πῶσ ἂν οὖν εἰε͂ν ἄνθρωποι ἀθλιώτεροι, ἢ εἰ τὰ σφέτερ’ αὐτῶν ἀπολωλεκότεσ δοκοῖεν τἀκείνων ἔχειν;

ὅ δὲ πάντων δεινότατον, τὴν ἀδελφὴν ὑποδέξασθαι παιδία ἔχουσαν πολλά, καὶ ταῦτα τρέφειν, μηδ’ αὐτοὺσ ἔχοντασ μηδέν, ἐὰν ὑμεῖσ τὰ ὄντ’ ἀφέλησθε. φέρε πρὸσ θεῶν Ὀλυμπίων·

οὕτω γὰρ σκοπεῖτε, ὦ <ἄνδρεσ> δικασταί. εἴ τισ ὑμῶν ἔτυχε δοὺσ Τιμοθέῳ τῷ Κόνωνοσ τὴν θυγατέρα ἢ τὴν ἀδελφήν, καὶ ἐκείνου ἀποδημήσαντοσ καὶ ἐν διαβολῇ γενομένου ἐδημεύθη ἡ οὐσία, καὶ μὴ ἐγένετο τῇ πόλει πραθέντων ἁπάντων τέτταρα τάλαντα ἀργυρίου, διὰ τοῦτο ἠξιοῦτε ἂν τοὺσ ἐκείνου καὶ τοὺσ προσήκοντασ ἀπολέσθαι, ὅτι οὐδὲ πολλοστὸν μέροσ τῆσ δόξησ τῆσ παρ’ ὑμῖν ἐφάνη τὰ χρήματα; ἀλλὰ μὴν τοῦτο πάντεσ ἐπίστασθε Κόνωνα μὲν ἄρχοντα, Νικόφημον δὲ ποιοῦντα ὅ τι ἐκεῖνοσ προστάττοι.

τῶν οὖν ὠφελειῶν Κόνωνα εἰκὸσ πολλοστὸν μέροσ ἄλλῳ τινὶ μεταδιδόναι, ὥστ’ εἰ οἰόνται πολλὰ γενέσθαι Νικοφήμῳ, ὁμολογήσειαν <ἂν> τὰ Κόνωνοσ εἶναι πλεῖν ἢ δεκαπλάσια. ἔτι δὲ φαίνονται οὐδὲν πώποτε διενεχθέντεσ, ὥστ’ εἰκὸσ καὶ περὶ τῶν χρημάτων ταὐτὰ γνῶναι, ἱκανὰ μὲν ἐνθάδε τῷ ὑεῖ ἑκάτερον καταλιπεῖν, τὰ δὲ ἄλλα παρ’ αὑτοῖσ ἔχειν·

ἦν γὰρ Κόνωνι μὲν ὑὸσ ἐν Κύπρῳ καὶ γυνή, Νικοφήμῳ δὲ γυνὴ καὶ θυγάτηρ, ἡγοῦντο δὲ καὶ τὰ ἐκεῖ ὁμοίωσ σφίσιν εἶναι σᾶ ὥσπερ καὶ τὰ ἐνθάδε. πρὸσ δὲ τούτοισ ἐνθυμεῖσθε ὅτι καὶ εἴ τισ μὴ κτησάμενοσ ἀλλὰ παρὰ τοῦ πατρὸσ παραλαβὼν τοῖσ παισὶ διένειμεν, οὐκ ἐλάχιστα ἂν αὑτῷ ὑπέλιπε·

βούλονται γὰρ πάντεσ ὑπὸ τῶν παίδων θεραπεύεσθαι ἔχοντεσ χρήματα μᾶλλον ἢ ἐκείνων δεῖσθαι ἀποροῦντεσ. νῦν τοίνυν εἰ δημεύσαιτε τὰ τοῦ Τιμοθέου, ‐ ‐ ὃ μὴ γένοιτο, εἰ μή τι μέλλει μέγα ἀγαθὸν ἔσεσθαι τῇ πόλει, ‐ ‐ ἐλάττω δὲ ἐξ αὐτῶν λάβοιτ’ ἢ ἃ ἐκ τῶν Ἀριστοφάνουσ γεγένηται, τούτου ἕνεκα ἠξιοῦτε ἂν τοὺσ ἀναγκαίουσ τοὺσ ἐκείνου τὰ σφέτερ’ αὐτῶν ἀπολέσαι;

ἀλλ’ οὐκ εἰκόσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί· ὁ γὰρ Κόνωνοσ θάνατοσ καὶ αἱ διαθῆκαι, ἃσ διέθετο ἐν Κύπρῳ, σαφῶσ ἐδήλωσαν ὅτι πολλοστὸν μέροσ ἦν τὰ χρήματα ὧν ὑμεῖσ προσεδοκᾶτε· τῇ μὲν γὰρ Ἀθηναίᾳ καθιέρωσεν εἰσ ἀναθήματα καὶ τῷ Ἀπόλλωνι εἰσ Δελφοὺσ πεντακισχιλίουσ στατῆρασ·

τῷ δὲ ἀδελφιδῷ τῷ ἑαυτοῦ, ὃσ ἐφύλαττεν αὐτῷ καὶ ἐταμίευε πάντα τὰ ἐν Κύπρῳ, ἔδωκεν ὡσ μυρίασ δραχμάσ, τῷ δὲ ἀδελφῷ τρία τάλαντα· τὰ δὲ λοιπὰ τῷ ὑεῖ κατέλιπε, τάλαντα ἑπτακαίδεκα.

τούτων δὲ κεφάλαιόν τι γίγνεται περὶ τετταράκοντα τάλαντα. καὶ οὐδενὶ οἱο͂́ν τε εἰπεῖν ὅτι διηρπάσθη ἢ ὡσ οὐ δικαίωσ ἀπεφάνθη·

αὐτὸσ γὰρ ἐν τῇ νόσῳ ὢν εὖ φρονῶν διέθετο. καί μοι κάλει τούτων μάρτυρασ. Μάρτυρεσ ἀλλὰ μὴν ὁστισοῦν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, πρὶν ἀμφότερα δῆλα γενέσθαι, πολλοστὸν μέροσ τὰ Νικοφήμου τῶν Κόνωνοσ χρημάτων ᾠήθη ἂν εἶναι. Ἀριστοφάνησ τοίνυν γῆν μὲν καὶ οἰκίαν ἐκτήσατο πλεῖν ἢ πέντε ταλάντων, κατεχορήγησε δὲ ὑπὲρ αὑτοῦ καὶ τοῦ πατρὸσ πεντακισχιλίασ δραχμάσ, τριηραρχῶν δὲ ἀνήλωσεν ὀγδοήκοντα μνᾶσ.

εἰσενήνεκται δὲ ὑπὲρ ἀμφοτέρων οὐκ ἔλαττον μνῶν τετταράκοντα.

εἰσ δὲ τὸν ἐπὶ Σικελίασ πλοῦν ἀνήλωσεν ἑκατὸν μνᾶσ. εἰσ δὲ τὸν ἀπόστολον τῶν τριήρων, ὅτε οἱ Κύπριοι ἦλθον καὶ ἔδοτε αὐτοῖσ τὰσ δέκα ναῦσ, καὶ τῶν πελταστῶν τὴν μίσθωσιν καὶ τῶν ὅπλων τὴν ὠνὴν παρέσχε τρισμυρίασ δραχμάσ. καὶ τούτων κεφάλαιον πάντων γίγνεται μικροῦ λείποντοσ πεντεκαίδεκα τάλαντα. ὥστε οὐκ ἂν εἰκότωσ ἡμᾶσ αἰτιῷσθε, ἐπεὶ τῶν Κόνωνοσ, τῶν ὁμολογουμένων δικαίωσ ἀποφανθῆναι ὑπ’ αὐτοῦ ἐκείνου, πολλαπλασίων δοκούντων πλεῖν ἢ τρίτον μέροσ φαίνεται τὰ Ἀριστοφάνουσ.

καὶ οὐ προσλογιζόμεθα ὅσα αὐτὸσ ἐν Κύπρῳ ἔσχε Νικόφημοσ, οὔσησ αὐτῷ ἐκεῖ γυναικὸσ καὶ θυγατρόσ. ἐγὼ μὲν <οὖν> οὐκ ἀξιῶ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, οὕτω πολλὰ καὶ μεγάλα τεκμήρια παρασχομένουσ ἡμᾶσ ἀπολέσθαι ἀδίκωσ.

ἀκήκοα γὰρ ἔγωγε καὶ τοῦ πατρὸσ καὶ ἄλλων πρεσβυτέρων, ὅτι οὐ νῦν μόνον ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ ἔμπροσθεν χρόνῳ πολλῶν ἐψεύσθητε τῆσ οὐσίασ, οἳ ζῶντεσ μὲν πλουτεῖν ἐδόκουν, ἀποθανόντεσ δὲ πολὺ παρὰ τὴν δόξαν τὴν ὑμετέραν ἐφάνησαν. αὐτίκα Ἰσχομάχῳ, ἑώσ ἔζη, πάντεσ ᾤοντο εἶναι πλεῖν ἢ ἑβδομήκοντα τάλαντα, ὡσ ἐγὼ ἀκούω.

ἐνειμάσθην δὲ τὼ ὑεῖ οὐδὲ δέκα τάλαντα ἑκάτεροσ ἀποθανόντοσ. Στεφάνῳ δὲ τῷ Θάλλου ἐλέγετο εἶναι πλεῖν ἢ πεντήκοντα τάλαντα, ἀποθανόντοσ δ’ ἡ οὐσία ἐφάνη περὶ ἕνδεκα τάλαντα. ὁ τοίνυν Νικίου οἶκοσ προσεδοκᾶτο εἶναι οὐκ ἔλαττον ἢ ἑκατὸν ταλάντων, καὶ τούτων τὰ πολλὰ ἔνδον ἦν.

Νικήρατοσ δὲ ὅτ’ ἀπέθνῃσκεν, ἀργύριον μὲν ἢ χρυσίον οὐδ’ αὐτὸσ ἔφη καταλείπειν οὐδέν, ἀλλὰ τὴν οὐσίαν ἣν κατέλιπε τῷ ὑεῖ, οὐ πλείονοσ ἀξία ἐστὶν ἢ τεττάρων καὶ δέκα ταλάντων. Καλλίασ τοίνυν ὁ Ἱππονίκου, ὅτε νεωστὶ ἐτεθνήκει ὁ πατήρ, ὃσ πλεῖστα τῶν Ἑλλήνων ἐδόκει κεκτῆσθαι, καὶ ὥσ φασι, διακοσίων ταλάντων ἐτιμήσατο <τὰ> αὑτοῦ ὁ πάπποσ, τὸ δὲ τούτου νῦν τίμημα οὐδὲ δυοῖν ταλάντοιν ἐστί.

Κλεοφῶντα δὲ πάντεσ ἴστε, ὅτε, ὅτι πολλὰ ἔτη διεχείρισε τὰ τῆσ πόλεωσ πάντα καὶ προσεδοκᾶτο πάνυ πολλὰ ἐκ τῆσ ἀρχῆσ ἔχειν· ἀποθανόντοσ δ’ αὐτοῦ οὐδαμοῦ δῆλα τὰ χρήματα, ἀλλὰ καὶ οἱ προσήκοντεσ καὶ οἱ κηδεσταί, παρ’ οἷσ <ἂν> κατέλιπεν, ὁμολογουμένωσ πένητέσ εἰσι. φαινόμεθα δὴ καὶ τῶν ἀρχαιοπλούτων πολὺ ἐψευσμένοι καὶ τῶν νεωστὶ ἐν δόξῃ γεγενημένων.

αἴτιον δέ μοι δοκεῖ εἶναι, ὅτι ῥαδίωσ τινὲσ τολμῶσι λέγειν ὡσ ὁ δεῖνα ἔχει τάλαντα πολλὰ ἐκ τῆσ ἀρχῆσ. καὶ ὅσα μὲν περὶ τεθνεώτων λέγουσιν, οὐ πάνυ θαυμάζω οὐ γὰρ ὑπό γε ἐκείνων ἐξελεγχθεῖεν ἄν, ἀλλ’ ὅσα ζώντων ἐπιχειροῦσι καταψεύδεσθαι. αὐτοὶ γὰρ ἔναγχοσ ἠκούετε ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ, ὡσ Διότιμοσ ἔχοι τάλαντα τετταράκοντα πλείω ἢ ὅσα αὐτὸσ ὡμολόγει παρὰ τῶν ναυκλήρων καὶ ἐμπόρων· καὶ ταῦτα, ἐπειδὴ ἦλθεν, ἐκείνου ἀπογράφοντοσ καὶ χαλεπῶσ φέροντοσ ὅτι ἀπὼν διεβάλλετο, οὐδεὶσ ἐξήλεγξε, δεομένησ μὲν τῆσ πόλεωσ χρημάτων, ἐθέλοντοσ δὲ ἐκείνου λογίσασθαι.

ἐνθυμεῖσθε τοίνυν οἱο͂ν ἂν ἐγένετο, εἰ Ἀθηναίων ἁπάντων ἀκηκοότων ὅτι τετταράκοντα τάλαντα ἔχοι Διότιμοσ, εἶτα ἔπαθέ τι πρὶν καταπλεῦσαι δεῦρο.

εἶτα οἱ προσήκοντεσ ἂν αὐτοῦ ἐν κινδύνῳ ἦσαν τῷ μεγίστῳ, εἰ ἔδει αὐτοὺσ πρὸσ τοσαύτην διαβολὴν ἀπολογεῖσθαι, μὴ εἰδότασ μηδὲν τῶν πεπραγμένων. αἴτιοι οὖν εἰσι καὶ ὑμῖν πολλῶν ἤδη ψευσθῆναι καὶ δὴ ἀδίκωσ γέ τινασ ἀπολέσθαι οἱ ῥαδίωσ τολμῶντεσ ψεύδεσθαι καὶ συκοφαντεῖν ἀνθρώπουσ ἐπιθυμοῦντεσ. ἐπεὶ οἰόμαι ὑμᾶσ εἰδέναι ὅτι Ἀλκιβιάδησ τέτταρα ἢ πέντε ἔτη ἐφεξῆσ ἐστρατήγει ἐπικρατῶν καὶ νενικηκὼσ Λακεδαιμονίουσ, καὶ διπλάσια ἐκείνῳ ἠξίουν αἱ πόλεισ διδόναι ἢ ἄλλῳ τινὶ τῶν στρατηγῶν, ὥστ’ ᾤοντο εἶναί τινεσ αὐτῷ πλεῖν ἢ ἑκατὸν τάλαντα.

ὁ δ’ ἀποθανὼν ἐδήλωσεν ὅτι οὐκ ἀληθῆ ταῦτα ἦν· ἐλάττω γὰρ οὐσίαν κατέλιπε τοῖσ παισὶν ἢ αὐτὸσ παρὰ τῶν ἐπιτροπευσάντων παρέλαβεν. ὅτι μὲν οὖν καὶ ἐν τῷ ἔμπροσθεν χρόνῳ τοιαῦτα ἐγίγνετο, ῥᾴδιον γνῶναι·

φασὶ δὲ καὶ τοὺσ ἀρίστουσ καὶ σοφωτάτουσ μάλιστα ἐθέλειν μεταγιγνώσκειν. εἰ οὖν δοκοῦμεν εἰκότα λέγειν καὶ ἱκανὰ τεκμήρια παρέχεσθαι, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, πάσῃ τέχνῃ καὶ μηχανῇ ἐλεήσατε· ὡσ ἡμεῖσ τῆσ μὲν διαβολῆσ οὕτω μεγάλησ οὔσησ ἀεὶ προσεδοκῶμεν κρατήσειν μετὰ τοῦ ἀληθοῦσ· ὑμῶν δὲ μηδενὶ τρόπῳ ἐθελησάντων πεισθῆναι οὐδ’ ἐλπὶσ οὐδεμία σωτηρίασ ἐδόκει ἡμῖν εἶναι. ἀλλὰ πρὸσ θεῶν Ὀλυμπίων, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, βούλεσθε ἡμᾶσ δικαίωσ σῶσαι μᾶλλον ἢ ἀδίκωσ ἀπολέσαι, καὶ πιστεύετε τούτοισ ἀληθῆ λέγειν, οἳ ἂν καὶ σιωπῶντεσ ἐν ἅπαντι τῷ βίῳ παρέχωσι σώφρονασ σφᾶσ αὐτοὺσ καὶ δικαίουσ.

περὶ μὲν οὖν αὐτῆσ τῆσ γραφῆσ, καὶ ᾧ τρόπῳ κηδεσταὶ ἡμῖν ἐγένοντο, καὶ ὅτι οὐκ ἐξήρκει τὰ ἐκείνου εἰσ τὸν ἔκπλουν, ἀλλὰ καὶ ὡσ ἄλλοθεν προσεδανείσατο ἀκηκόατε καὶ μεμαρτύρηται ὑμῖν·

περὶ δ’ ἐμαυτοῦ βραχέα βούλομαι ὑμῖν εἰπεῖν. ἐγὼ γὰρ ἔτη γεγονὼσ ἤδη τριάκοντα οὔτε τῷ πατρὶ οὐδὲν πώποτε ἀντεῖπον, οὔτε τῶν πολιτῶν οὐδείσ μοι ἐνεκάλεσεν, ἐγγύσ τε οἰκῶν τῆσ ἀγορᾶσ οὔτε πρὸσ δικαστηρίῳ οὔτε πρὸσ βουλευτηρίῳ ὤφθην οὐδεπώποτε, πρὶν ταύτην τὴν συμφορὰν γενέσθαι. περὶ μὲν οὖν ἐμαυτοῦ τοσαῦτα λέγω, περὶ δὲ τοῦ πατρόσ, ἐπειδὴ ὥσπερ ἀδικοῦντοσ αἱ κατηγορίαι γεγένηνται, συγγνώμην ἔχετε, ἐὰν λέγω ἃ ἀνήλωσεν εἰσ τὴν πόλιν καὶ εἰσ τοὺσ φίλουσ· οὐ γὰρ φιλοτιμίασ ἕνεκα ἀλλὰ τεκμήριον ποιούμενοσ ὅτι οὐ τοῦ αὐτοῦ ἐστιν ἀνδρὸσ ἄνευ ἀνάγκησ τε πολλὰ ἀναλίσκειν καὶ μετὰ κινδύνου τοῦ μεγίστου ἐπιθυμῆσαι ἔχειν τι τῶν κοινῶν.

εἰσὶ δέ τινεσ οἱ προαναλίσκοντεσ οὐ μόνου τούτου ἕνεκα ἀλλ’ ἵνα ἄρχειν ὑφ’ ὑμῶν ἀξιωθέντεσ διπλάσια κομίσωνται.

ὁ τοίνυν ἐμὸσ πατὴρ ἄρχειν μὲν οὐδεπώποτε ἐπεθύμησε, τὰσ δὲ χορηγίασ ἁπάσασ κεχορήγηκε, τετριηράρχηκε δὲ ἑπτάκισ, εἰσφορὰσ δὲ πολλὰσ καὶ μεγάλασ εἰσενήνοχεν. ἵνα δὲ εἰδῆτε καὶ ὑμεῖσ, καθ’ ἑκάστην ἀναγνώσεται. Λειτουργίαι ἀκούετε, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τὸ πλῆθοσ. πεντήκοντα γὰρ ἔτη ἐστὶν ὅσα ὁ πατὴρ καὶ τοῖσ χρήμασι καὶ τῷ σώματι τῇ πόλει ἐλῃτούργει.

ἐν οὖν τοσούτῳ χρόνῳ δοκοῦντά τι ἐξ ἀρχῆσ ἔχειν οὐδεμίαν εἰκὸσ δαπάνην πεφευγέναι. ὅμωσ δὲ καὶ μάρτυρασ ὑμῖν παρέξομαι. Μάρτυρεσ τούτων συμπάντων κεφάλαιόν ἐστιν ἐννέα τάλαντα καὶ δισχίλιαι δραχμαί. ἔτι τοίνυν καὶ ἰδία τισὶ τῶν πολιτῶν ἀποροῦσι συνεξέδωκε θυγατέρασ καὶ ἀδελφάσ, τοὺσ δ’ ἐλύσατο ἐκ τῶν πολεμίων, τοῖσ δ’ εἰσ ταφὴν παρεῖχεν ἀργύριον. καὶ ταῦτ’ ἐποίει ἡγούμενοσ εἶναι ἀνδρὸσ ἀγαθοῦ ὠφελεῖν τοὺσ φίλουσ, καὶ εἰ μηδεὶσ μέλλοι εἴσεσθαι·

νῦν δὲ πρέπον ἐστὶ καὶ ὑμᾶσ ἀκοῦσαί μου. καί μοι κάλει τὸν καὶ τόν. Μάρτυρεσ τῶν μὲν οὖν μαρτύρων ἀκηκόατε· ἐνθυμεῖσθε δὲ ὅτι ὀλίγον μὲν οὖν χρόνον δύναιτ’ ἄν τισ πλάσασθαι τὸν τρόπον τὸν αὑτοῦ, ἐν ἑβδομήκοντα δὲ ἔτεσιν οὐδ’ ἂν εἶσ λάθοι πονηρὸσ ὤν.

τῷ τοίνυν πατρὶ τῷ ἐμῷ ἄλλα μὲν ἄν τισ ἔχοι ἐπικαλέσαι ἐτόλμησε πώποτε. οὔκουν ἄξιον τοῖσ τῶν κατηγόρων λόγοισ πιστεῦσαι μᾶλλον ἢ τοῖσ ἔργοισ, ἃ ἐπράχθη ἐν ἅπαντι τῷ βίῳ, καὶ τῷ χρόνῳ, ὃν ὑμεῖσ σαφέστατον ἔλεγχον τοῦ ἀληθοῦσ νομίσατε.

εἰ γὰρ μὴ ἦν τοιοῦτοσ, οὐκ ἂν ἐκ πολλῶν ὀλίγα κατέλιπεν, ἐπεὶ εἰ νῦν γε ἐξαπατηθείητε ὑπὸ τούτων καὶ δημεύσαιθ’ ἡμῶν τὴν οὐσίαν, οὐδὲ δύο τάλαντα λάβοιτ’ ἄν. ὥστε οὐ μόνον πρὸσ δόξαν ἀλλὰ καὶ εἰσ χρημάτων λόγον λυσιτελεῖ μᾶλλον ὑμῖν ἀποψηφίσασθαι· πολὺ γὰρ πλείω ὠφεληθήσεσθ’, ἐὰν ἡμεῖσ ἔχωμεν. σκοπεῖτε δὲ ἐκ τοῦ παρεληλυθότοσ χρόνου, ὅσα φαίνεται ἀνηλωμένα εἰσ τὴν πόλιν·

καὶ νῦν ἀπὸ τῶν ὑπολοίπων τριηραρχῶ μὲν ἐγώ, τριηραρχῶν δὲ ὁ πατὴρ ἀπέθανεν, πειράσομαι δ’, ὥσπερ καὶ ἐκεῖνον ἑώρων, ὀλίγα κατὰ μικρὸν παρασκευάσασθαι εἰσ τὰσ κοινὰσ ὠφελείασ· ὥστε τῷ γ’ ἔργῳ πάλαι <τῆσ πόλεωσ> ταῦτ’ ἐστι, καὶ οὔτ’ ἐγὼ ἀφῃρημένοσ ἀδικεῖσθαι οἰήσομαι, ὑμῖν τε πλείουσ οὕτωσ αἱ ὠφέλειαι ἢ εἰ δημεύσαιτε. πρὸσ δὲ τούτοισ ἄξιον ἐνθυμηθῆναι οἱάν φύσιν εἶχεν ὁ πατήρ.

ὅσα γὰρ ἔξω τῶν ἀναγκαίων ἐπεθύμησεν ἀναλίσκειν, πάντα φανήσεται τοιαῦτα ὅθεν καὶ τῇ πόλει τιμὴ ἔμελλεν ἔσεσθαι. αὐτίκα ὅτε ἵππευεν, οὐ μόνον ἵππουσ ἐκτήσατο λαμπροὺσ ἀλλὰ καὶ ἀθληταῖσ ἐνίκησεν Ἰσθμοῖ καὶ Νεμέᾳ, ὥστε τὴν πόλιν κηρυχθῆναι καὶ αὐτὸν στεφανωθῆναι. δέομαι οὖν ὑμῶν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καὶ τούτων καὶ τῶν ἄλλων μεμνημένουσ ἁπάντων τῶν εἰρημένων βοηθεῖν ἡμῖν καὶ μὴ περιιδεῖν ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν ἀναιρεθέντασ. καὶ ταῦτα ποιοῦντεσ τά τε δίκαια ψηφιεῖσθε καὶ ὑμῖν αὐτοῖσ τὰ συμφέροντα.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Lysias, Speeches, Ὑπὲρ τῶν Ἀριστοφάνουσ χρημάτων, πρὸσ τὸ δημόσιον

(리시아스, Speeches, Ὑπὲρ τῶν Ἀριστοφάνουσ χρημάτων, πρὸσ τὸ δημόσιον)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION