Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 32

Φόρυσκον δέ φησιν Ἡγήσανδροσ τὸν ἰχθυοφάγον οὐ δυνηθέντα ὅσον ἤθελεν ἀφελεῖν τοῦ ἰχθύοσ, ἀλλ’ ἀκολουθήσαντοσ αὐτῷ πλείονοσ εἰπεῖν τὰ δ’ ἀντιτείνοντ’ αὐτόπρεμν’ ἀπόλλυται, καὶ ὅλον τὸν ἰχθὺν ἀναλῶσαι. βίων δὲ προαρπάσαντόσ τινοσ τὰ ἐπάνω τοῦ ἰχθύοσ στρέψασ καὶ αὐτὸσ τὸν ἰχθὺν ἀπέσυρε καὶ δαψιλῶσ φαγὼν ἐπεῖπεν· Ἰνὼ δὲ τἀπὶ θάτερ’ ἐξειργάζετο. Θεόκριτοσ δ’ ὁ Χῖοσ τελευτησάσησ τῆσ γυναικὸσ Διοκλεῖ τῷ ὀψοφάγῳ, ἐπειδὴ ποιῶν αὐτῇ τὸ περίδειπνον πάλιν ὠψοφάγει κλαίων ἅμα, ’παῦσαι φησί, κλαίων, ὦ πόνηρε· οὐδὲν γὰρ πλέον ὀψοφαγῶν ποιήσεισ τοῦ δ’ αὐτοῦ καὶ τὸν ἀγρὸν καταβεβρωκότοσ εἰσ ὀψοφαγίαν, ἐπειδὴ θερμόν ποτε καταβροχθίσασ ἰχθὺν ἔφησε τὸν οὐρανὸν κατακεκαῦσθαι, ’ λοιπόν, ’ ἔφησεν, ’ ἐστίν, ’ ὁ Θεόκριτοσ, · σοι καὶ τὴν θάλασσαν ἐκπιεῖν, καὶ ἔσῃ τρία τὰ μέγιστα ἠφανικώσ, γῆν καὶ θάλατταν καὶ οὐρανόν Κλέαρχοσ δ’ ἐν τοῖσ περὶ βίων φίλιχθύν τινα ἀναγράφων φησὶν οὕτωσ· ’ Τέχνων ὁ παλαιὸσ αὐλητὴσ Χάρμου τοῦ αὐλητοῦ τελευτήσαντοσ ἦν δὲ φίλιχθυσ ἀποπυρίδασ ἐπὶ τοῦ μνήματοσ ἐνήγιζεν αὐτῷ.

` καὶ Ἄλεξισ δ’ ὁ ποιητὴσ ἦν ὀψοφάγοσ, ὡσ ὁ Σάμιόσ φησι Λυγκεύσ· καὶ σκωπτόμενοσ ὑπό τινων σπερμολόγων εἰσ ὀψοφαγίαν ἐρομένων τε ἐκείνων τί ἂν ἥδιστα φάγοι, ὁ Ἄλεξισ ’ σπερμολόγουσ ἔφη, ’ πεφρυγμένουσ.