Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 47

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 47)

τοῦ δ’ Ἀριστοτέλουσ τεθαύμακα, ὃν πολυθρύλητον πεποιήκασιν οἱ σοφοὶ οὗτοι, καλέ μου Δημόκριτε καὶ σὺ τῶν λόγων αὐτοῦ πρεσβεύεισ ὡσ καὶ τῶν ἄλλων φιλοσόφων τε καὶ ῥητόρων τῆσ ἀκριβείασ, πότε μαθὼν ἢ παρά τίνοσ ἀνελθόντοσ ἐκ τοῦ βυθοῦ Πρωτέωσ ἢ Νηρέωσ, τί ποιοῦσιν οἱ ἰχθύεσ ἢ πῶσ κοιμῶνται ἢ πῶσ διαιτῶνται. τοιαῦτα γὰρ συνέγραψεν ὡσ εἶναι κατὰ τὸν κωμῳδιοποιὸν ’ θαύματα μωροῖσ. ’ φησὶν γάρ ὅτι κήρυκεσ μὲν καὶ πάντα τὰ ὀστρακόδερμα ἀνόχευτον αὐτῶν ἐστι τὸ γένοσ καὶ ὅτι ἡ πορφύρα καὶ ὁ κῆρυξ μακρόβια, ζῆν γὰρ τὴν πορφύραν ἔτη ἓξ πόθεν ἦν αὐτῷ εἰδέναι; καὶ ὅτι ἐπὶ πλεῖστον χρόνον ἐν ὀχείᾳ γίγνεται ἡ ἔχιδνα, καὶ ὅτι μέγιστον μὲν ἐστιν ἡ φάττα, δεύτερον δὲ ἡ οἰνάσ, ἐλάχιστον δὲ ἡ τρυγών.

πόθεν δ’ ὅτι ὁ μὲν ἄρρην ἵπποσ ζῇ ἔτη πέντε καὶ τριάκοντα, ἡ δὲ θήλεια πλείω τῶν τεσσαράκοντα, βιῶσαι φήσασ τινὰ καὶ ἑβδομήκοντα πέντε, ἱστορεῖ δ’ ὅτι καὶ ἐκ τῆσ τῶν φθειρῶν ὀχείασ αἱ κόνιδεσ γεννῶνται καὶ ὅτι ἐκ τοῦ σκώληκοσ μεταβάλλοντοσ γίνεται κάμπη ἐξ ἧσ βομβυλιόσ, ἀφ’ οὗ ὁ νεκύδαλλοσ ὀνομαζόμενοσ· ἀλλὰ μὴν καὶ τὰσ μελίσσασ βιοῦν φησι μέχρι ἐτῶν ἕξ, τινὰσ δὲ καὶ ἑπτά. οὐκ ὦφθαι δέ φησιν οὔτε μέλισσαν οὔτε κηφῆνα ὀχεύοντασ, ὅθεν οὐκ εἶναι διιδεῖν πότερα αὐτῶν ἄρρενα ἢ θήλεα, πόθεν δ’ ὅτι οἱ ἄνθρωποι ἥσσονεσ μελισσῶν αἰεὶ γὰρ αὗται τὴν ἰσότητα τοῦ βίου τηροῦσιν, οὐ μεταβαλλόμεναι, ἀλλ’ ἀγείρουσαι καὶ ἀδιδάκτωσ ποιοῦσαι. οἱ δ’ ἄνθρωποι ἥσσονεσ μελισσῶν καὶ πλήρεισ οἰήσεωσ ὡσ ἐκεῖναι μέλιτοσ·

πόθεν δ’ ἐτήρησεν; ἐν δὲ τῷ περὶ μακροβιότητόσ φησιν ὅτι ὦπταί τισ μυῖα ἔτη ἕξ ἢ ἑπτὰ ζήσασα. τίσ γὰρ τούτων ἡ ἀπόδειξισ;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION