헬라어 문장 검색 - ΑτηενάΤηεΔειπ

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 41)

οὐκ ἄκαιρον δ’ εἶναι νομίζω ἔτι καὶ αὐτόσ, ἐπειδήπερ ἐμνήσθην τοῦ κιθαριστοῦ Στρατονίκου, λέξαι τι περὶ τῆσ εὐστοχίασ αὐτοῦ τῶν ἀποκρίσεων. διδάσκων γὰρ κιθαριστάσ, ἐπειδὴ ἐν τῷ διδασκαλείῳ εἶχεν ἐννέα μὲν εἰκόνασ τῶν Μουσῶν, τοῦ δὲ ’ Ἀπόλλωνοσ μίαν, μαθητὰσ δὲ δύο, πυνθανομένου τινὸσ πόσουσ ἔχοι μαθητάσ, ἔφη ’ σὺν τοῖσ θεοῖσ δώδεκα εἰσ Μύλασα δὲ ἐπιδημήσασ καὶ κατιδὼν ναοὺσ μὲν πολλούσ, ἀνθρώπουσ δὲ ὀλίγουσ στὰσ ἐν μέσῃ τῇ ἀγορᾷ ἔφη ’ ἀκούετε, νεῴ Μάχων δ’ αὐτοῦ ἀναγράφει τάδε ἀπομνημονεύματα· Στρατόνικοσ ἀπεδήμησεν εἰσ Πέλλαν ποτέ, παρὰ πλειόνων ἔμπροσθε τοῦτ’ ἀκηκοὼσ ὡσ σπληνικοὺσ εἰώθεν ἡ πόλισ ποιεῖν.

ἐν τῷ βαλανείῳ καταμαθὼν οὖν πλείονασ γυμναζομένουσ τῶν μειρακίσκων παρὰ τὸ πῦρ, κομψῶσ τό τε χρῶμα καὶ τὸ σῶμ’ ἠσκηκότασ, διαμαρτάνειν ἔφασκε τοὺσ εἰρηκότασ αὑτῷ καταμαθὼν δ’, ἡνίκ’ ἐξῄει πάλιν τῆσ κοιλίασ τὸν σπλῆν’ ἔχοντα διπλάσιον. ’ καθήμενοσ γὰρ ἐνθάδ’ οὗτοσ φαίνεται τὰ θ’ ἱμάτια τῶν εἰσιόντων λαμβάνων τηρεῖν ἅμα καὶ τοὺσ σπλῆνασ, εὐθέωσ ἵνα μηδ’ ἡτισοῦν τοῖσ ἔνδον ᾖ στενοχωρία ψάλτησ κακὸσ Στρατόνικον ἑστιῶν ποτε ἐπεδείκνυτ’ αὐτῷ τὴν τέχνην παρὰ τὸν πότον.

οὔσησ δὲ λαμπρᾶσ καὶ φιλοτίμου τῆσ δοχῆσ, ψαλλόμενοσ ὁ Στρατόνικοσ, οὐκ ἔχων δ’ ὅτῳ διαλέξεθ’ ἑτέρῳ, συγκατέθλα τὸ ποτήριον. ᾔτησε μεῖζον καὶ κυάθουσ πολλοὺσ λαβὼν τῷ θ’ ἡλίῳ τὴν κύλικα δείξασ συντόμωσ πιὼν καθεῦδε, τἄλλ’ ἐπιτρέψασ τῇ τύχῃ.

ἐπὶ κῶμον ἐλθόντων δὲ τῷ ψάλτῃ τινῶν ἑτέρων κατὰ τύχην, ὡσ ἐοίκε, γνωρίμων ἔξοινοσ ὁ Στρατόνικοσ ἐγένετ’ εὐθέωσ. προσπυνθανομένων δ’ ὅ τι πολὺν πίνων ἀεὶ οἶνον ἐμεθύσθη συντόμωσ, ἀπεκρίνατο · ’ ὁ γὰρ ἐπίβουλοσ κἀναγὴσ ψάλτησ, ’ ἔφη, ’ ὡσ βοῦν ἐπὶ φάτνῃ δειπνίσασ ἀπέκτονεν. Στρατόνικοσ εἰσ Ἄβδηρ’ ἀποδημήσασ ποτὲ ἐπὶ τὸν ἀγῶνα τὸν τιθέμενον αὐτόθι, ὁρῶν ἕκαστον τῶν πολιτῶν κατ’ ἰδίαν κεκτημένον κήρυκα κηρύττοντά τε ἕκαστον αὐτῶν, ὅτε θέλοι, νουμηνίαν, σχεδόν τε τοὺσ κήρυκασ ἐν τῷ χωρίῳ ὄντασ πολὺ πλείουσ κατὰ λόγον τῶν δημοτῶν, ἐπ’ ἄκρων ἐβάδιζε τῶν ὀνύχων ἐν τῇ πόλει σχέδην, δεδορκὼσ ἀτενὲσ εἰσ τὴν γῆν κάτω.

πυνθανομένου δὲ τῶν ξένων αὐτοῦ τινοσ τὸ πάθοσ τὸ γεγονὸσ ἐξαπίνησ περὶ τοὺσ πόδασ, τοῦτ’ εἶπε· ’τοῖσ ὅλοισ μὲν ἔρρωμαι, ξένε, καὶ τῶν κολάκων πολὺ μᾶλλον ἐπὶ δεῖπνον τρέχω·

ἀγωνιῶ δὲ καὶ δέδοικα παντελῶσ, μὴ ποτ’ ἐπιβὰσ κήρυκι τὸν πόδ’ ἀναπαρῶ αὐλεῖν ἐπὶ τοῖσ ἱεροῖσιν αὐλητοῦ κακοῦ μέλλοντοσ ὁ Στρατόνικοσ ’ εὐφήμει, μέχρι σπείσαντεσ εὐξώμεσθα φησί, ’ τοῖσ θεοῖσ. ’ Κλέων τισ ἦν κιθαρῳδόσ, ὃσ ἐκαλεῖτο Βοῦσ, δεινῶσ ἀπᾴδων τῇ λύρᾳ παραχρώμενοσ. τούτου διακούσασ ὁ Στρατόνικοσ εἶφ’ ὅτι ’ ὄνοσ λύρασ ἐλέγετο, νῦν δὲ βοῦσ λύρασ.

Στρατόνικοσ ὁ κιθαρῳδὸσ ὡσ Βηρισάδην ἔπλευσεν εἰσ τὸν Πόντον ὄντα βασιλέα, πολλοῦ χρόνου δ’ ἤδη γεγονότοσ ἀποτρέχειν ἠβούλετο Στρατόνικοσ εἰσ τὴν Ἑλλάδα, ὡσ δ’ αὐτὸν, ὡσ ἐοίκεν, οὐ προσίετο, τοῦτ’ ἀποκριθῆναί φασι τῷ Βηρισάδῃ· · ’ σὺ γὰρ διανοεῖ φησίν, ’ αὐτοῦ καταμένειν; ’ ἐν τῇ Κορίνθῳ παρεπεδήμησέν ποτε Στρατόνικοσ ὁ κιθαρῳδόσ, εἶτα γρᾴδιον ἐνέβλεπεν αὐτῷ κοὐκ ἀφίστατ’ οὐδαμοῦ. κᾆθ’ ὁ Στρατόνικοσ ’ πρὸσ θεῶν, μῆτερ, φράσον τί ἔσθ’ ὃ βούλει καὶ τί μ’ εἰσβλέπεισ ἀεί; ’ διηπόρησα φησίν, ’ εἰ μήτηρ σε μὲν δέκα μῆνασ εἶχε κἀκράτει τῆσ κοιλίασ, πόλισ δ’ ἔχουσὰ σ1’ ἡμέραν ἀλγεῖ μίαν ἡ Νικοκρέοντοσ εἰσιοῦσ1’ Ἀξιοθέα γυνὴ μετὰ παιδίσκησ ἅβρασ εἰσ τὸν πότον ἀπεψόφησε κᾆτα τῷ Σικυωνίῳ ἀμυγδάλην ἐπιβᾶσα συνέτριβεν συνεὶσ Στρατόνικοσ εἶπεν ’ οὐχ ὅμοιοσ ὁ ψόφοσ ὑπὸ νύκτα τῆσ φωνῆσ δὲ ταύτησ οὕνεκα ἐν τῷ πελάγει διέλυσε τὴν παρρησίαν.

ἐπιδεικνυμένου πόθ’, ὡσ ἐοίκεν, ἐν Ἐφέσῳ ἀφυοῦσ κιθαρῳδοῦ τὸν μαθητὴν τοῖσ φίλοισ, παρὼν κατὰ τύχην ὁ Στρατόνικοσ τοῦτ’ ἔφη·

’ ὃσ αὐτὸσ αὑτὸν οὐ κιθαρίζει φαῦλοσ ὤν, ἄλλουσ κιθαρίζων φαυλότατοσ ὢν δείκνυται.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 41

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 41)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION