Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 64

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 64)

σὺ δὲ ἡμῖν δίκαιοσ εἶ λέγειν, ὁ καὶ τῶν Ὁμηρικῶν μεμνημένοσ τούτων τίσ δαίσ, τίσ δὲ ὅμιλοσ ὅδ’ ἔπλετο; τίπτε δέ σε χρεών; εἰλάπιν’ ἠὲ γάμοσ; ἐπεὶ οὐκ ἔρανοσ τάδε γ’ ἐστίν, τίνι διαφέρει ἀλλήλων. ἐπεὶ δὲ σιγᾷσ, ἐγὼ ἐρῶ. κατὰ γὰρ τὸν Συρακόσιον ποιητὴν τὰ πρὸ τοῦ δύ’ ἄνδρεσ ἔλεγον, εἷσ ἐγὼν ἀποχρέω. τὰσ θυσίασ καὶ τὰσ λαμπροτέρασ παρασκευὰσ ἐκάλουν οἱ παλαιοὶ εἰλαπίνασ καὶ τοὺσ τούτων μετέχοντασ εἰλαπιναστάσ. ἔρανοι δέ εἰσιν αἱ ἀπὸ τῶν συμβαλλομένων συναγωγαί, ἀπὸ τοῦ συνερᾶν καὶ συμφέρειν ἕκαστον. καλεῖται δ’ ὁ αὐτὸσ καὶ ἔρανοσ καὶ θίασοσ καὶ οἱ συνιόντεσ ἐρανισταὶ καὶ θιασῶται. καλεῖται δὲ καὶ ὁ τῷ Διονύσῳ παρεπόμενοσ ὄχλοσ θίασοσ, ὡσ Εὐριπίδησ φησίν ὁρῶ δὲ θιάσουσ τρεῖσ γυναικείων χορῶν. τοὺσ μὲν οὖν θιάσουσ ἀπὸ τοῦ θεοῦ προσηγόρευον καὶ γάρ αὐτοὺσ τοὺσ θεοὺσ οἱ Λάκωνεσ σιούσ φασι. τὰσ δ’ εἰλαπίνασ ἀπὸ τῆσ ἐν αὐταῖσ παρασκευῆσ γινομένησ καὶ δαπάνησ, λαφύττειν γὰρ καὶ λαπάζειν τὸ ἐκκενοῦν καὶ ἀναλίσκειν, ὅθεν καὶ ἐπὶ τοῦ πορθεῖν τὸ ἀλαπάζειν οἱ ποιηταὶ τάττουσι, καὶ τὰ διαρπαζόμενα κατὰ τὴν λάφυξιν λάφυρα, τὰσ δὲ τοιαύτασ εὐωχίασ Αἰσχύλοσ καὶ Εὐριπίδησ εἰλαπίνασ ἀπὸ τοῦ λελαπάχθαι.

λάπτειν δὲ τὸ τὴν τροφὴν ἐκπέττειν καὶ κενούμενον λαγαρὸν γίγνεσθαι·

ὅθεν ἀπὸ μὲν τοῦ λαγαροῦ ἡ λαγών, ὥσπερ καὶ λάγανον, ἀπὸ δὲ τοῦ λαπάττειν λαπάρα. λαφύττειν δέ ἐστι τὸ δαψιλῶσ καὶ ἐπὶ πολὺ λαπάττειν καὶ ἐκκενοῦν. τὸ δὲ δαπανᾶν ἀπὸ τοῦ δάπτειν λέγεται· καὶ τοῦτο δὲ τοῦ δαψιλοῦσ ἔχεται. διόπερ ἐπὶ τῶν ἀπλήστωσ καὶ θηριωδῶσ ἐσθιόντων τὸ δάψαι καὶ δαρδάψαι. Ὅμηροσ· ἀλλ’ ἄρα τόν γε κύνεσ τε καὶ οἰωνοὶ κατέδαψαν. τὰσ δ’ εὐωχίασ ἐκάλουν οὐκ ἀπὸ τῆσ ὀχῆσ, ἥ ἐστι τροφή, ἀλλ’ ἀπὸ τοῦ κατὰ ταῦτα εὖ ἔχειν.

εἰσ ἃσ δὴ συνιόντεσ οἱ τὸ θεῖον τιμῶντεσ καὶ εἰσ εὐφροσύνην καὶ ἄνεσιν αὑτοὺσ μεθιέντεσ τὸ μὲν ποτὸν μέθυ, τὸν δὲ τοῦτο δωρησάμενον θεὸν Μεθυμναῖον καὶ Λυαῖον καὶ Εὐιόν καὶ Ιἤιον προσηγόρευον, ὥσπερ καὶ τὸν μὴ σκυθρωπὸν καὶ σύννουν ἱλαρόν. διὸ καὶ τὸ δαιμόνιον ἵλεων ἠξίουν γίνεσθαι ἐπιφωνοῦντεσ ἰὴ ἰή. ὅθεν καὶ τὸν τόπον ἐν ᾧ τοῦτο ἔπραττον ἱερὸν ὠνόμαζον. ὅτι δὲ τὸν αὐτὸν ἵλεων καὶ ἱλαρὸν ἔλεγον δηλοῖ Ἔφιπποσ ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ δράματι Ἐμπολή ·

περὶ ἑταίρασ δέ τινοσ λέγει· ἔπειτὰ γ’ εἰσιόντ’, ἐὰν λυπούμενοσ τύχῃ τισ ἡμῶν, ἐκολάκευσεν ἡδέωσ, ἐφίλησεν οὐχὶ συμπιέσασα τὸ στόμα ὥσπερ πολέμιον, ἀλλὰ τοῖσι στρουθίοισ χανοῦσ1’ ὁμοίωσ, ἧσε, παρεμυθήσατο, ἐποίησὲ θ’ ἱλαρὸν εὐθέωσ τ’ ἀφεῖλε πᾶν αὐτοῦ τὸ λυποῦν κἀπέδειξεν ἵλεων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION