Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 58

ἥδιστοσ δ’ ἐστὶ καὶ ὁ παρὰ τῷ αὐτῷ ποιητῇ ἐν τοῖσ Ὀβελιαφόροισ νεανίσκοσ κατασμικρύνων ἅπαντα τὰ περὶ τὴν ὀψωνίαν καὶ λέγων ὧδε· ἀλλ’ ἀγόρασον εὐτελῶσ· ἅπαν γὰρ ἱκανόν ἐστι. β. φράζ’, ὦ δέσποτα. α. μὴ πολυτελῶσ, ἀλλὰ καθαρείωσ, ὅ τι ἂν ᾖ ὁσίασ ἕνεκ’ ἀρκεῖ τευθίδια, σηπίδια· κἂν κάραβόσ τισ ᾖ λαβεῖν, εἷσ ἀρκέσει ἢ δύ’· ἐπὶ τὴν τράπεζαν ἐγχελύδια Θήβηθεν ἐνίοτ’ ἔρχεται· τούτων λαβέ. ἀλεκτρυόνιον, φάττιον, περδίκιον, τοιαῦτα, δασύπουσ ἄν τισ εἰσέλθῃ, φέρε. β. ὡσ μικρολόγοσ εἶ. α. σὺ δέ γε λίαν πολυτελήσ· πάντωσ κρέ’ ἡμῖν ἔστι. β. πότερ’ ἔπεμψέ τισ; α. οὔκ, ἀλλ’ ἔθυσεν ἡ γυνή· τὸ μοσχίον τὸ τῆσ Κορώνησ αὔριον δειπνήσομεν. ὁ δὲ παρὰ Μνησιμάχῳ ἐν τῷ ὁμωνύμῳ δράματι Δύσκολοσ φιλάργυροσ ὢν σφόδρα πρὸσ τὸν ἀσωτευόμενον νεανίσκον φησίν ἀλλ’ ἀντιβολῶ σ1’, ἐπίταττέ μοι μὴ πόλλ’ ἄγαν, μηδ’ ἄγρια λίαν μηδ’ ἐπηργυρωμένα, μέτρια δέ, τῷ θείῳ σεαυτοῦ.

β. πῶσ ἔτι μετριώτερ’, ὦ δαιμόνι’; α. ὅπωσ; σύντεμνε καὶ ἐπεξαπάτα με· · τούσ μὲν ἰχθῦσ μοι κάλει ἰχθύδι’ ὄψον δ’ ἂν λέγῃσ ἕτερον, κάλει ὀψάριον. ἥδιον γὰρ ἀπολοῦμαι πολύ.